Hrabstwo Aarberg, które było częścią okręgu Seeland od czasu budowy Aarberg w 1027 r. Przez Ernesta II ze Szwabii , weszło w posiadanie panów Neuchâtel w 1170 r., Kiedy cesarz Fryderyk Barbarossa nadał im urząd komornika w Biel , które staną się dziedziczne. Ten bailiwick obejmuje Val-de-Saint-Imier i górę Diesse bardzo blisko. W 1180 roku otrzymali również inwestyturę kilku lenn szwajcarsko-niemieckich i szwajcarsko-rzymskich od biskupa Lozanny Landri de Durnes .
Kiedy ostatni członek rodu Zähringen zniknął w 1218 r., Była to okazja dla rodu Neuchâtel do uzyskania niezależności i rozwoju poprzez otrzymanie większości praw cesarskich i tytułu bezpośrednich wasali imperium. Ulrich III Neuchâtel , hrabiego Neuchâtel , od Fenis , od Aarberg i Pan Arconciel-Illens i Valangin fakt Aarberg w środek panowania do XIII XX wieku wraz z założeniem miasta, pomiędzy 1220 i 1225 . Położone na wyspie, między Aare i Little Aare, Aarberg jest jedynym przejściem między Bernem a Büren an der Aare i zostało zbudowane na miejscu starszej wioski. Po śmierci Ulricha III z Neuchâtel w 1225 r. Jego dziedzictwo zostało podzielone między jego trzech synów świeckich: Rudolf I otrzymał hrabstwo Nidau , Berthold I w Strassbergu i Ulrich IV w Aarberg .
Ulrich IV z Neuchâtel-Aarberg , (? -20 września 1276/ 79), jest synem Ulricha III z Neuchâtel-Nidau . Od śmierci ojca w grudniu 1225 r. Był hrabią Aarberg , panem Strassbergu (który był zamkiem położonym w pobliżu Büren an der Aare ), Illens , Arconciel i Valangin . Przed 1251 r. Wymienił ze swoim bratem Bertholdem I st of Strassberg panowanie nad Strassberg przeciwko Valangin . Zbudował w 1271 miasto i dwa mosty Aarberg ; Z tej okazji, aby podziękować mieszkańcom za ich wkład w pracę, udzielił miastu franczyzy. W tym samym roku zrobił to samo z Arconciel-Illensem .
Małżeństwo i sukcesja:
Ożenił się przed czerwcem 1251 r. Z Agnès (lub Agathe), panią Montfaucon, córką Thierry III de Montbéliard i Alix, córką Frédérica II de Ferrette , od którego ma:
Guillaume de Neuchâtel-Aarberg , (? - 1323), hrabia Aarberg . W 1278 r. Zawarł traktat z Henrim, biskupem Bienne, ówczesnym biskupem Bazylei, jego wujem i mieszkańcami Neuchâtel .
Małżeństwo i spadek:
poślubia N ..., (? - przed 1324), córkę Konrada von Wediswil i Elisabeth von Kramburg, od której ma:
Pierre de Neuchâtel-Aarberg , (? - 1367), hrabia Aarberg . Brał udział w wojnie Laupen na21 czerwca 1339w którym wojska Ludwika IV Bawarii ścierają się z Berneńczykami . Sprzymierzył się ze swoim kuzynem Gérardem de Neuchâtel-Valanginem , przyznając mu zakwaterowanie dla swoich żołnierzy, zanim dokonali najazdów na ziemie berneńskie. Zwycięski na polu bitwy, na którym Gérard miał stracić życie, Pierre odzyskał schronienie murów obronnych swojego miasta, nie bez ważnego łupu. Nie mogąc go usunąć, Berneńczycy spustoszyli okolice Aarberg. Zaraziwszy się trądem, zakończył swoje dni poza miastem po starciu swej twierdzy z miastem Bern, z którym walczył. W 1367 r. Sprzedał seigneury Aarberg swojemu kuzynowi Rodolphe IV z Neuchâtel-Nidau, aw 1377 r. Jego wdowa Luquette de Gruyère sprzedała Illens i Arconciel Antoine de la Tour-Châtillon.
Małżeństwo i sukcesja:
poślubił N ..., córkę Rodolphe d'Arbourg i Bénédicte von Hewen, a następnie Luquette, córkę Pierre'a IV de Gruyère , miał Guillaume'a (? - około 1420/27) i Agnes, która tego nie zrobiła nie dawać spadkobierców.