Lôzane się porusza

Lôzane Bouge (a nie Lausanne bouge, co byłoby jednak poprawną pisownią) to nazwa nadana przez ruch wymagań społecznych młodych ludzi w mieście Lozanna ( Szwajcaria ) w latach 1980 i 1981 .

Historia

Ruch, składający się głównie z młodych ludzi w wieku od 15 do 25 lat, protestuje przeciwko przygotowanej dla nich przyszłości, wyścigowi po zyski, budowie elektrowni atomowych , dyskryminacji homoseksualistów i, bardziej ogólnie, potwierdza. jego rozczarowanie społeczeństwem, w którym myślą, że nie ma dla nich miejsca. Głównym postulatem ruchu jest „samozarządzająca się przestrzeń”, w której mogliby doświadczyć alternatywnej i libertariańskiej formy życia .

Demonstracje są w większości mocno stłumione przez ówczesną gminę, na czele której stoi przyszły radny federalny Jean-Pascal Delamuraz . Obserwujemy na ulicach miasta prawdziwe sceny miejskiej partyzantki , z barykadami , gazem łzawiącym i policyjną przemocą .

Ruch ten wpisuje się w szerszy kontekst buntu młodzieży w Szwajcarii w latach 80., który dotknął większość miast tego kraju, w szczególności Zurych .

Ruch wydaje dwa numery czasopisma zatytułowanego Seismic Shock , w którym ukazuje się przegląd postulatów, środków działania, marzeń i utopii ówczesnej młodzieży, która „przede wszystkim dążyła do wolności” .

Chronologia

• 28 czerwca 1980 : Podczas Fête de Lausanne około dwustu młodych ludzi demonstruje solidarnie z młodzieżą z Zurychu, pokazano film nakręcony podczas zamieszek operowych i zakazany przez szefa edukacji publicznej w Zurychu Alfreda Gilgena.

• 27 września : demonstracja gromadzi 300 młodych ludzi, przypominających demonstracje w Zurychu i proszących o utworzenie autonomicznego centrum. Wokół szwajcarskiego kontuaru dochodzi do grabieży , policja używa gazu łzawiącego i pałek. Ruch przyjmuje nazwę „Lôzane Bouge”.

• 29 września : nowa demonstracja młodych ludzi proszących o autonomiczne centrum, prawo do demonstracji bez upoważnienia, wolność delegowania i umorzenie postępowania przeciwko osobom aresztowanym dzień wcześniej.

• 4 października : pomimo wstępnych dyskusji między władzami a młodzieżą w ciągu tygodnia, nowa demonstracja przeradza się w gwałtowne starcia między kilkuset młodymi ludźmi a policją.

• 5 października : 150 młodych ludzi tworzy komitet prawny, aby reagować na przemoc policyjną i potwierdzać żądania ruchu. Wspiera ich komitet wsparcia, w skład którego wchodzą w szczególności skrajnie lewicowe osobistości, takie jak Anne-Catherine Menétrey .

• 11 października : 200 młodych ludzi z ruchu Lôzane znowu maszerowało, żeby nie zostać oskarżonym o prowokację, policja nie pojawiła się, demonstracja odbyła się głównie w pokoju.

• 18 października : próba zajęcia lokalu EPFL w celu utworzenia tam niezależnego ośrodka młodzieżowego nie powiodła się po interwencji policji. Stu demonstrantów i policja ścierają się wtedy w centrum miasta, dziennikarz Jest brutalizowany przez policję.

• 25 października : Lozanna ma pierwszą spokojną sobotę od miesiąca. Zgromadzonych na zgromadzeniu około 300 młodych ludzi pisze list do Urzędu Miasta z prośbą o umorzenie postępowania przeciwko zatrzymanej młodzieży i zapewnienie zadaszonego miejsca spotkań na 500 miejsc.

