Kantar łukowy
Etologiczny kantar Koń amerykański wyposażony w zielony etologiczny kantar, z wyraźnie widocznym bocznym węzłem zamkniętymRodzaj | Sprzęt jeździecki |
---|
Etologiczna kantary , czasami nazywany amerykański kantar lub wiązane ręku , to praca kantar dla koni , zazwyczaj wykonane z kręgowym. Wynaleziony w Stanach Zjednoczonych przez Whisperers inspirowanych przez Vaqueros Bosal , rozprzestrzenił się w Europie od 2000 roku , z falą entuzjazmu dla etologicznej jazdy . To narzędzie jest stosowane przez uznanych jeźdźców, w szczególności Michela Roberta .
Zaprojektowany jako działający kantar odpowiedni do ćwiczeń w jeździe westernowej , działa poprzez punkty nacisku, z węzłami spoczywającymi na unerwionych obszarach głowy konia i cienkim odcinkiem za uszami. Pozwala na lepszą obróbkę konia, zwłaszcza lędźwi , w lepszy sposób niż na płaską kantar, z zachowaniem pyska. Znacznie bardziej ekonomiczny niż tradycyjny kantar, etologiczny kantar jest uważany za mniej solidny i może stać się bolesny, a następnie niebezpieczny, jeśli zostanie niewłaściwie użyty.
Chociaż we Francji ten sprzęt jest powszechnie nazywany „etologicznym kantarem”, jego poprawna nazwa brzmiałaby raczej „wiązany kantar”. Oryginalna angielska nazwa, liny Halter , dosłownie przekłada się na „liny uwięzi . ” Tego typu narzędzie jest również nazywany kowboj kantar w Stanach Zjednoczonych , czy „ cowboy kantar ”. W języku niemieckim jest określany jako knotenhalfter lub „wiązany kantar”. W języku francuskim jest również nazywany „amerykańskim kantarem”.
Etologiczny kantar jest przedstawiany jako kantar wykonany z liny , bardziej ogólnie z sznurka o średnicy od 6 do 8 mm , z trzema lub więcej węzłami, z których dwa łączą wspornik z nachrapnikiem . Węzły te są przeznaczone do umieszczenia na unerwionych obszarach głowy konia, w strategicznych punktach: po każdej stronie kufy, pod korytem i pod wyrostkami jarzmowymi . Węzeł nachrapnika powinien znajdować się około dwóch palców poniżej tego kościstego grzbietu, a sznurek przechodzący przez kufę powinien znajdować się w połowie odległości między oczami a nozdrzami .
Kantar jest ściągany z boku zamykającym węzłem. Istnieje możliwość przypięcia smyczy do węzła krawata znajdującego się pod rynną i wodze w tym samym miejscu lub po obu stronach nachrapnika . Możliwe jest również wykonanie tego narzędzia samodzielnie, z liny. Średnica liny lub sznurka określa potencjalne nasilenie kantara na koniu.
Prosty wygląd etologicznego kantara może prowadzić do błędnego przekonania, że jest to miękkie narzędzie. Jego działanie poprzez punkty nacisku na obszary kostne może mieć bardzo silny wpływ na konia, ze względu na delikatność struny (im cieńsza, tym większy nacisk). Kantar z etologicznej plecionej bawełny jest obecnie bardzo popularny ze względu na niski koszt (około 20 euro w 2011 r.) I łatwość regulacji, umożliwiającą pracę z kilkoma końmi. Jest lekka dla konia i umożliwia precyzyjną pracę. Z drugiej strony czasami brakuje mu wytrzymałości i trwałości w porównaniu do płaskiego skórzanego kantara. Jeśli nie można go naprawić, w przeciwieństwie do tego ostatniego, ma tę zaletę, że nie wymaga konserwacji. Opinie o kantarach, które się łamią, są rzadkie, ale zaleca się unikanie bardzo niedrogich kantarów, z których niektóre mają źle rozmieszczone węzły lub mogą poruszać się po głowie konia, co wpływa na jakość wykonanej pracy i może być niebezpieczne.
Według podręcznika Equine Science , ten typ kantara ma tendencję do łatwego brudzenia się, a nawet gnicia z upływem czasu. Według francuskiego czasopisma Cheval Magazine jego użytkownicy uważają, że jest łatwy w utrzymaniu.
