| Narodziny |
27 marca 1896 Budapeszt |
|---|---|
| Śmierć |
31 października 1964(w wieku 68 lat) Chicago |
| Imię urodzenia | Meduna László |
| Narodowości |
Węgierski amerykański |
| Trening | Uniwersytet Loránda Eötvösa |
| Zajęcia | Neurolog , psychiatra , neurobiolog |
| Pracował dla | Loyola University of Chicago , Loránd Eötvös University (1914-1921) |
|---|---|
| Różnica | Stypendium Guggenheima (1954) |
Władysław Józef Meduna (urodzony w 1896 roku , zmarł w 1964 roku ) jest węgierski psychiatra , pionier konwulsyjne terapii z cardiazol .
Po ukończeniu studiów medycznych Meduna pracował w Budapest Neurological Research Center . Uważał, że istnieje antagonizm między schizofrenią a epilepsją . Od 1933 r. Próbował leczyć schizofrenię, sztucznie wywołując napady drgawek u chorych na schizofrenię: w swoich pierwszych publikacjach wymienia 26 pacjentów, z których 10 zostałoby „wyleczonych” w ten sposób.
Aby wywołać te drgawki, Meduna najpierw użył kamfory , a następnie pentotrazolu . Po kilku latach leczenie kardiazolem zostało zastąpione elektroterapią .
Antysemityzm rośnie pod autorytarnym reżimem Miklós Horthy wezwał go w 1939 roku do emigracji do Stanów Zjednoczonych , gdzie otworzył klinikę w Chicago.