| Tytuł oryginalny | Der Mann mit dem Glasauge |
|---|---|
| Produkcja | Alfred Vohrer |
| Scenariusz |
Paul Hengge (de) Ladislas Fodor |
| Główni aktorzy |
Horst Tappert |
| Firmy produkcyjne | Rialto Movie |
| Ojczyźnie | Niemcy |
| Uprzejmy | Policjant |
| Trwanie | 87 minut |
| Wyjście | 1969 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Człowiek ze szklanym okiem ( Der Mann mit dem Glasauge ) to niemiecki film wyreżyserowany przez Alfreda Vohrera , wydany w 1969 roku .
Jest to adaptacja powieści Edgara Wallace'a .
Leila, tancerka z londyńskiego klubu „Las Vegas Girls”, ma randkę w hotelu ze swoim kochankiem, panem Jeffersonem, na nowy kontrakt. Jefferson zostaje zabity na oczach Leili przez zamaskowanego rzucającego nożem. Przerażona zostaje w hotelu. Inspektor Perkins i Sir Arthur ze Scotland Yardu znajdują szklane oko w kieszeni piżamy mordercy. Portier hotelowy donosi, że na krótko przed tym, jak Jefferson otrzymał wskazówki do basenu. Perkins i jego asystent, sierżant Pepper, odkrywają, że Jefferson był zamieszany w międzynarodowy handel kobietami . Na krótko przed kolejną próbą w teatrze Odeon Leila jest ofiarą zatrucia. Za kulisami podejrzewają wiele osób, takich jak brzuchomówca Eric czy rzucający nożami Rubiro, któremu brakuje jednego. Ponadto pojawia się zakochana w Bruce Sharringhamie tancerka Yvonne Duval. Lady Sharringham, jego matka, sprzeciwia się małżeństwu syna z tancerką. Yvonne nie może mu uwierzyć, ponieważ jest posłuszny swojej matce i jest uzależniony od heroiny.
Sierżant Pepper ma poinformować Perkinsa, że Leili nie ma już w jej szpitalnej sali. Znaleźliśmy przepustkę do klubu bilardowego w Soho, do którego jedzie Pepper. Spotyka Boba i jego szefa, który nosi szklane oko. Po ich występie Linda i Leslie wracają do domu, do pewnego pana Donovana. Ale został śmiertelnie zraniony nożem. Następnie widzą zamaskowanego mężczyznę ze szklanym okiem. Aby ich chronić, Perkins i Pepper zabierają ich do aresztu. W teatrze Eric podsłuchuje rozmowę między Brucem Sharringhamem i Yvonne Duval. Dowiaduje się, że Yvonne to właściwie Nora Wilson i że była w Ameryce Południowej. Kiedy przybywa inspektor Perkins, Eric zostaje uduszony.
Funkcjonariusze Scotland Yardu podejrzewają pana Nuthatchera, właściciela sklepu z bibelotami. W jego domu znaleziono szklane oczy i wskazówki bilardowe do przemytu heroiny. Podczas przeszukania klubu bilardowego nic nie zostaje znalezione, ponieważ Bob i jego szef zostali powiadomieni. Kowalik umiera od rzucenia nożem. W swoim sklepie Perkins i Pepper znajdują informacje o handlu dziewczynami. Szef boi się aresztowania. Z pomocą pana Parkera, agenta tancerzy, chce uciec do Caracas z dziewczętami z trupy. Śledztwo postępuje. Aby wyśledzić podejrzanych, Leila i Linda są wyposażeni w urządzenie. Bruce ratuje Yvonne, przekazując niezbędną sumę. Lady Sharringham wyznaje wtedy, że próbuje odstraszyć Yvonne i wysłać ją do burdelu.
Nora udaje się do pana Parkera, aby odebrać pieniądze. Odkrywa udział Lady Sharringham w handlu ludźmi. Nora, która jest uzbrojona, ucieka mu. W klubie bilardowym inspektor Perkins i sierżant Pepper otwierają tajne drzwi, za którymi natrafiają na teleks mówiący o pewnym „Olafie Ericsenie”. Na łodzi szef jest nową ofiarą rzucającego nożami. Lady Sharringham, która również jest na pokładzie, dowiaduje się, kto jest zabójcą. To jest Nora Wilson, która była prostytutką w Ameryce Południowej. Przyjęła tożsamość Yvonne Duval, aby dokonać zemsty. Ale zanim Perkins i Pepper dotrą na statek, Nora zostaje zabita przez bezwzględną Lady Sharingham. Bruce dowiaduje się o działaniach swojej matki, która zostaje aresztowana. Pozostałe dziewczyny ratuje szef Scotland Yardu, Sir Arthur.
Poprzedni film w niemieckiej serii o adaptacjach powieści Edgara Wallace'a , Gorilla Soho (de) , wydany w 1968 roku, jest to rozczarowanie. Niemniej jednak producent Horst Wendlandt nadal wierzy w sukces serii. Prosi o nowy scenariusz Paula Hengge i Ladislasa Fodora, którzy napisali już „Zemstę Złotego Skorpiona” . Wykorzystuje elementy The Phantom of Soho (de) , wydanej w 1964 roku, na podstawie książki Bryana Edgara Wallace'a .
Wybrano reżysera Arthura Vorhera. Podobnie, przedrukowany zostaje Horst Tappert, główny aktor w The Gorilla of Soho .
Filmowanie odbywa się od 4 listopada w 19 grudnia 1968 w Berlinie Zachodnim, Hamburgu i Londynie.
Do scen tanecznych wstawiamy sceny z filmu Révolte au music-hall (de) , wydanego w 1958 roku. Kolejny film z serii, Liz i Helen , wydany w następnym roku, podejmuje scenę z L'Homme à the szklane oko .