| Śmierć to nie koniec | |
| Autor | Agata Christie |
|---|---|
| Kraj | UK |
| Uprzejmy | Historyczna powieść detektywistyczna |
| Orginalna wersja | |
| Język | język angielski |
| Tytuł | Śmierć nadchodzi jako koniec |
| Redaktor | Dodd, Mead and Company |
| Miejsce publikacji | Londyn |
| Data wydania | Październik 1944 |
| wersja francuska | |
| Tłumacz | Michel Le Houbie |
| Redaktor | Księgarnia na Polach Elizejskich |
| Kolekcja | Maska N O 511 |
| Miejsce publikacji | Paryż |
| Data wydania | 1955 |
| Numer stron | 255 pkt. |
Zakończeniem jest śmierć (tytuł oryginalny: Zakończeniem jest śmierć ) to historyczny tajemnica z Agatha Christie opublikowane wPaździernik 1944w Stanach Zjednoczonych i w 1955 roku we Francji .
Akcja rozgrywa się w starożytnym Egipcie , dzięki czemu jest jedynym przestępstwem powieść brytyjskiego pisarza nie odbędzie się w XX th wieku. Głównym Fabuła powieści jest oparta na jednym z odcinków liter Heqanakht pisanych na koniec XI XX dynastii (znajduje się w przybliżeniu między XXII XX i XX th wieku przed naszą erą. Albo pomiędzy XXI th i XX TH , według datowania) i znaleziony w latach dwudziestych XX wieku, w którym skrzyżowano rodzinę stosunkowo porównywalną pod względem struktury do tej, w której Imhotep jest patriarchą w powieści.
Powieść zajmuje 83 th miejsce w rankingu stu najlepszych powieści wszech czasów policji powołana przez Stowarzyszenie Pisarzy Literatury Kryminalnej w 1990 roku.
Imhotep wraca z północy z Nofret, swoją nową konkubiną, która przez swoją nieustępliwość szybko zwielokrotniła starcia i napięcia z innymi członkami domu, a głównie z trzema synami Imhotepa, Jahmose'a, Sobka i Ipi oraz żonami z dwóch najstarszych. Wkrótce w tym niegdyś spokojnym domu zapanuje wrogość i nieufność. W codziennym życiu, które stało się bolesne dla wszystkich, narastają napięcia, które ubolewa nad młodą Renisenb, córką Imhotepa, która wróciła do domu ojca po wdowieństwie i która zapewnia narrację tej historii.
W międzyczasie nieprzewidziana konieczność zmusza Imhotepa do opuszczenia domu. Żony dwóch najstarszych członków rodziny zgadzają się wszcząć represje wobec Nofret, aby dać mu nauczkę i raz na zawsze ustalić, kto naprawdę sprawuje władzę. Ale ich plan zawodzi, a Nofret zemści się. Grozi całemu klanowi: kiedy Imhotep wróci, wszyscy otrzymają sankcję. Oślepiona nieuchronnym zwycięstwem nie zdaje sobie sprawy, że naraziła się na niebezpieczeństwo. Kiedy zostaje znaleziona martwa u podnóża urwiska, pozory wypadku nikogo nie oszukają.
Egipcjanie są bardzo przesądni: kiedy śmierć wchodzi do domu, wisi nad każdym. Po kilku dniach w chwili delirium Satipi, jedna z żon, rzuca się ze szczytu tego samego klifu w towarzystwie Jahmose. Czy to duch zmarłych przyszedł, aby ją posiąść i wrzucić w pustkę? Niedługo potem to Jahmose i Sobek piją zatrute wino i jest to cud bogów, jeśli Jahmose przeżyje. Terror ogarnia wszystkich, bo seria morderstw dopiero raczkuje. Ale jaka żywa istota lub jaki mściwy duch usiłuje w ten sposób zdziesiątkować dom Imhotepa?
Agatha Christie wspomina w swojej Autobiografii , że dodała do niej „dziewczynę”, a także pewne szczegóły zapożyczone z innych dokumentów: przybycie konkubiny, której ojciec był zauroczony, trochę zbyt rozpieszczonego młodzieńca i wielkiego - chciwego i przebiegłego matka ” .
Christie zmieniła również zakończenie historii za radą swojego przyjaciela archeologa Stephena Glanville'a. Jego redaktorzy żałowali tej decyzji, uważając, że oryginalne zakończenie jest bardziej skuteczne.