Biała Królowa

Biała Królowa Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Przód do filmu Biała Królowa w Trentemoult

Kluczowe dane
Produkcja Jean-Loup Hubert
Scenariusz Jean-Loup Hubert
Główni aktorzy

Catherine Deneuve
Richard Bohringer
Bernard Giraudeau

Ojczyźnie Francja
Uprzejmy Dramat
Trwanie 119 minut
Wyjście 1991


Więcej informacji można znaleźć w karcie technicznej i dystrybucji

Biała Królowa to film wyreżyserowany przez Jean-Loup Hubert , wydany we Francji dnia8 maja 1991.

Streszczenie

Liliane Soulas zdobyła w młodości tytuł lokalnej królowej piękności: królowej karnawału w Nantes . Pojawiając się na paradzie, która odbędzie się następnego dnia po wyborach, „cała blondynka w (wytwornej) białej sukni”, naznaczyła duchy tak bardzo, że na zawsze pozostaje znana jako „Biała Królowa”.

Dwóch przyjaciół z dzieciństwa, Yvon Legaloudec i Jean Ripoche, było w niej szaleńczo zakochanych i walczyło o jej łaski. Ale nagle Yvon wsiadł na statek bez ostrzeżenia i bez wyjaśnienia nikomu, w poranek karnawałowej parady, która uświęci Liliane. Liliane poślubiła więc swojego pozostałego zalotnika: Jeana Ripoche, pracownika jej ojca, hydraulika, rzemieślnika.

W Trentemoult, na przedmieściach Nantes, Liliane i Jean mieszkają z czwórką dzieci i Lucienem, ojcem Liliane, która, teraz owdowiała i starsza, przekazał pochodnię rodzinnego interesu swojemu zięciowi. Cieszą się szczęściem i dobrobytem nowej klasy średniej, we Francji w okresie powojennego boomu: jesteśmy w 1960 roku i minęło 20 lat, odkąd Liliane została wybrana na królową karnawału. Jean rozwinął małą firmę Luciena, która w tamtych czasach sprzedaje przede wszystkim wanny, sprzęt komfortowy i luksusowy, który, jak przewiduje, rozprzestrzeni się na wszystkie francuskie domy. Każdego roku cały swój wolny czas poświęca na budowanie z Lucienem nowej platformy na karnawałową paradę, ponownie chwytając pochodnię, podczas gdy Liliane, zimna i zdystansowana, nie udaje się rozkwitnąć ani w życiu kobiety, ani w życiu. ślub.

Pewnego wieczoru, podczas rodzinnego obiadu, dwaj najmłodsi chłopcy z rodziny szydzą z dwóch nowych kolegów, których mają w klasie, ponieważ mają niekongruencję, że są czarni, a mają imię.Bardzo bretońskie. Rodzice natychmiast poprawiają ich za niestosowne komentarze i pytają z ciekawości, jak nazywa się ta dwójka nowych uczniów. Następnie dwaj chłopcy naiwnie wymawiają imię Legaloudec. Nagle wszystkie wspomnienia powracają dla Jean, Liliane i jej ojca, a ze względu na ich przygnębioną postawę, dzieci przesłuchują je, aby dowiedzieć się, kim jest ten słynny Legaloudec, który sprawia, że ​​tak bardzo się czują. Zamiast odpowiedzieć, zastanawiają się bardziej nad możliwością, że to rzeczywiście Legaloudec, o którym wszyscy myślą, i który w związku z tym wróci do miasta po tylu latach nieobecności, nie przekazując przez cały ten czas najmniejszej wiadomości.
W kolejnych dniach potwierdza się, że Yvon Legaloudec po długiej podróży powrócił, by osiedlić się w Trentemoult. Jest żonaty z piękną Indianką z Zachodu i ma troje dzieci Metysów. Dwie rodziny nawiązują kontakt i starają się zaprzyjaźnić. Żona Yvona Legaloudeca, która nie wie nic o przeszłości swojego męża, jest bardzo szczęśliwa, że ​​w końcu ma przyjaciół w tym nieznanym jej mieście i stara się być tak gościnnym, jak to tylko możliwe, z Ripocze. Najstarsze córki obu rodzin, rówieśnikowe, bardzo szybko stają się wspólnikami wzajemnego podziwu, a chłopcy nie przestają się kłócić. Wszyscy wydają się zadowoleni z tego spotkania, z wyjątkiem Liliane, która wygląda ponuro. Yvon Legaloudec jest przepełniony entuzjazmem, opowiada o swoim życiu jako backpacker i rozmawia z Ripocze tak, jakby zawsze byli bliskimi przyjaciółmi pomimo jego długich lat nieobecności i milczenia, ale stopniowo stanie się coraz bardziej natarczywy, powodując skandal, grożący Lucienowi: Jean, który przejął budowę platformy, na której królowa karnawału w Nantes wybrała w tym roku temat przewodni Gwadelupy. Aby przypieczętować ich współudział i chociaż musi to pozostać tajemnicą aż do wielkiego dnia, Annie, najstarsza córka Jeana, pokaże rydwan Mireille, córce Yvona. Ten ostatni, poznając w ten sposób temat rydwanu, przekonuje Luciena, by mu go pokazał, grożąc, że opowie o przeszłości.

