Les Ateliers de Rennes to nazwa biennale sztuki współczesnej, które odbywa się w Rennes . Pierwsza edycja odbyła się w 2008 roku.
W 2005 roku Bruno Caron CEO grupy Norac założył stowarzyszenie Art Norac, aby promować współczesną twórczość poprzez organizację biennale sztuki współczesnej: Les Ateliers de Rennes. W tym celu stowarzyszenie opracowuje politykę sponsoringu korporacyjnego. Tworzy związek między sztuką, ekonomią i biznesem. Każda edycja rodzi inny projekt artystyczny, w tym kartę graficzną, w której uczestniczy około sześćdziesięciu artystów.
W 2010 i 2012 r. Biennale sztuki współczesnej zgromadziło 55 000 osób.
W 2008 roku Raphaëlle Jeune przedstawiła około sześćdziesięciu artystów z różnych krajów na temat sztuki jako aktu produkcji. W tym celu dała artystom możliwość zmierzenia się ze światem biznesu i pracy. Trzynaście zespołów artystów odbyło sześciotygodniowy pobyt w firmie. Te rezydencje dały początek refleksji nad sztuką i światem pracy, gromadząc artystów, filozofów, socjologów, krytyków sztuki i działaczy związkowych.
Raphaëlle Jeune na to drugie dwuletnie wydarzenie przedstawia refleksję na temat naszego stosunku do przyszłości: „Co nas jutro zadaje w tej oscylacji między lękiem związanym z niepewnością a obietnicami wolności. Sonduje nasze nadzieje, nasze pragnienia i nasze lęki ”. Ta refleksja obraca się wokół czterech miejsc. Couvent des jakobinów , historycznym miejscu w trakcie odnowiony położony w samym środku miasta, z zadowoleniem przyjmuje to, co przychodzi do nas. La Criée , dawne hale Rennes, w których odbywa się targ rybny, wita to, co się dzieje, co wraca . Motyw z Musée des Beaux-Arts to , co się dzieje . Czwarte miejsce, 40mcube, pokazuje to, co pochodzi od nas , z pracami Emmanuelle Lainé.
W 2012 roku Anne Bonnin, kuratorka tej edycji, uhonorowała temat pionierów i podbojów „Les prairies”. Wystawy zbiorowe odbywają się we Frac oraz w Newway Mabilais, dawnym Centrum Telekomunikacji.Wystawy osobiste odbywają się w innych miejscach, takich jak centra sztuki 40mcube , które prezentują prace Marion Verboom, czy La Criée , pHakt - Colombiers centrum kultury czy galeria Art & Essay .
Zoë Gray bada czas rekreacji (Play Time, tytuł zapożyczony od Jacquesa Tati ). Tematem tej edycji jest lenistwo i zabawa, która obejmuje kilka miejsc wystawienniczych, w tym Frac de Bretagne, Muzeum Sztuk Pięknych i Hall of Courrouze . Hala ta to dawny remontowany arsenał wojskowy o konstrukcji metalowej. Artysta François Curlet zaprasza kilku artystów do stworzenia interaktywnego pola golfowego: GOGOLf, minigolf w skali 1. Widz jest zapraszany na pole golfowe. Wystawy indywidualne odbywają się w kilku miejscach w Rennes. 40mcube przedstawia więc instalację artysty Oscara Murillo.
Na wniosek François Piron, Incorparared! oferuje możliwość zapoznania się z aktualnymi wydarzeniami. W tej edycji 40mcube prezentuje Invincible , nomadyczne dzieło wyprodukowane przez Camille Blatrix, które podróżuje po Rennes podczas biennale.
„Otwarte krzyki” odnoszą się do tekstu La Cohée du Lamentin autorstwa Edouarda Glissanta . Céline Kopp, dyrektor Triangle Francji w Marsylii , a Étienne Bernard, dyrektor Passerelle Centre d'Art Contemporain w Brześciu są kuratorzy wystaw. Trzydziestu trzech artystów, z których ponad połowa to kobiety, jak Oreet Ashery , Julie Béna , Madison Bycroft , Sonia Boyce , Kudzanai-Violet Hwami , Sondra Perry , Anne Le Troter , Erika Vogt prezentowanych jest w ośmiu miejscach w mieście Rennes. Poruszane tematy to feminizm i płeć, ekologia, tożsamości i skrzyżowania kulturowe.