Wydaje się, że zasadę etologicznego kantara odkrył amerykański szeptacz Tom Dorrance . D r amerykański lekarz weterynarii Robert M. Miller uważa, że jego stosowanie w Stanach Zjednoczonych pochodzi z Hackamore typu Bosal z Vaqueros , która została przyjęta przez niemal wszystkich praktykujących jeździectwo naturalne ( jeździectwo naturalne ) jako stryczek liny z węzłów. Według Cynthii McFarland to amerykańscy kowboje jako pierwsi odkryli i wykonali kantar.
Wykorzystanie tego sprzętu przybyło ze Stanów Zjednoczonych do Francji na początku XXI wieku , a do Niemiec , towarzysząc rozwojowi jeździectwa etologicznego. Francuski jeździec Michel Robert jest pionierem w świecie skoków przez przeszkody . Producenci sprzętu jeździeckiego dostosowali się do popytu. Wiele z nich oferuje obecnie ten typ kantara na sprzedaż, z dużym wyborem modeli, kolorów i materiałów, węzły można umieszczać na różne sposoby. W Stanach Zjednoczonych pod nazwą be-nice toczą się dyskusje na temat sprzedaży etologicznego kantara mającego na celu zmiękczenie koni .
Etologiczne kantar może zastąpić kawałek po pracy na piechotę, na uwięzi lub montowane . Kody należy zdefiniować lub przetransponować, jeśli koń został już wytrenowany z wędzidłem. Narzędzie to jest powszechnie stosowane w zachodniej jazdy , w etologicznej jazdy , w uwięzi , i ogólnie, do każdego rodzaju pracy z koniem w ręku. W Stanach Zjednoczonych powszechnie używa się tego kantara do ujeżdżania źrebiąt w celu uniknięcia użycia wędzidła, a następnie wodze mocuje się do metalowego pierścienia. W tym kontekście kantar etologiczny jest zalecany do edukacji młodych koni, aby mieć większą kontrolę.
Dzięki etologicznemu kantarowi koń jest zachęcany (lub zmuszany) do poddawania się punktom nacisku, które są rozmieszczone w strategicznych miejscach na głowie. Jeśli opiera się o kantar i stawia opór, powoduje ucisk liny za uszami, a tym samym ból. Należy unikać wszelkich działań pasożytniczych, ponieważ ciągnięcie kantara przez jeźdźca jest ograniczające dla konia, który musi reagować na nacisk. „Lekkość” etologicznego kantara jest oczywista tylko wtedy, gdy użytkownik używa go mądrze i zna ustawienia, stąd wiele nadużyć. W świecie jeździeckim istnieją kontrowersje co do preferowanego typu kantara. Wiadomo, że kantar etologiczny wzmacnia konia bez konieczności zapewnienia przez trenera dużego wysiłku, wywierany nacisk jest znacznie większy niż w przypadku płaskiego kantara.
Michel Robert używa etologicznego kantara na lędźwiach i w siodle, wierząc, że pozwala mu to pracować na koniach, które odczuwają ból spowodowany wędzidłem . Z tymi narzędziami pracuje również włoski Luca Moneta. Z drugiej strony Catherine Sell, twórczyni ćwiczeń stóp, które nazwała equility , preferuje płaski kantar. Nevzorov High School w Rosji jest także występowanie przeciwko wykorzystaniu etologicznej uwięzi.
Kantar etologiczny może być niebezpieczny, w zależności od tego, jak jest używany. Niektórzy końscy osteopaci świadczą o tym, że leczyli obolałe konie na poziomie przejścia przez zagłówek z powodu cienkiej liny kantara, która przechodzi przez punkt zbieżności nerwów czaszkowych. U źrebaka lub konia, który jest jeszcze młody, może to prowadzić do deformacji kości. Niewłaściwie wyregulowany kantar może przeciąć skórę konia. Szczególnie odradza się wiązanie konia kantarem etologicznym, ten może zadać bardzo poważne obrażenia, jeśli będzie się szamotał. Niektóre konie wrażliwe na przechodzenie węzłów nie obsługują tego narzędzia.
Generalnie, jak zwraca uwagę Carlos Henriques Pereira, dziedziną jeździectwa etologicznego, która promuje użycie określonego sprzętu, są „ szarlatani i inni guru” .