| Tytuł oryginalny | Ostatni jednorożec |
|---|---|
| Produkcja | Jules Bass i Arthur Rankin Jr. |
| Ojczyźnie |
Stany Zjednoczone Japonia Wielka Brytania Niemcy Zachodnie Francja |
| Trwanie | 92 minuty |
| Wyjście | 1982 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
The Last Unicorn ( The Last Unicorn ) to japońsko-amerykański film animowany fantasy wyreżyserowany przez Julesa Bassa i Arthura Rankina Jr. i wydany w 1982 roku .
Jest to ekranizacja powieści pod tym samym tytułem autorstwa Petera S. Beagle'a , który napisał także scenariusz do filmu. Ten animowany film fabularny został wyprodukowany przez Rankin / Bass dla ITC Entertainment .
Chociaż oficjalnie wyprodukowany przez amerykańską firmę, film ten jest również ważny w historii japońskiej animacji, ponieważ większość animacji została zlecona japońskiej firmie Topcraft (której główni animatorzy i artyści powstali niedługo po sercu Studio Ghibli ).
W zaczarowanym lesie jednorożec zdaje sobie sprawę, że jest ostatnim przedstawicielem swojej rasy i postanawia wyruszyć na wyprawę, aby dowiedzieć się, co stało się z innymi jednorożcami. Jednorożec poprzez zawiłą mowę motyla rozumie, że bestia znana jako Ognisty Byk zabrała ich wszystkich na krańce znanego świata. Wyruszając na niezbadane terytorium, z magicznego bezpieczeństwa swojego rodzinnego lasu, Jednorożec rozpoczyna podróż, aby znaleźć swoich towarzyszy i sprowadzić ich z powrotem do swojego świata.
Po drodze zostaje przez jakiś czas schwytana przez starą wiedźmę imieniem Mother Fortune, która jest w stanie rozpoznać w niej prawdziwe magiczne stworzenie, podczas gdy inni widzą tylko białą klacz. Jednorożec jest wystawiony w jednej z klatek nocnego karnawału jego strażnika; Matka Fortuna, dzięki swoim magicznym mocom, przekształca nieszkodliwe i starzejące się zwierzęta, które ma w klatkach, w mitologiczne potwory. The Unicorn ucieczek, jednak z pomocą niezdarny młody mag, który pracuje dla Matki Fortune, Schmendrick, podczas gdy jej były szef zostaje zabity przez harpii Celeno , kolejny nieśmiertelny zdołała uwięzić. Wkrótce dołączy do nich trzeci towarzysz podróży, którym jest Molly Grue, starzejąca się towarzyszka Kapitana Cully'ego, przywódcy napotkanej na ich drodze bandy złodziei.
Kiedy Jednorożec zbliża się do przybrzeżnego zamku króla Haggarda, rzekomego właściciela Ognistego Byka, zostaje skonfrontowana ze zwierzęciem i zdaje sobie sprawę, że nie może się mu oprzeć. W ostatniej chwili, zanim poddaje się i zostaje schwytana przez bestię, zostaje przemieniona w człowieka przez jedno z niewielu skutecznych zaklęć Schmendricka, który stara się okiełznać jej magiczne moce. W swoim ludzkim przebraniu Ognisty Byk traci zainteresowanie Jednorożcem i wraca do swojego legowiska.
Schmendrick, Molly Crane i dziwna młoda kobieta udają się do zamku króla Haggarda i błagają o gościnę. Król jest początkowo wrogi, ale zmienia zdanie, gdy przygląda się spojrzeniu tajemniczej młodej kobiety, której Schmendrick przedstawia go jako Lady Amaltheę. Niezdarny mag prosi następnie, aby on i jego dwaj towarzysze zintegrowali dwór króla Haggarda, na co ten odpowiada mu, że jego dwór nie istnieje od bardzo dawna. Jedynymi mieszkańcami mrocznego zamku są sam Haggard i jego adoptowany syn, książę Lir. Haggard, za radą Molly, która zwraca mu uwagę na brak radości w zamku, zgadza się pomieścić trio, zastępując znakomitego czarodzieja, który odpowiadał na jego prośby Schmendrickiem i przydzielając Molly Crane do pracy w kuchni.
