| Narodziny |
5 października 1906 Bilohirsk |
|---|---|
| Śmierć |
23 grudnia 1969(w wieku 63 lat) Paryż |
| Imię urodzenia | Leon Barsacq |
| Narodowości |
Francuski rosyjski |
| Zajęcia | Dyrektor artystyczny, scenograf , scenarzysta |
| Rodzeństwo | André Barsacq |
| Różnica | Narodowy Order Legii Honorowej |
|---|
Léon Barsacq urodził się jako scenograf filmowy i francuski projektant kostiumów18 października 1906w Feodosia ( Krym , Rosja ), zmarł dnia23 grudnia 1969 w swoim domu w 11 th dzielnicy z Paryża .
Dzieciństwo Léona Barsacqa, urodzonego na Krymie , rozgrywa się nad brzegiem Morza Czarnego, gdzie jego ojciec, Joseph, francuski inżynier rolniczy, pochodzący z ziemskiego rodu z Landów , wprowadził nowe techniki pielęgnacji winnic.
Przedwczesna śmierć męża w wieku 33 lat zmusiła jej matkę Olgę, urodzoną w rodzinie rosyjskich uchodźców politycznych, do powrotu do Francji z dwoma synami. Léon Barsacq przez całe życie będzie bardzo blisko swojego brata André Barsacqa , młodszego o dwa lata.
Oboje decydują się na karierę artystyczną. André Barsacq zostanie jednym z pierwszych francuskich reżyserów teatralnych swoich czasów, pracując w szczególności z Jeanem Anouilhem , Marcelem Aymé czy Françoise Sagan .
W Paryżu Léon Barsacq studiował w Lycée Henri-IV , a następnie od 1922 w National School of Decorative Arts w Paryżu, sekcja architektury. Następnie stał się pasjonatem dramatycznej renowacji prowadzonej przez Jacquesa Copeau . W tym samym czasie pasjonował się także sekcją rosyjską Teatru Międzynarodowej Wystawy 1925 i ostatnich sezonów choreograficzno-lirycznych Kompanii Siergieja Diagilewa i jego malarza Léona Baksta .
W latach 1931-1938 asystował Robertowi Gysowi i André Barsacqowi .
Na początku swojej kariery Léon Barsacq współpracował przy różnych filmach, takich jak Chansons de Paris (1934) Jacquesa de Baroncelli , Touche-à-tout (1935) Jeana Dréville'a , Le Coupable (1936) Raymonda Bernarda .
W 1938 roku Jean Renoir powierzył mu scenografię do Marsylianki .
Léon Barsacq dopracował swój styl i szybko uwiódł swoimi kreacjami atmosferycznymi zabarwionymi odrobiną fantazji i poprawnymi rekonstrukcjami historycznymi w Les Enfants du Paradis (1943) Marcela Carné oraz w Les Mystères de Paris (1943) Jacques de Baroncelli.
Wierny wiernym René Claira , tworzy scenografię do wszystkich swoich filmów od Le silence est d'or (1947) po Deux pigeons (1962).
Genialny twórca komedii, dramatów czy rekonstrukcji historycznych, sygnalizuje klimat wielu filmów: Boule-de-suif (1945) Christiana-Jaque , L'Idiot (1946) Georgesa Lampina , Pattes blancs (1948) Jean Grémillon , Les Diaboliques (1954) Henri-Georgesa Clouzota lub Przygody aż do złośliwości (1955) Gérarda Philipe'a .
W 1962 roku był nominowany do Oscara za film „Najdłuższy dzień” .
Jest autorem pracy referencyjnej Le Décor de film: 1895-1969 , wydanej w 1970 roku przez Éditions Seghers . Uczył wystroju kina w IDHEC aż do śmierci.
Léon Barsacq jest ojcem aktora Yves Barsacq , urodzonego w 1931 roku i zmarłego w 2015 roku.