Oraliens

Oraliens

Kluczowe dane
Tytuł oryginalny Oraliens
Uprzejmy Seria młodzieżowa
kreacja Laurent Lachance
Produkcja Ministerstwo Edukacji Quebecu
Ojczyźnie Kanada
Oryginalny łańcuszek Telewizja radiowo-kanadyjska
Nb. sezonów 1
Nb. odcinki 125
Trwanie 15 minut
Zróżn. oryginał 20 października 1969 - 5 czerwca 1970

Les Oraliens to program telewizyjny dla młodzieży składający sięz 125 15-minutowych odcinków, stworzony przez Laurenta Lachance'a , wówczas kierownika projektów edukacyjnych w Ministerstwie Edukacji Quebecu , mających na celu nauczanie języka francuskiego. Jest emitowany z20 października 1969 w 5 czerwca 1970w telewizji Radio-Canada .

Pierre Gauvreau , dyrektor działu produkcji w Radio-Québec w 1968 roku, zrealizował serie Les Oraliens i Les Cent tours de Centour , wyprodukowane we współpracy z Ministerstwem Edukacji Quebecu. Seria była następnie retransmitowana przez 12 lat, najpierw w Radio-Canada, a następnie w Télé-Québec , korporacji rządowej utworzonej w 1968 roku.

Postacie

„Formuła Oraliens łączyła„ pedagogikę ”i„ fantastykę naukową ”. W tamtym czasie Les Oraliens był najbardziej ambitną produkcją telewizyjną dla dzieci, jaką kiedykolwiek nakręcono w Kanadzie ” . Seria jest kroniką przygód dwóch małych kosmitów z planety Oralie, którzy jak wszystkie dzieci odkrywają otaczający ich świat. Każdy Oralien ma na sobie pomarańczowy jednoczęściowy mundur pilota kosmicznego, ozdobiony wzmocnieniami na kostkach, nieco futurystyczny styl, ale bez spodni. Pomarańczowe rajstopy do nóg, ich stopy były zakryte tylko małymi pomarańczowymi kapciami. Twarz jest w połowie zakryta daszkiem połączonym z kapeluszem podobnym do hełmu kosmonauty i przypominającym kształtem pomarańczowego grzyba. Kalinelle nosi medalion z małym „ekranem”, który pozwala jej widzieć z daleka. Picabo ma pistolet redukcyjny, który może pomniejszyć rzeczy i ludzi.

W trakcie odcinków dwaj goście z międzygwiezdnych stron, Kalinelle (Lisette Anfousse) i Picabo ( Hubert Gagnon ), zaprzyjaźniają się z François Colinem, znanym jako Francolin (Serge L'Italien), sympatycznym mieszkańcem Ziemi, który oferuje im domek dla lalek, aby mogli tam mieszkać. Wśród innych głównych bohaterów znajdziemy gadającą papugę Couac (Gaétane Laniel), mechanicznego psa (na początku marionetkę, a później człowieka w kostiumie, później w serii) Millimagino, zwaną Milli (Pascal Rollin), komputerową wszechwiedzącą i pasażer na gapę z ich statku kosmicznego, Furotte (na przemian André Cartier i Jean Chicoine), ubrany w pomarańczowy trykot z zielonymi plamami.

Inne postacie pojawiają się w różnych odstępach czasu: Psy, rodzaj uroczego robaka, który może porażać prądem, Francine, siostrzenica Franco i bardzo agresywna Madame Pointu ( Hélène Loiselle ) i jej potężny parasol, który często spadał na biednego Francolina.

Cel serii

Celem programu jest nauka mówionego języka francuskiego , przeznaczonego dla dzieci z pierwszego cyklu szkoły podstawowej. Nasi dwaj kosmici używają specjalnej mocy, aby wpływać na sytuacje, w których się znajdują podczas opowieści przedstawionej w dzisiejszym odcinku. Aby aktywować tę Moc, „Magię Słowa”, Oralianie głośno wypowiadają właściwe słowo dla danej sytuacji, które następnie proszą dzieci w klasie, aby razem powtórzyły.

W przeciwieństwie do innego programu edukacyjnego Radio-Québec przeznaczonego dla dzieci na studiach, Les 100 tours de Centour , Les Oraliens kładzie większy nacisk na właściwe słowo i odpowiednią wymowę niż na konstrukcję zdań. Seria używa również złego przykładu: Furotte, jeden z tych innych Oraliens, „którzy nie rozumieli”, zawsze mamrocze niezrozumiale i nigdy nie udaje mu się wyrządzić krzywdy naszym bohaterom.

Dystrybucja

Uwagi i odniesienia

  1. Télé-Québec, „  Les Oraliens  ” ( ostatnia wizyta 14 kwietnia 2010 )
  2. "  Pierre Gauvreau  " , The Archivist - The Review of the National Archives of Canada (dostęp 21 kwietnia 2010 )
  3. Proulx 2007 , s.  14.
  4. Frédéric Bach, „  Le mirage des Oraliens  ” (dostęp 14 kwietnia 2010 )

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Dokumenty audiowizualne