| Narodziny |
31 października 1911 Lida |
|---|---|
| Śmierć |
6 lipca 1991(w wieku 79 lat) Deauville |
| Pogrzeb | Cmentarz Montparnasse |
| Zawód | Psychiatra i oporny ( d ) |
|---|
Léon Chertok , urodzony dnia31 października 1911w Lidzie , niedaleko Wilna ( na Litwie , wtedy prowincja Imperium Rosyjskiego , dziś na Białorusi ) i zmarł wlipiec 1991w Deauville jest francuskim psychiatrą znanym z pracy nad hipnozą i medycyną psychosomatyczną .
Léon Chertok, urodzony w żydowskiej rodzinie, doktorat z medycyny otrzymał w Pradze w 1938 r. z powodu kwot uniwersyteckich w Polsce. Przybył do Paryża w 1939 roku, przyłączył się do komunistycznego ruchu oporu w ramach żydowskiej sekcji MOI („ Imigrant Workforce ”). W czasie okupacji mieszka z fałszywymi papierami we Francji.
W 1947 odbywa rezydenturę psychiatryczną w szpitalu Mount Sinai w Nowym Jorku na oddziale psychosomatycznym prowadzonym przez psychoanalityka Lawrence'a Kubiego . Powrót we Francji, zrobił analizę z Jacques Lacan od 1948 do 1954 roku . Od 1948 do 1949 był asystentem Marcela Montassuta w szpitalu psychiatrycznym w Villejuif. W 1949 roku leczył tam swój pierwszy przypadek, 43-letnią mężatkę, która zapomniała o ostatnich dwunastu latach swojego życia i myśli, że ma dwadzieścia dwa lata. Wspominając sesje hipnozy podczas roku spędzonego w Wiedniu, wybrał tę metodę leczenia swojego pacjenta i zadziałała. Później wyzna ten „heretycki” epizod Lacanowi.
W 1950 roku wraz z Victorem Gachkelem założył centrum medycyny psychosomatycznej w Villejuif, gdzie odwiedził go Franz Alexander . W tym czasie pracował jako wolontariusz na oddziale urologii Pierre'a Aboulkera . W latach 50. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie został zahipnotyzowany przez Miltona Ericksona , oraz do Niemiec, gdzie zahipnotyzował go Johannes Heinrich Schultz . W tym czasie poznał psychoanalityka Raymonda de Saussure i uczonego specjalizującego się w magnetyzmie zwierzęcym Roberta Amadou . W reakcji na rosyjskiego reżimu, który upublicznia swoją nową Pawłowa metody bezbolesnego porodu, Leon Chertok publikuje książkę, która wyjaśnia, że rozwinięty proces opiera się głównie na sugestię , a nie mechaniczną naukę o represjach z bólu .
W 1957 przyczynił się do powstania francuskiego towarzystwa medycyny psychosomatycznej wraz z Michelem Sapirem i Pierre'em Aboulkerem. W 1959 wygłosił swój pierwszy wykład na temat hipnozy przed psychoanalitykami z firmy L'Évolution psychiatrique de Henri Ey .
Następnie praktykował w Instytucie Psychiatrii La Rochefoucauld . W 1980 roku opublikował książkę Le Non-Savoir des Psy: Hipoteza między psychoanalizą a biologią, opublikowaną przez Payot.
Koniec lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych był naznaczony jego rozmowami z filozofami, takimi jak François Roustang , Mikkel Borch-Jacobsen , Michel Henry i Isabelle Stengers .
Chertok uważa, że psychoanalitycy zaniedbują praktykę hipnozy i tym samym ściągają od nich wiele ostrych krytyki. Przeprowadza analizę z Jacquesem Lacanem i jest uczniem Francisa Pasche, ale odmówiono mu stanowiska analityka w Towarzystwie Psychoanalitycznym w Paryżu . Jest też jednym z tych, którzy utrzymywali kontakt z sowiecką psychiatrią. Jego pozycja „heretyka” izoluje go, a jego wkład w hipnozę jest lekceważony na rzecz autorów ricksonowskich. Z Isabelle Stengers mówi i powtarza swój sprzeciw wobec psychoanalizy i reprezentujących ją instytucji.
Léon Chertok jest ojcem bankiera inwestycyjnego Grégoire Chertoka .