| Narodziny |
4 stycznia 1905 An Spidéal , hrabstwo Galway , Irlandia |
|---|---|
| Śmierć |
18 października 1970 Dublin , Irlandia |
| Podstawowa działalność | Powieściopisarz, nowelista, dziennikarz, nauczyciel w szkole |
| Ruch | Modernizm , radykalizm społeczny |
|---|---|
| Gatunki | Fikcja, polityka, językoznawstwo |
Podstawowe prace
Cré na Cille , Un Braon Broghach , Athnuachan
Máirtín Ó Cadhain ( +1.905 - 1.970 ) jest jednym z pisarzy w języku irlandzkim Najważniejszą z XX th wieku .
Urodzony w Connemara , uczył się, aby zostać nauczycielem, ale z powodu powtarzających się konfliktów z kilkoma kapłanami i notablami w swoim regionie oraz zaangażowania społecznego i politycznego, wykonywał swój zawód tylko przez krótki czas. W latach trzydziestych brał udział w kampanii na rzecz przydzielania ziemi osobom posługującym się językiem irlandzkim, co zaowocowało powstaniem Rath Cairn w hrabstwie Meath . Później został aresztowany i osadzony w obozie internowania Curragh w hrabstwie Kildare za udział w nielegalnych działaniach IRA .
Máirtín Ó Cadhain jest płodnym autorem opowiadań. Wśród jego kolekcji są Cois Caoláire , An Braon Broghach , Idir Shúgradh agus Dháiríre , An tSraith Dhá Tógáil , An tSraith Tógtha i An tSraith ar Lár . Napisał także kilka powieści, ale Cré na Cille jest jedynym, który został opublikowany przed jego śmiercią. Pozostałe dwa, Athnuachan i Barbed Wire , zostały niedawno wypuszczone. Pierwsze dwa to w zasadzie opisy codziennych widoków w Gaeltacht ; ostatnia to eksperyment językowy związane Ulissesa przez Jamesa Joyce'a . Przetłumaczył też na język irlandzki powieść Charlesa Kickhama Sally Kavanagh pod tytułem Saile Chaomhánach, nó na hUaigheanna Folmha i napisał kilka broszur politycznych, głównie o związkach między językiem a polityką. Jedna z jego prac, Tone Inné agus Inniu , dość dobrze podsumowuje jego poglądy polityczne na temat rozwoju irlandzkiego nacjonalizmu od czasów Theobalda Wolfe'a Tone'a . We wczesnych latach sześćdziesiątych napisał w języku angielskim i irlandzkim ogólne studium na temat statusu społecznego i obecnego używania języka w zachodniej Irlandii, opublikowane pod tytułem An Ghaeilge Bheo - Destined to Pass .
Poglądy polityczne Ó Cadhaina były mieszaniną irlandzkiego nacjonalizmu, socjalizmu i radykalizmu, do których dodano szczególnie zjadliwą antyklerykalną retorykę . Jednak w swoich pismach na temat przyszłości języka irlandzkiego dość pragmatycznie podchodzi do roli Kościoła jako instytucji, a przede wszystkim wzywa duchownych do intensywniejszego zaangażowania się w walkę o język: dla niego Kościół będąc w każdym razie obecnym, o ile zwraca się do wiernych w języku narodowym.
Jako pisarz Ó Cadhain jest najbardziej znany z bycia pionierem w modernizacji języka irlandzkiego. Irlandzki posługuje się dialektem Connemara - on również często krytykowany za nadużywanie wyrażeń dialekt w kontekście, w którym opis dialekcie Connemara nie wymaga go. - ale nie nie wahał się „cannibalize” innych dialektów, opierając się na klasykach literatury irlandzkiej , a nawet na szkockim gaelickim, ponieważ mogłoby to wzbogacić jego twórczość pod względem językowym i stylistycznym. W rzeczywistości większość jego prac jest uważana za trudną do odczytania dla tych, których językiem ojczystym nie jest irlandzki.
Ó Cadhain uważany jest dziś za jednego z czołowych pisarzy irlandzkiego gaelickiego, a jego prace były trudne do opublikowania z powodu jego zaangażowania politycznego, jego niepublikowane prace są nadal publikowane.