Le Miroir (tygodnik fotograficzny)

Lustro
Ilustrowany dodatek do ilustrowanej literatury Petit Parisien
Przykładowe zdjęcie artykułu Le Miroir (tygodnik fotograficzny)
Jednym z n O  37 z generalissimusem Joffre  : 8 sierpnia 1914 roku, wojny staje się głównym przedmiotem.
Kraj Francja
Język Francuski
Okresowość Tygodniowo
Format 23,5 na 33,5
Uprzejmy Magazyn ilustrowany zdjęciami
Cena za wydanie Od 0,10 do 0,25 F.
Dyfuzja 1000000 np.
Założyciel Félix Juven i rodzina Dupuy
Data założenia 28 stycznia 1912
Data ostatniego wydania 4 lipca 1920 r
Miasto wydawnicze Paryż
ISSN 2427-6154

Le Miroir tofrancuski tygodnik ilustrowany, którypowstałw 1910 roku jako dodatek do Le Petit Parisien , a następnie jako samodzielny periodyk wydawnictwaStyczeń 1912i zawiera głównie zdjęcia tematyczne. Staje się Le Miroir des sports wLipiec 1920.

Prezentacja

Le Miroir jest przedłużeniem kilku francuskich czasopism, które w dużym stopniu opierają się na fotografii: w szczególności tygodnik La Vie Illustrée wydany w 1898 roku przez Félix Juven , a następnie dziennik Excelsior , wydany w 1910 roku przez Pierre'a Lafitte'a .

W 1910 roku Le Miroir był pierwszą specjalną sekcją ilustrowanej książki Le Petit Parisien, która ukazała się pod koniec tygodnia w cenie 5 centymów franków  : wśród wszystkich jej dodatków, Le Petit Parisien uzupełnił literacki ilustrowany, którym Notatnik Miroir jest oferowany, ale w cenie 10 centów.

Dopiero potem stała się „niezależną” gazetą 28 stycznia 1912- po zaledwie niedzielnym dodatku według Pierre'a Alberta. Le Miroir powstał z inicjatywy Félix Juven , we współpracy z rodziną Dupuy , właścicielami dziennika Le Petit Parisien  : składa się z mieszanki wiadomości społecznych, stron rozrywkowych i sportowych, romantycznych seriali; dominującymi ilustracjami są reprodukcje fotografii, ale współpracują także z wieloma ilustratorami. Na około dwudziestu stronach są ogólnie cztery kolorowe.

Plik 31 marca 1912Le Miroir , na którym widnieje cyfra 1, przestaje mieć jako podtytuł „Dodatek [niedziela] z ilustracją Petit Parisien” w wieku 10 centów: największy obieg osiągnął w czasie pierwszej wojny światowej , której poświęcił się wyłącznie do ”. pod koniec konfliktu.

W 1913 roku Le Miroir wyprodukował 400 000 kopii, zgodnie z wielkością sprzedaży Le Petit Parisien . Czasami jest opisana wcześniejSierpień 1914, „Najpiękniejszy francuski ilustrowany” i jest sprzedawany średnio 15 centów, z punktami do 50 centów za 60 stron. W tym okresie niektóre okładki są ilustrowane kolorowymi rysunkami: nie będzie to już koniec 1913 roku. Spór o sprzedaż staje się fotograficzny, z „prawdą” w centrum uwagi. Plik13 lipca 1913Jedna z n o  68 przedstawia fotografię z Senegalu żołnierz legenda „” jest dobre „: Senegalu żołnierz, odważny i wierny sługa w kraju macierzystym, zadowoleni i dumni z parady w Longchamp, pod oczami wdzięczny paryżan” .

Uruchamianie 8 sierpnia 1914po rozpoczęciu nowej serii Le Miroir przechodzi do reportażu wojennego: mniej stron (brak papieru), ilustrowanych tylko zdjęciami (z których wiele jest wyretuszowanych), za 25 centów.

Od pierwszego miesiąca I wojny światowej na okładce zapowiadał: „  Lustro płaci każdą cenę za dokumenty fotograficzne związane z wojną, które są szczególnie interesujące”  : w istocie nie waha się pokazywać fotografii. żołnierze, na przykład na pierwszej stronie6 grudnia 1914(Niemiec wiszący na drzewie, poniżej ) lub ten z8 października 1916(odkryta pod słomą masowa mogiła rozstrzelanych cywilów). Według Joëlle Beurier Le Miroir był używany podczas tej wojny jako organ propagandowy, gdzie „aby powiedzieć wojnę, [musimy] odtworzyć jej przemoc: szok w służbie wydarzenia” . Akredytuje żołnierzy-reporterów.

Siedziba tygodnika mieściła się pod adresem 18, rue d'Enghien .

czwartek 8 lipca 1920, Le Miroir zmienia się w Le Miroir des sports , magazyn sportowy, również wyłącznie fotograficzny: ten pierwszy jest poświęcony Suzanne Lenglen .

Jednak w 1939 roku publikacja Miroir des Sports została przerwana po numerze 108429 sierpnia. Lustro pojawia się następnie ponownie w numerach 1085 i 1086 przed wznowieniem w nr 319 września 1939 r. Liczby te przypominają działania wojenne armii podczas kampanii we Francji , oferując za najlepszą cenę zdjęcia, które są szczególnie interesujące, jak podczas pierwszej wojny światowej . Następnie wydawanych jest 40 numerów do7 czerwca. The Mirror pojawia się ponownie pod nazwą Miroir des sports on7 kwietnia 1941.

Kilka ważnych stron

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. „Zapoznanie się z wydarzeniem. Zwierciadło i wielka wojna ” - Joëlle Beurier, w Études photosiques , czerwiec 2007, s.  68-83 .
  2. Pierre Albert, „The press in the war (1914-1918)”, w: Claude Bellanger (reż), General history of the French press , Tom III, Paryż, PUF, 1972, s.  307
  3. Liczba ta nie odpowiada w rzeczywistości uruchomieniu Le Miroir jako niezależnej gazety, ponieważ na wewnętrznych stronach można znaleźć tę wkładkę: „Ta liczba jest ostatnią z tytułem„ Ilustrowanego dodatku do Le Petit Parisien  ”. Wszyscy nasi czytelnicy musieli widzieć w prasie codziennej, że wkrótce ukaże się nowa duża ilustrowana gazeta Le Miroir . To właśnie lustro zastąpi dodatek do Petit Parisien . Wydawana w każdą niedzielę gazeta skorzysta ze wszystkich ulepszeń znanych we współczesnej prasie ilustrowanej. Dziś jego sukces jest zapewniony ”.
  4. Obrazy i wyobrażenia wokół grupy badawczej Banania - Achac (patrz zdjęcie).
  5. Ta nowa seria niewątpliwie zaczyna się w grudniu 1913 roku: gazeta wspomina w tym czasie: „Czwarty rok istnienia” .

Załączniki

Link zewnętrzny