Jazda na rowerze w Szwajcarii jest fundacja z użyteczności publicznej Szwajcarii , odpowiedzialny za rozwój i utrzymanie sieci dróg rowerowych krajowych.
Fundacja powstała w 1995 roku w celu połączenia całej Szwajcarii oznakowanymi trasami rowerowymi według tych samych standardów. W 1998 roku został oficjalnie zarejestrowany w Bernie w formie partnerstwa publiczno-prywatnego , a jego cele zostały jednocześnie rozszerzone na „rozwój zrównoważonych ofert w zakresie wypoczynku i turystyki, [...] w szczególności w połączenie ze środkami transportu publicznego ”.
Budżet fundacji wynosi 10 milionów franków szwajcarskich i obejmuje zarządzanie projektem, instalacje, oznakowanie i oznakowanie drogowe, instalację znaków, a także integrację z różnymi przewodnikami i mapami drogowymi.
Fundacja jest zarządzana przez radę składającą się z 13 osób, reprezentujących m.in. kantony, CFF , Switzerland Tourism , Swiss Touring Club , Transport and Environment Association oraz Swiss Cycling Association.
W 2007 roku fundacja wytyczyła 9 tras krajowych, z których wszystkie zaczynają się i kończą na stacji . Istnieje wiele możliwości przewożenia rowerów pociągiem lub autobusem na krótkich dystansach. Planuje otwarcie trzech dodatkowych dróg krajowych i 14 dróg regionalnych specjalnie dedykowanych dla rowerów górskich . W 2017 r. Istniało 9 tras krajowych, 54 trasy regionalne i 44 trasy lokalne.
Route du Rhône (trasa nr 1) łączy Andermatt z Genewą , przecinając Wallis , a następnie wzdłuż Jeziora Genewskiego . Długi na 309 km (z czego 26 km to nieutwardzony), uznawany jest za łatwy, z wyjątkiem pierwszego odcinka, który obejmuje przejście przez Przełęcz Furka . To szwajcarski odcinek EuroVelo 17 , rozszerzony we Francji przez ViaRhôna . Jest podzielony na pięć sekcji:
Szlak Renu (trasa nr 2) łączy Andermatt z Bazyleą wzdłuż Renu na wschód od Szwajcarii, obejmujący niewielki przejazd w Austrii wzdłuż Jeziora Bodeńskiego . Długa na 425 km (z czego 80 km to nieutwardzone), uznawana za łatwą, z wyjątkiem pierwszego odcinka, który obejmuje przejście przez przełęcz Oberalp . Jest to również pełna trasa EuroVelo 15 w Szwajcarii. Jest podzielony na pięć sekcji:
Trasa północ-południe (trasa nr 3) łączy Bazyleę z Chiasso , przecinając masyw Jury , płaskowyż szwajcarski i Alpy . Długość 363 km (z czego 30 km to tereny nieutwardzone), uznawana za pośrednią, w szczególności do przeprawy przez przełęcz Saint-Gothard . Jest to również pełna trasa EuroVelo 5 w Szwajcarii. Jest podzielony na sześć sekcji:
Alpejska trasa panoramiczna (trasa nr 4) łączy St. Margrethen z Aigle , przecinając ponad 10 alpejskich przełęczy, których zwieńczeniem jest Przełęcz Klausen . Ta droga o długości 483 km (w tym 10 nieutwardzonych) jest uważana za trudną. Jest podzielony na sześć sekcji:
Trasa Mittelland (trasa nr 5) łączy Romanshorn z Lozanną , przecinając płaskowyż szwajcarski , najczęściej na drogach zamkniętych dla ruchu samochodowego. Długość 369 kilometrów (z czego 85 jest nieutwardzonych), jest uważana za łatwą i jest podzielona na pięć odcinków:
Trasa Graubünden (trasa nr 6) łączy Chur z Bellinzoną , przecinając kanton Gryzonia, Engadynę , przełęcz Albula , wzdłuż granicy z Austrią wzdłuż tylnego Renu, a następnie wspinając się na przełęcz San Bernardino . 260 kilometrów długości (z czego 71 jest nieutwardzonych), jest uważany za trudny z ponad 2000 metrami pionowego spadku i jest podzielony na pięć sekcji:
Trasa Jura (trasa nr 7) łączy Bazyleę z Nyonem , przecinając przełęcze Jura, dzielnicę Franches-Montagnes i kończąc na skraju Jeziora Genewskiego . 275 kilometrów długości (z czego 20 jest nieutwardzonych), jest uważana za trudną i podzielona na cztery odcinki:
Aare Route (trasa numer 8) łączy Oberwald z Koblencji po biegu rzeki od Grimsel Przełęczy do Jeziora Bodeńskiego . Długa na 305 kilometrów (z których 70 to nieutwardzone), jest uważana za łatwą, z wyjątkiem przełęczy Grimsel i jest podzielona na pięć odcinków:
Szlak Jezior (droga numer 9) łączy Montreux z Rorschach , przechodząc przez 16 różnych jezior. Długość 497 kilometrów (z czego 50 jest nieutwardzonych), jest uważana za łatwą do średniej i jest podzielona na sześć sekcji:
Oprócz dróg krajowych fundacja otworzyła również ponad 40 dróg regionalnych, poniżej znajduje się lista z miastami odjazdów i przyjazdów dla każdego z nich, a także oficjalna nazwa i numer drogi:
Na wszystkich drogach (krajowych i regionalnych) federacja stosuje jednolite oznakowanie czerwonych tablic używanych do:
Federacja cyklicznie organizuje imprezy o nazwie SlowUp , podczas których odcinki dróg są zamknięte dla ruchu zmotoryzowanego, zazwyczaj w weekendy.