Powoli zapominając o swojej poprzedniej formie i celu swojej misji, Amalthea czuje się bardziej ludzka w miarę upływu dni i ostatecznie zakochuje się w księciu Lirze. Uwięziona w złożonej sieci uczuć, której nigdy nie widziała, walczy z pragnieniem rezygnacji z poszukiwań śmiercionośnej miłości, nawet gdy nadal szuka wskazówki co do losu zaginionych jednorożców. Haggard, odgadiwszy prawdziwą tożsamość Lady Amalthei, konfrontuje ją z nią w prywatnej rozmowie, nawet sugerując, gdzie jednorożce są przetrzymywane w niewoli. Jednak po raz kolejny obserwując oczy Amalthei, wątpi teraz w jej magiczną naturę i myśli, że nie widzi nic więcej niż prostego człowieka.
Rozwiązując zagadkę, aby odkryć tajne przejście przez zepsuty zegar prowadzący do piwnic zamku, Schmendrick, Molly, Lir i Lady Amalthea ponownie zmierzą się z Ognistym Bykiem, tym razem w jego jaskini. Zła istota nie jest już oszukiwana przez kamuflaż Jednorożca i ścigający go. Chcąc pomóc jej uciec, Schmendrick cofa swoje poprzednie zaklęcie, ponownie zmieniając Lady Amaltheę w jednorożca, ale ona nie chce opuścić Lira. Byk zmusza go do przybycia do brzegów oceanu, tak jak wcześniej zrobił to dla wszystkich swoich towarzyszy, ale Lir interweniuje i zostaje zabity przez zwierzę. Szalony z żalu i rozpaczy Jednorożec z kolei zagraża Bykowi i zmusza go do wejścia do morza, a unoszone przez falę potężnych fal jednorożce uwięzione przez Haggarda wyłaniają się masowo z wody, powodując, że Byk wpada do morza. Zamek króla Haggarda wali się, gdy uciekają na wolność. Na plaży Jednorożec reanimuje Lir dzięki jej magicznym mocom, zanim wyruszył do jej rodzinnego lasu.
Schmendrick pociesza Lira, nowego Króla, potwierdzając, że wiele zyskał, otrzymując miłość od jednorożca, mimo że są teraz osobno. Zwierza się jej: „Będzie pamiętać twoje serce i twoją miłość, kiedy mężczyźni będą postaciami z bajek napisanych przez króliki. "
Jednorożec pojawia się po raz ostatni, krótko, by pożegnać się ze Schmendrickiem, który gorzko żałuje, że przytłacza ją żalem i poczuciem śmiertelności dzięki swojej magii, ale mimo to dziękuje mu za pomoc w zwróceniu jednorożców światu i zwierza się jej, że chociaż jest jedyną w swoim rodzaju, która zna żal, jest też jedyną, która wie, czym jest miłość. Wraca do swojego lasu, zostawiając Schmendricka i Molly, aby mogli kontynuować wspólne życie.
Muzykę do filmu skomponował i zaaranżował Jimmy Webb i wykonała ją grupa America . Utwór tytułowy był wielokrotnie nagrywany, m.in. przez Kenny'ego Logginsa na jego albumie Return to Pooh Corner oraz przez grupę Ninja Sex Party w Under the Cover .
Utwór tytułowy można usłyszeć w napisach początkowych, na obrazach klasycznego gobelinu, który stopniowo ożywa, przedstawiając świat Jednorożca. Rytm jest dość powolny, a teksty najpierw opisują upadek świata: „ Kiedy ostatni orzeł przeleci nad ostatnią rozpadającą się górą / I ostatni lew ryczy przy ostatniej zakurzonej fontannie (…) I wydaje się, że wszystko umiera i zostawiłby świat, by opłakiwał ”, po czym budzi ewentualną nadzieję: „ Spójrz i zobacz ją, jak ona błyszczy - To Ostatni Jednorożec / Żyję! Żyję! "
Aktor Christopher Lee , aktor głosowy Kinga Haggarda w oryginalnej wersji, również nazwał tę samą postać w wersji niemieckiej (Lee nauczył się niemieckiego podczas drugiej wojny światowej), kiedy film był rozprowadzany w Niemczech .
