| Surbook | |
| Autor | Danielle Ryan i Jean-François Champion |
|---|---|
| Uprzejmy | Komedia |
| Uwaga. dzieje | 2 |
| Przybliżony czas trwania | około 2H |
| Pisanie terminów | 1995 |
| Data utworzenia w języku francuskim | 1995 |
| Miejsce powstania w języku francuskim | Teatr Michodiere |
| Główna rola | Wincentego Lagafa |
Surbook to sztuka Danielle Ryan i Jean-François Championa , wystawiona w 1995 roku w Théâtre de la Michodière . Główną rolę odgrywa Vincent Lagaf .
Simon Scipion jest niewygodnym księgowym w wytwórni fonograficznej, w której pracuje. Na razie właśnie zapewnił sobie tygodniowy urlop w Club Med w Afryce . Problem polega na tym, że z powodu overbookingu jest zmuszony dzielić swój pokój ze swoim szefem, Francky Parrachou, który ma irytujący zwyczaj ciągnięcia za ucho i który przyjechał tutaj, ponieważ kocha swoją kochankę Valérie i uciec od swojej żony Marie- Simone, bardzo zazdrosna.
Do tego dochodzi Bart, bandyta, który bierze Scypiona i Francky za kontakty w klubie i za wszelką cenę próbuje zmusić go do mówienia. Daje Scipio cenną sumę pieniędzy, ponieważ mimowolnie dał mu hasło („Un Petit Chez Soi jest lepsze niż duży z innymi”). Bart musi również pozostać w tym samym singlu co Scipio i Francky. Nieco później przybywa Thierry, podróżujący lekarz, który próbuje porwać Scypiona, ponieważ bierze go za Barta. Thierry wyjaśnia, że pieniądze powinny mu wrócić, ponieważ w wiosce ocalałych z wojny, w której pracuje, nie ma już lekarstw i wody pitnej. Marie-Simone, która również przyjeżdża, widzi swojego męża i nie rozumie, co tu robi. Z pomocą Scipio Francky sprawia, że wierzy, że ma kontrakt z afrykańskimi raperami. Wreszcie zirytowany Scypion załamuje się, wyznając innym krzywdę, jaką o nich myśli. Na zakończenie mówi do Valérie: „Nie jesteśmy w kinie, ale wciąż jesteśmy w teatrze”.