Podczas niedzielnego posiłku między dwiema rodzinami u Legaloudeków Yvon wznosi kieliszek i wznosi toast za ich dwie królowe. Urażony dumą Jean ripostuje, że widzi tylko jednego przy stole, na co Yvon prowokuje, że karnawałowa platforma Jeana podsunęła mu pomysły i zapowiada, że ​​zaprezentuje swoją córkę Mireille w konkursie. Obiad zamienia się w kłótnię i cała rodzina Ripocze natychmiast wyjeżdża. W złości Jean niszczy swój czołg, po czym postanawia zbudować kolejny na temat bieguna północnego, aby pokrzyżować plany Yvona i zaczyna obozować „w hangarze”, aby ciężko pracować na miejscu nowego czołgu.

To jest moment, w którym ojciec Liliane postanawia spróbować uporządkować dramaty ze swoją córką. Żałośnie wyznaje jej, że on i jego zmarła żona, nie doceniając Yvona, który wtedy nie był poważnym chłopcem, spłacili mu duży dług hazardowy, który zaciągnął w niesmacznych, wymagających kręgach. łodzią na wyspy, celowo zostawiając Jeana i Liliane w nieświadomości podstępu zastosowanego do zmuszenia Yvona do odejścia.
Liliane, zła, zrozpaczona, głęboko nieszczęśliwa z powodu tych ostatnich rewelacji i z poczuciem, że została w jakiś sposób zdradzona i sprzedana przez własnych rodziców, upada. Kiedy Yvon przychodzi przeprosić za scenę lunchu następnego dnia, Liliane straciła cały chłód i wita go pogodnie. Wspólnie omawiają przeszłość, odejście Yvona. Yvon wyjawia jej, że mimo uczuć do niej, kocha swoją żonę Annabelle i dzieci, że ich historia należy do długiej przeszłości ich młodości, uwalniając w ten sposób udręczone sumienie Liliane. Wychodzi ponownie i wkłada dla niego wystawną białą sukienkę, której nie nosiła od 20 lat i w której Yvon nigdy jej nie widział, na pamiątkę i żałobę po tej ciężkiej przeszłości. Wierząc, że ma dług również u Yvona, ofiarowuje mu białą suknię, aby przekonał córkę do udziału w konkursie na królową karnawału, na co ona się nie zgodziła. Pozbywając się tej sukienki, Liliane nakreśla w ten sposób bolesną przeszłość i zaczyna otwierać się na innych, zwłaszcza na Jean, która nie rozumie przesłania: podczas gdy on wierzy, że Liliane zdradziła go z Yvonem i że spakował jej torby, Liliane mówi jej, jak bardzo ją kocha. Jean odpowiada, że ​​aby to zauważyć, potrzebował rąk Yvona, na co Liliane odpowiada, że ​​jej nie dotknął. Jean wychodzi z domu przekonany, że został wybrany ze złośliwości, a nie z miłości.

Ku zaskoczeniu wszystkich Mireille Legaloudec zdobyła tytuł królowej karnawału w 1960 roku. Jej ojciec Yvon zaczął wtedy przechwalać się przed wszystkimi tym, co uważał za własne zwycięstwo. Na złość, Jean popłynął tą samą łodzią, co 20 lat wcześniej Yvon, zostawiając Nantes z zamiarem wybrania się na przejażdżkę, podobnie jak jego wielki rywal, który niedawno pogratulował Mireille i poprosił ją o wybaczenie.

Zrozpaczona tym nagłym odejściem i wreszcie uwolniona od przeszłości, Liliane wyznaje ojcu, że dopiero po powrocie Yvona zrozumiała, że ​​kocha Jean, czemu zapobiegły cienie po brutalnym i całkowitym zniknięciu Yvona. Kocha Jeana i chce go poszukać, ale następna łódź do Indii Zachodnich nie wypłynie za miesiąc, a Jean odszedł z oszczędnościami gospodarstwa domowego. Ojciec uspokaja ją, mówiąc, że miesiąc to nie tak długo, że może to tylko tyle czasu, ile zajmuje Jean i jej, że teraz ich najstarsza córka Annie jest wystarczająco dorosła, by pomóc. zatrzymać najmłodszą i mieć trochę oszczędności zostawiła, żeby mogła znaleźć „swoją” Jean.

Karta techniczna

Dystrybucja

Dyskografia

Uwagi i referencje

Linki zewnętrzne