La Presse (Francja) | |
Plakat dla La Presse w 1889 roku. | |
Język | Francuski |
---|---|
Okresowość | codziennie |
Założyciel | Émile de Girardin |
Data założenia | 1836 |
Data ostatniego wydania | 1952 |
La Presse to francuski dziennikwydany w 1836 roku przez Émile de Girardin . Z Le Siecle , jest to pierwszy z wielkichpopularnych francuskich dzienników .
To jest 1 st lipca 1836który ukazuje się po raz pierwszy w kioskach La Presse, Daily Journal, Political, Literary, Agricultural, Industrial and Commercial (numer modelowy ukazał się 15 czerwca). Już w 1831 r. Girardin opublikował Le Journal des Knowledge przydatny i podał La Presse następującą definicję:
„Gazeta, która zajmuje miejsce Timesa w Anglii wśród gazet francuskich i która pomaga rządowi, nie będąc zależnym od żadnego rządu. "
Chciał wyjść z polityki i stworzyć gazetę codzienną, w której reklama odgrywałaby równie dużą rolę jak redakcja.
W ten sposób był przeciwny gazetom partyjnym, zarezerwowanym dla niewielkiej liczby czytelników, a jednocześnie stworzył prasę głównego nurtu, obniżając o połowę cenę abonamentu, która spadła z 80 do 40 franków, czyli o dwa su. Niedobór rekompensowali reklamodawcy, którym otworzył kolumny gazety.
Sukces był natychmiastowy, pierwszy z niższych kosztach, ale również dzięki formule telenoweli i wstępnej publikacji nadchodzących powieści takich jak The Old Maid of Balzaca , opublikowanym 23 października 1836 w n o 103 dziennie, i wywołał skandal. Ale Girardin miał wielu przeciwników i miał trzy trudne lata, po których dołączył do bankiera Alexandre Dujarrier . Od tego czasu nakład 13 483 egzemplarzy wzrósł do 63 000. W przededniu rewolucji 1848 r. Girardin nie był jeszcze w opozycji, ale gdy tylko generał Cavaignac przywrócił bezpieczeństwo gazetom wymagane wcześniej, rozpoczął walkę. przeciwko rządowi i znalazł się w La Conciergerie na25 czerwca 1848. Zawieszony La Presse pojawił się ponownie w sierpniu następnego roku.
Plik 10 maja 1927, gazeta pisze w tytule: „ Nungesser i Coli odnieśli sukces! »Podczas gdy ich samolot zniknął podczas próby przekroczenia Atlantyku , co doprowadzi do niezadowolenia czytelników, a następnie do bankructwa.
Upadłość czy nie? W każdym razie we wtorek 14 października 1947 r. Ponownie pojawił się La Presse - Założyciel: Emile de Girardin - „111.” rok - z La Vache qui rit i Edith Piaf na pierwszej stronie .
Jeśli chodzi o lokalizację BNF, podaje się daty dla czasopisma 1836-1952.
La Presse sukcesywnie wspiera jedną rzecz i jej przeciwieństwo. W ten sposób w 1848 r. Gazeta Girardina poparła kandydaturę Ludwika Napoleona Bonaparte na prezydenta Republiki , ale od zamachu stanu w 1851 r. Zagrożony Émile de Girardin musiał schronić się w Brukseli. Po powrocie w 1852 r. Przejął zarządzanie gazetą, której sprzedaż zaczęła ponownie rosnąć, gdy ogłosił się postępowym konserwatystą . Potem, gdy gazeta zaryzykowała usunięciem, sprzedał swój udział Moïse Polydore Millaud , założycielowi Petit Journal .
Stamtąd La Presse przeszedł przez wiele rąk: Auguste Nefftzer (1856-57), Félix Solar , Alphonse Peyrat , Adolphe Guéroult de Mirès, Arsène Houssaye . Przejmując gazetę, Girardin wiązał duże nadzieje z liberalizmem cesarza. Wciąż był rozczarowany i La Presse musiała zawiesić jego publikację w czasie trwania Komuny . Kiedy gazeta pojawiła się ponownie pod kierunkiem La Guéronnière , stała się publikacją bonapartystyczną, a nawet konserwatywną.
Girardin zwrócił się do Victora Hugo , Alexandre Dumasa , Frédérica Soulié i Eugène Scribe . Powierzył Théophile'owi Gautierowi rolę krytyka sztuki. Jego pierwszy artykuł dotyczy obrazów Izby Deputowanych autorstwa Delacroix . Gautier działał także jako krytyk dramatyczny i pisał artykuły z Gérardem de Nerval .
Własna żona Émile de Girardin, Delphine de Girardin , podpisała pod pseudonimem Vicomte de Launay genialny Courriers de Paris . Znanym korespondentem gazety był Włoch Ferdinando Petruccelli della Gattina .