Francuskie napisy, zinterpretowane przez Caline , zostały włączone do filmu w 1985 roku, kiedy został po raz pierwszy wyemitowany na antenie 2 . Jednak wersje instrumentalne piosenki w napisach końcowych pojawiających się w ścieżce dźwiękowej nie zostały zmodyfikowane. Reszta ścieżki dźwiękowej została dubbingowana na język francuski na potrzeby transmisji telewizyjnych.
W Stanach Zjednoczonych film, który zostanie wydany w weekend 21 listopada 1983 i jest wyświetlany na 648 ekranach, zbiera około 2 250 000 dolarów w pierwszy weekend i 6 455 530 dolarów na początku grudnia.
W Niemczech Zachodnich , The Last Unicorn okazała się wielkim sukcesem, a film został pokazany prawie każdego roku od połowy 1980 roku do Bożego Narodzenia okresie .
Edycja filmu na VHS została wydana w 1992 roku.
Film ukazał się na DVD Zone 2 w wersji francuskiej7 kwietnia 2005pod redakcją Seven 7.
W Stanach Zjednoczonych, specjalne wydanie 25 th anniversary jest wyjście7 lutego 2007, w zremasterowanej wersji, z kilkoma nowymi bonusami. Fani kreskówki narzekali jednak na lekką cenzurę (kilka „ Cholera! ” Zostało wyciętych ze ścieżki dźwiękowej), a także na przyspieszenie tempa dystrybucji filmu (problem techniczny ze względu na użycie niemieckich mistrzów, w PAL , które nie mają takiej samej liczby klatek na sekundę jak w standardach amerykańskich) .
We Francji tylko francuskie napisy do filmu zostały wydane z prędkością 33 obrotów na minutę, kiedy film został wydany. Z drugiej strony angielska ścieżka dźwiękowa była wielokrotnie ponownie wydawana.
Ze względu na prawa autorskie Peter S. Beagle , autor powieści i scenarzysta filmu, odkrył w 2005 roku, że nie otrzymał ani grosza z tytułu praw autorskich do prawie 900 000 kopii płyt DVD i VHS sprzedanych przez Granada International , następcę ITC Entertainment . Wgrudzień 2006, firma Conlan Press, która była odpowiedzialna za obronę interesów Petera S. Beagle'a, dała do zrozumienia, że żaden kompromis nie został jeszcze podpisany, nawet jeśli sprawa wydawała się być korzystna dla twórcy Ostatniego jednorożca .
W 2002 roku ogłoszono projekt remake'u z aktorami The Last Unicorn , ponownie w reżyserii Petera S. Beagle'a . Chociaż początkowo planowano zdjęcia na wiosnę 2003 r., Problemy prawne, z którymi borykał się wówczas autor w przypadku Granada International, opóźniły rozpoczęcie filmu. Z zapowiedzianym budżetem 45 milionów dolarów film miał być kręcony w Anglii, Szkocji i Nowej Zelandii. Czterech oryginalnych aktorów zasadniczo zgodziło się na kręcenie w tym remake'u: Christopher Lee ponownie jako King Haggard; Angela Lansbury ponownie jako Mother Fortune; René Auberjono ponownie za głos Czaszki (iw roli Kapitana Cully'ego) i Mii Farrow , która nie grałaby już Dame Amalthei, ale Molly Grue. Dołączyłby do nich Jonathan Rhys-Meyers jako Schmendrick. Projekt jest na razie w bezruchu, do tego stopnia, że nazwa Beagle zniknęła z tytułu oficjalnej strony internetowej filmu. Powodem podanym przez Conlan Press byłby brak poszanowania woli Beagle w wyglądzie jednorożca.