Léon Koëlla-Leenhoff

Leon Koelin-Leenhoff Obraz w Infobox. Portret Léona Leenhoffa ( Édouard Manet 1868)
(85 × 71  cm )
Muzeum Narodowe, Sztokholm Biografia
Narodziny 29 stycznia 1852
Paryż
Śmierć 3 września 1927(75 lat)
Vernon
Narodowość Francuski
Zajęcia Makler giełdowy , muzyk
Tata Nieznane lub Édouard Manet
Matka Suzanne Manet

Leon Koelin Leenhoff- urodzony Edward Leo Koella w Paryżu ( dawny 6 th powiat )29 stycznia 1852 i zmarł w Vernon dnia 3 września 1927Jest maklerem giełdowym i muzykiem francuskim . Został zapamiętany jako biologiczny syn Suzanne Leenhoff , ówczesnej konkubiny malarza Édouarda Maneta .

Biografia

Mógłby być dzieckiem Édouarda Maneta.

Powody, dla których malarz nigdy nie uznał swojego ojcostwa, nawet po ślubie w październiku 1863 roku, pozostają dość enigmatyczne, podobnie jak dokładny charakter relacji, jaką miał z młodym chłopcem. Ten ostatni do późnego wieku nazywał go „ojcem chrzestnym”, stąd pewna dwuznaczność. Niektórzy historycy uważają, że to nie jego ukryty syn, ale jego przyrodni brat, Suzanne, miał związek z Augustem Manetem, ojcem Édouarda.

Stopniowe dojrzewanie Léona można prześledzić poprzez portrety, które wykonał Manet od dzieciństwa do okresu dojrzewania . To wciąż bardzo małe dziecko, które pozuje przebrane za hiszpańską stronę w Dzieciątku z mieczem , w czasie, gdy malarz gromadził hiszpańskie tematy. Później czytał z matką w La Lecture (około 1865 r.), A następnie w Les Bulles de SOAP , był to piętnastoletni Léon, który dobrze się bawił robiąc bańki mydlane w misce, być może po to, by symbolizować zwięzłość życia . Ale przede wszystkim pamiętać twarz Leona Leenhoff dotyczącą sennym i tajemniczego młodzieńca, gdyż pojawia się w słynnej Déjeuner dans l'Atelier , wyprodukowany w apartamencie rodzinnym w Boulogne-sur-Mer , gdzie Manets spędzali czas. Latem . Nieco współczesny, datowany na Portret Leona , obierającego gruszkę.

Po śmierci Maneta Léon Leenhoff próbował przypomnieć sobie życie i twórczość Maneta, najpierw sporządzając szczegółowy spis prac, które pozostały w pracowni artysty, a następnie zlecając ich sfotografowanie. Dużo później, z pomocą matki, zebrał wszystko, co pozostało z papierów i dokumentów artysty: jego pamiętniki, korespondencję, księgi rachunkowe, dokumentację dotyczącą różnych jego nieruchomości, dzierżaw i czynszów. Kopiował te dokumenty ręcznie, w zeszytach, do których dodawał listy, różne notatki i własne wspomnienia. Większość tej dokumentacji jest przechowywana w Bibliotece Narodowej Francji w witrynie Richelieu.

Pojawia się w innych tabelach, w tym:

Uwagi i odniesienia

  1. Archiwa Paryża przywróconego stanu cywilnego, widoki 31-34 / 51
  2. Archiwa departamentalne Eure , tablice dziedziczenia Vernona, 1927, widok 97/195
  3. Beth Archer Brombert: Manet - buntowniczka w surducie , Paryż, 2011
  4. Jacques Henric, Édouard Manet i Jacques Henric , Flohic,1995, 80  pkt. ( czytaj online ) , s.  78
  5. Juliet Wilson-Bareau: „Édouard Manet w swoich warsztatach”, Ironie nr 161 - styczeń / luty 2012 (tekst opublikowany w języku francuskim w katalogu wystawy Manet et le Paris moderne, Tokio, 2010, strony 304-312 )

Linki zewnętrzne