Laureano Gómez

Laureano Gómez
Rysunek.
Laureano Gómez (około 1925-1926)
Funkcje
Prezydent Republiki Kolumbii
7 sierpnia 1950 - 5 listopada 1951
Poprzednik Mariano Ospina Pérez
Następca Roberto Urdaneta Arbeláez , Gustavo Rojas Pinilla
Biografia
Data urodzenia 20 lutego 1889
Miejsce urodzenia Bogota
Data śmierci 13 lipca 1965
Miejsce śmierci Bogota
Narodowość kolumbijski
Partia polityczna Kolumbijska Partia Konserwatywna
Laureano Gómez
Prezydenci Kolumbii

Laureano Eleuterio Gómez Castro , urodzony dnia20 lutego 1889w Bogocie i zmarł13 lipca 1965w tym samym mieście jest kolumbijskim inżynierem, dziennikarzem i politykiem . Lider Kolumbijskiej Partii Konserwatywnej przez wiele lat, był prezydentem Kolumbii od 1950 do 1951 roku. Pozostaje postacią kontrowersyjną ze względu na jego rzekomą sympatię dla faszyzmu i przemocy jego reżimu.

Młodzież i szkolenie

Urodzony w arystokratycznej rodzinie w Bogocie , Gómez studiował inżynierię na Narodowym Uniwersytecie Kolumbii , który ukończył w 1909 r. Następnie założył gazetę La Unidad , której był redaktorem naczelnym w latach 1909–1916.

Kariera polityczna

Po raz pierwszy wybrany do Kongresu w 1911 r., Piastował urząd do 1918 r. Ponownie wybrany w 1921 r., Przez następne dwadzieścia lat pełnił różne funkcje. W 1932 roku Gómez przejął kontrolę nad Partią Konserwatywną. Pod jego rządami partia jest bardzo zdyscyplinowana i stanowi silną opozycję wobec rządu utworzonego przez Partię Liberalną . W 1936 roku założył dziennik El Nuevo Siglo . Postrzegany jako genialny parlamentarzysta i świetny strateg polityczny, jego publiczne współczucie dla nazizmu i faszyzmu (twierdzi, że podziwia Adolfa Hitlera i Francisco Franco i jest blisko związany z grupą Leopards ) stanowi dla niego problem. Kilkakrotnie był wygnany, w tym ostatni raz w latach 1946-1948.

Przewodnictwo

Obejmuje prezydenturę kraju 7 sierpnia 1950, po wyborach, w których liberałowie odmówili udziału. Rozwiał nieufność Stanów Zjednoczonych ( Departament Stanu umieścił go na czarnej liście zajmowanych przez niego stanowisk podczas drugiej wojny światowej ), demonstrując zjadliwy antykomunizm, w szczególności wysyłając jedyny południowy kontyngent wojskowy - amerykański w Korei . W kraju Gómez ustanowił reżim dyktatorski (represje wobec opozycji, prześladowania mniejszości protestanckiej), a wybory powszechne, uznane przez partię konserwatywną za „sprzeczne z hierarchiczną naturą społeczeństwa”, zostały zawieszone.

W 1951 roku, po zawale serca, zdecydował się opuścić swoje stanowisko i Kongres mianował Roberto Urdaneta Arbeláeza na tymczasowego prezydenta, ale zachował kontrolę nad rządem. Stając się bardzo niepopularni w wyniku nasilenia się wojny domowej , Kościół i pracodawcy zaczęli dystansować się od reżimu; the13 czerwca 1953starając się odzyskać swoje funkcje, armia dowodzona przez generała Gustavo Rojasa Pinillę odwołuje rząd, a Gómez ucieka do Hiszpanii .

Wygnanie i powrót

Gómez nadal przewodził konserwatystom podczas swojego wygnania. Interweniuje w porozumieniu Paktu Benidorm , wynegocjowanym z liberałem Alberto Llerasem w 1956 roku w celu przeciwstawienia się reżimowi wojskowemu .

Rok po upadku reżimu Laureano Gómez, wciąż lider Partii Konserwatywnej, i Alberto Lleras Camargo, reprezentujący liberałów, podpisali Deklarację z Sitges , która określała politykę Kolumbii na następne 15 lat. Porozumienie przewiduje zmianę prezydencji między konserwatystami i liberałami, równy podział ministerstw i innych stanowisk rządowych. Deklaracja i wynikająca z niej koalicja trwały do ​​1974 roku, czyli do okresu zwanego Frontem Narodowym .

Gómez wrócił do Kolumbii, gdzie zdominował Partię Konserwatywną aż do śmierci 13 lipca 1965 w Bogocie.

Uwagi i odniesienia

  1. „  La caída del régimen conservador de Laureano Gómez Castro el 13 de junio de 1953  ”, Arcoiris.com.co ,24 maja 2016 r( czytaj online , sprawdzono 15 października 2016 r. )

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne