Jana Lidyjskiego

Jana Lidyjskiego Biografia
Narodziny 490
Filadelfia ( Cesarstwo Bizantyjskie )
Śmierć Po 557
Imię urodzenia Ἰωάννης ὁ Λυδός
Zajęcia Pisarz , urzędnik , historyk

Jean Lydian (w greckiej Ιωάννης Λαυρέντιος Λυδός ) lub Joannes Laurentius Lydus jest pisarzem pracownicy i bizantyjski z VI th  wieku .

Biografia

Źródłami wiedząc Jan Lydos oprócz swoich pismach są dwa krótkie ogłoszeń w Bibliotece z Photios ( Codex 180) i Souda . Głównym źródłem Photios jest przede wszystkim autobiograficzna część Jana ( Magistratibus , III, 26-30).

Traktaty o cudach i miesiącach są poświęcone Gabrielowi, prefektowi Konstantynopola w 543 roku .

Urodził się w 491 roku w Filadelfii w Lydii , stąd jego cognomen ( pseudonim ) „Lydus”.

W wieku 20 lat wyjechał szukać szczęścia w Konstantynopolu jako sekretarz Boskiego Konsystorza. Nie mając pracy, brał udział w kursach filozofii prowadzonych przez Agapiosa, nauczyciela neoplatońskiego , ucznia Proclos , chwalonego przez starożytnych (zwłaszcza Photiosa w kodeksie 242, Damascios i Christodore ), szczególnie za umiejętności krytyczne w literaturze . Jean przechowywane wielką kulturę z niego, jeden zauważyć, wyciągi z Arystotelesa , Simplicius , a Szkic z filozofii platońskiej , Jamblique , porfiru , Hermes Trismegistus i Proclos . Dzięki Ammianusowi i Zôticosowi szybko awansował i zbił fortunę. Udaje mu się pracować w administracji pretorianów prefektury Wschodu pod Anastazego I st i Justyniana .

Przeszedł na emeryturę w latach 551 - 552 po osiągnięciu najwyższej rangi Corniculariusa i prawdopodobnie musiał umrzeć między 557 a 561 rokiem , na podstawie traktatów pokojowych wojny lazyckiej , o których wspomina lub nie.

Pracuje

Podczas przymusowej emerytury , jest zajęty pisaniem książek o starożytności rzymskiej , z których trzy dotarły do ​​nas:

  1. Z Ostentis (Περί Διοσημείων), na temat pochodzenia i postępu sztuki wróżenia.
  2. De Magistratibus reipublicae Romanae (Περί αρχών της Ρωμαίων πολιτείας), interesujący ze względu na szczegóły dotyczące administracji Justyniana, napisany około 550 .
  3. De Mensibus (Μηνολόγιον), historia różnych świąt kalendarza.

Główna wartość ksiąg Jana Lidiana wynika z faktu, że autor wykorzystuje zaginione już prace innych starożytnych autorów łacińskich na podobne tematy. Janowi Lidjaninowi zleca również Justynian napisanie pochwały cesarza i opowieść o jego wyprawie przeciwko Sasanidom, ale te zaginęły, podobnie jak jego poetyckie kompozycje.

Uwagi i odniesienia

  1. CUF / Tom 1, część 1 , s.  XIII-XIV.
  2. CUF / Tom 1, część 1 , s.  XVII.
  3. CUF / Tom 1, część 1 , s.  XVI.
  4. CUF / Tom 1, część 1 , s.  XVIII.
  5. CUF / Tom 1, część 1 , s.  XXI-XXVII.
  6. CUF / Tom 1, część 1 , s.  LII-LXXV.
  7. CUF / Tom 1, część 1 , s.  XLV-XLVI.

Bibliografia

Wydania

Studia

Linki zewnętrzne