Agencja kosmiczna | NASA / ASI |
---|---|
Człon | amerykański |
Główna rola | Przechowywanie |
Uruchomić | 2011 |
Masa | 4,1 tony |
---|---|
Objętość pod ciśnieniem | 67 m 3 |
Długość | 6,4 m |
Średnica | 4,57 m |
Inne wyposażenie | 16 wyjmowanych szafek |
---|
Leonardo lub Permanent Multipurpose Module (PMM) jest pod ciśnieniem moduł segmencie USA z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej wykorzystywane do przechowywania części zamiennych, paliwa i odpadów. Początkowo Leonardo jest jednym z trzech wielofunkcyjnych modułów logistycznych, które można zainstalować w ładowni amerykańskiego promu kosmicznego w celu transportu sprzętu i zaopatrzenia do wnętrza stacji kosmicznej. W ten sposób Leonardo wykonuje 6 podróży w obie strony, ale wraz z zatrzymaniem promu kosmicznego NASA postanawia uczynić Leonardo jednym ze stałych modułów stacji, aby przezwyciężyć problemy z przestrzenią magazynową. Moduł, który może pomieścić 16 wyjmowanych szafek, jest umieszczony na orbicie po raz ostatni podczas misji STS-133 i jest na stałe zadokowany do modułu Unity na2 marca 2011 r. Leonardo, podobnie jak inne MPLM, jest budowany przez firmę Alenia Aerospazio (Włochy) i finansowany przez Włoską Agencję Kosmiczną (ASI).
Leonardo jest początkowo jednym z trzech wielofunkcyjnych modułów logistycznych używanych regularnie w kontekście misji amerykańskich promów kosmicznych do transferu sprzętu do iz Międzynarodowej Stacji Kosmicznej . Produkcja modułów MPLM prowadzona przez firmę Alenia Aerospazio (Włochy) jest finansowana przez Włoską Agencję Kosmiczną (ASI) w zamian za czas dostępu do obiektów Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Jego imię chrzcielne nawiązuje do Leonarda da Vinci . Moduły MPLM są bezrobotne po wcześniejszym wyłączeniu promu kosmicznego, o którym zadecydowano w 2004 r. I który interweniujelipiec 2011. Na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej kończy się miejsce do przechowywania. Zdecydowano, że MPLM Léonardo, który jest używany 6 razy, jest na stałe przymocowany do stacji kosmicznej, zapewniając jej miejsce do przechowywania części zamiennych, materiałów eksploatacyjnych i odpadów w oczekiwaniu na ich ewakuację. Aby spełnić swoją nową rolę, nowy moduł, przemianowany na Permanent Logistics Module (PLM, czyli stały moduł logistyczny), otrzymuje wzmocnioną ochronę przed kosmicznymi śmieciami i mikrometeorytami . PLM okrąża ostatnią część misji STS-133 z promu amerykańskiego , który jest uruchamiany24 lutego 2011. 1 st marca moduł jest trwale zawinął do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Jest przymocowany do portu cumowniczego modułu Unity znajdującego się w nadirze (zwrócony w stronę Ziemi).
Leonardo MPLM, podobnie jak inne, mierzy około 6,4 m długości, 4,57 m średnicy i waży 4,5 tony. Jego pojemność pod ciśnieniem wynosi 67 m 3 . Może pomieścić 16 szaf typu ISPR . Posiada jeden port dokowania w formacie Common Cuming Mechanism . Podczas misji tankowania Leonardo jest schowany w tylnej części ładowni promu kosmicznego. Po przybyciu na stację moduł jest chwytany przez ramię Canadarm obsługiwane przez operatora znajdującego się na promie kosmicznym i mocowany do jednego z portów dokujących na stacji kosmicznej. Po opróżnieniu modułu z zawartości i wypełnieniu go komponentami, które mają być sprowadzone z powrotem na Ziemię (części do naprawy, wyniki eksperymentów naukowych), wykonywana jest operacja odwrotna w celu wymiany modułu w promie kosmicznym.
Data wydania | Misja | Autobus wahadłowy | Cumowanie |
---|---|---|---|
8 marca 2001 | STS-102 ISS 5A.1 | Odkrycie | Chwilowy |
10 sierpnia 2001 | STS-105 ISS 7A.1 | Odkrycie | Chwilowy |
5 czerwca 2002 | STS-111 ISS UF-2 | Dążyć | Chwilowy |
4 lipca 2006 | STS-121 ISS ULF 1.1.0 | Odkrycie | Chwilowy |
14 listopada 2008 | STS-126 ISS ULF 2 | Dążyć | Chwilowy |
29 sierpnia 2009 | STS-128 ISS 17A | Odkrycie | Chwilowy |
24 lutego 2011 | STS-133 ISS 17A | Odkrycie | Stały |
Leonardo podczas swojego pierwszego lotu w ładowni promu kosmicznego w 2001 roku.
Na tym zdjęciu Leonarda widzimy kilka wyjmowanych szafek w formacie ISPR.
Właz w formacie CBM ma szczególnie duży rozmiar.