• 8 listopada : autoryzowana demonstracja, zorganizowana przez komitet wsparcia ruchu „Lôzane bouge”, w skład którego wchodzą przedstawiciele partii lewicowych, związków i stowarzyszeń, gromadzi tysiąc osób na Place de la Palud. Po rozproszeniu demonstracji wznowiono starcia, które doprowadziły do ​​około sześćdziesięciu aresztowań. Te dryfowania prowadzą do niezgody w ruchu.

• 24 stycznia 1981 : z okazji rocznicy uzyskania niepodległości Vaud 200 młodych ludzi demonstruje domagając się bezpłatnego dostępu do wszystkich przestrzeni publicznych w mieście. Grabieże.

• 28 lutego : zajęcie domu w dzielnicy Rôtillon, aby uczynić z niego niezależne centrum. Dwie inne próby okupacji zostały zablokowane przez policję.

• 29 kwietnia : do rady miejskiej Lozanny gmina ogłasza stałe udostępnienie lokali w Saint-Martin na centrum młodzieżowe. Ogłasza również, że nie zamierza kontynuować swoich dobrych usług, aby zapobiec eksmisji mieszkańców terenów Le Rôtillon.

• 9 maja : ruch Lozanny bierze udział w festiwalu konopi indyjskich w Vidy, który wzywa do dekryminalizacji używania miękkich narkotyków.

• 13 lipca 1982 : trwałe zamknięcie autonomicznego centrum Saint-Martin.

• Październik 1982 : proces 11 osób aresztowanych w ramach ruchu Lausanne Movement toczy się w klimacie wysokiego napięcia i kończy się ogólnym pobytem, ​​wspomina się również o policyjnej przemocy.

Bibliografia

• Życie ... szybko! Lozanna przenosi lata 1980-1981: kronika, Anne-Catherine Menétrey i „kolektyw obronny”, Éditions d'en bas

Linki zewnętrzne

• Szczegółowy plik
• Przemoc policyjna, archiwa RTS
• Ponowne otwarcie niepewnych archiwów RTS
• W autonomicznym centrum archiwa RTS
• Werdykt, archiwum RTS
• Film „ Dziesięć lat samozarządzanej przestrzeni” , Archiwum internetowe

Odniesienie

1. „  Lozanna: pokaz młodych ludzi  ”, L'Impartial ,29 września 1980( czytaj online )
2. „  Nowe wydarzenie w Lozannie  ”, L´Express ,30 września 1980( czytaj online )
3. „  Demonstracja w Lozannie  ”, L'Express ,6 października 1980( czytaj online )
4. „  Roszczenia zostały wyjaśnione w Lozannie  ”, La Gazette de Lausanne ,6 października 1980( czytaj online )
5. „  Zbiorowa obrona” demonstrantów w Lozannie  ”, Gazette de Lausanne ,22 października 1980( czytaj online )
6. „  Demonstracja w deszczu w Lozannie  ”, L'Express ,13 października 1980( czytaj online )
7. „  Krótka praca w EPFL  ”, Gazette de Lausanne ,20 października 1980( czytaj online )
8. „  Lozanna: zgromadzenie bez demonstracji  ”, L'Express ,27 października 1980( czytaj online )
9. "  Lausanne" porusza się, pęka i rozmazuje ": demonstracja, która kończy się źle  ", Gazette de Lausanne ,10 listopada 1980( czytaj online )
10. „  Lozanna: znowu„ napad ”.  », Journal de Genève ,26 stycznia 1981( czytaj online )
11. "  " Lozanna przenosi "zamieszkane mieszkania  ", Journal de Genève ,5 marca 1981( czytaj online )
12. "  " Lozanna przenosi ": ostatni plik powiernika  ", Journal de Genève ,30 kwietnia 1981( czytaj online )
13. „  Vidy: festiwal konopi  ”, Journal de Genève ,11 maja 1981( czytaj online )
14. Archiwa RTS
15. „  Pomimo ogólnej ulgi, dużo hałasu i wściekłości  ”, Gazette de Lausanne ,23 października 1982( czytaj online )
16. „  Niedopuszczalna przemoc policyjna  ”, Gazette de Lausanne ,13 października 1982( czytaj online )