Ludovico Mazzolino

Ludovico Mazzolino Obraz w Infoboksie. Święta Rodzina i Ojciec Przedwieczny
ok. godz. 1516, Stara Pinakoteka
Narodziny 1480
Ferrara
Śmierć 1528
Ferrara
Czynność Malarz
Miejsca pracy Florencja , Ferrara (1504-1528) , Bolonia (1523-1524)

Ludovico Mazzolino ( Ferrara , 1480 - Ferrara, 1528 ) to włoski malarz w szkole Ferrara , który był aktywny w Ferrarze i Bolonii na początku XVI -tego  wieku .

Biografia

Informacje o jego szkoleniu są skąpe. Byłby uczniem Lorenzo Costa i był pod wpływem Ercole de 'Roberti , Garofalo i Boccaccio Boccaccino .

Wiele z jego prac zostało zleconych mu przez księcia Herkulesa I st Estense w Ferrarze. W 1504 roku pracował dla niego nad zestawem fresków w nowym kościele Sainte-Marie-des-Anges (zniszczonym w 1604). W latach 1504-1507 malował także zaginione obrazy do gabinetów Lukrecji Borgii , po trzecim małżeństwie z Alfonsem I st Este . Tryptyk Muzeów Berlińskich, pierwsza datowana praca, pochodzi z 1509 roku.

Realizował głównie prace małoformatowe dla klientów prywatnych, często w pobliżu d'Este. Znane są tylko dwa ołtarze: San Bartolomeo i Ołtarz Caprara .

W 1521 ożenił się z Giovanną, córką weneckiego malarza Bartolomeo Vacchi , ale cierpiąc na zarazę, spisał testament w 1528 i zmarł w 1530.

Styl

Jego wyobraźnię, podobnie jak wyobraźnię bolońskiego Amico Aspertiniego , karmiła podszyta ezoteryką humanistyczna praca Ercole de 'Roberti, która pobudzała ich upodobanie do magii, maski, tragizmu i groteski. Roberto Longhi widzi w Mazzolino malarza czysto ferrareskiego o bardzo graficznym i cennym stylu.

Korzystali także z wyrazistej siły malarstwa niemieckiego, które rozprzestrzeniło się na równinie Emilii dzięki rycinom i wycieczkom do Wenecji, gdzie moda była w szkołach Północy.

Pracuje

Źródła

Uwagi

  1. Giovanna Nepi Sciré , Malarstwo w muzeach Wenecji , edycje Place des Victoires,2008, 605  pkt. ( ISBN  978-2-8099-0019-4 )
  2. Longhi 1991 , s.  78.
  3. Mina Gregori ( tłum.  z włoskiego), Muzeum Uffizi i Pałac Pitti: Malarstwo we Florencji , Paryż, Editions Place des Victoires,2000, 685  s. ( ISBN  2-84459-006-3 ) , s.234
  4. Obraz na stronie muzeum

Zobacz również

Linki wewnętrzne

Linki zewnętrzne