MPEG-21 to akronim międzynarodowego standardu ISO / IEC opracowanego przez MPEG , którego ambicją jest określenie architektury umożliwiającej interoperacyjność i przejrzyste wykorzystanie cyfrowych reprezentacji audiowizualnych ( multimediów ).
Celem MPEG-21 nie jest standaryzacja całego łańcucha produkcji i transmisji informacji multimedialnych, ale raczej wskazanie miejsc, w których konieczna jest standaryzacja oraz zaproponowanie zestawu narzędzi i obiektów niezależnych od jakiejkolwiek architektury sprzętowej lub systemowej, obejmujących produkcja treści, dystrybucja, opis i zarządzanie DRM .
Podstawowym blokiem konstrukcyjnym zaproponowanym przez MPEG-21 jest element cyfrowy (DI), który jest obiektem strukturalnym ze znormalizowaną reprezentacją. DI zawiera zawartość multimedialną (na przykład jeden lub więcej plików MP3 ), metadane powiązane z tym plikiem (plikami), wszystkie uporządkowane według zestawu elementów składni, które opisują relacje między tymi plikami a ich metadanymi .
Standardem MPEG-21 jest zatem wewnętrzna reprezentacja elementu cyfrowego za pomocą języka deklaracji, języka deklaracji elementu cyfrowego (DIDL), który umożliwia następnie dowolnej aplikacji zgodnej z MPEG-21 zrozumienie i odczytanie zawartości multimedialnej zawartej w DI najlepiej jak potrafi.
Standard obejmuje 14 części: