Ojciec Duchene jest tytuł gazety francuskiej, która pojawiła się podczas rewolucyjnego okresu XIX th wieku . Tytuł zapożyczył od księdza Duchesne wydanego w czasie rewolucji francuskiej , organu prasowego hebertystów, głównie przez Jacquesa Héberta . Po śmierci Héberta tytuł powrócił we wszelkiego rodzaju odmianach ( La Mere Duchesne , Les Fils du Père Duchesne , Le Fils du Père Duchêne ilustrowane , itd.) co najmniej sto razy od 1790 r., zwłaszcza podczas Rewolucji Francuskiej z 1848 r. i Komuna Paryska od 1871 roku.
Seria opublikowanych pod tym tytułem w czasie Komuny Paryskiej był edytowany przez Eugène Vermersch , Maxime Vuillaume i Alphonse Humbert . Nazwiska te widnieją tylko na trzech ostatnich cyfrach, pozostałe sygnuje ksiądz Duchêne, kupiec pieców. Każda broszura zawiera 8 stron i jest ilustrowana tytułem winiety z napisem „La République ou la mort”. Była to jedna z sześciu gazet stłumionych przez generała Vinoy, przed samą Komuną, wtedy była w piątym numerze. Po krótkiej przerwie numer 6 i kolejne odeszły w czasie trwania Komuny. Seria liczy 68 numerów opublikowanych od6 marca w 22 maja 1871 r.. Ojciec Duchêne należał do pięciu wspólników, trzech redaktorów i dwóch sprzedawców. Postawny w tendencji , skrajnie radykalny i bezkompromisowy, posługuje się skandalicznym językiem swoich poprzedników. Czasopismo zostało wydrukowane do 70 000 egzemplarzy. Élie Reclus uważa ojca Duchêne za „najbardziej nikczemnego, bo chce nim być” .
Poszukiwana przez bibliofilów liczba 69 - ta liczba jest fałszywa - została wydana w 1882 roku w Rotterdamie w 100 egzemplarzach.