| Tytuł oryginalny | Ten Cholerny Kot! Film |
|---|---|
| Produkcja | Robert Stevenson |
| Scenariusz | Mildred i Gordon Gordon |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | Walt Disney Productions |
| Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy |
Szpiegostwo komediowe |
| Trwanie | 116 minut |
| Wyjście | 1965 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Szpieg z aksamitnymi łapami (tytuł oryginalny: That Darn Cat The Movie!, Dosłownie ! Ten kot przeklął film ) to amerykańskie studio komediowe Walt Disney Productions , wyreżyserowane przez Roberta Stevensona i2 grudnia 1965.
Jest to adaptacja powieści The Spy with Velvet Paws ( Undercover Cat ) napisanej w 1963 roku przez Lesa Gordona . Film był przedmiotem remake'u w 1997 roku zatytułowanego The New Spy with Velvet Paws .
W Kalifornii w latach sześćdziesiątych Patti i Ingrid Randall zajmują się domem pod nieobecność rodziców, którzy pojechali na wycieczkę do Europy . Dwie siostry mieszkają w domu kota syjamskiego o imieniu „PV” lub „Petit Voyou” (tłumaczenie „DC” dla „Darn Cat” w wersji oryginalnej). Podczas gdy ten ostatni podąża za osobą w alejce, okazuje się, że jest świadkiem porwania. Ofiara, Margaret Miller, zakłada swój zegarek na szyję kota, mając nadzieję, że właściciel rozszyfruje wiadomość ratunkową. Patti, młodsze siostry Randall, które odkrywają wiadomość, następnie przekonuje młodego inspektora FBI , Zeke Kelso, do szpiegowania teledysku w celu znalezienia adresu porywaczy ...
O ile nie określono inaczej, informacje pochodzą z następujących źródeł potwierdzających: Leonard Maltin , John West i IMDb
Źródło: Leonard Maltin, Dave Smith , John West i IMDb Dubbing źródło: Dubbing Gazette
Muzyka towarzysząca spacerom kotów jest silnie inspirowana napisami z filmu Różowa Pantera .
Szpieg z aksamitnymi łapami to filmowa adaptacja powieści Szpieg z aksamitnymi łapami (w języku angielskim: Undercover Cat , dosłownie: The Secret Agent Cat ) napisanej w 1963 roku przez Gordona i Mildred Gordon. Para Millie i Gordon, autorzy serii bestsellerowych powieści szpiegowskich, kupili czarnego kota ze schroniska dla zwierząt w Los Angeles. W 1961 roku para scenarzystów zakończyła właśnie pisanie scenariusza do adaptacji powieści Operacja Terror przez reżysera i producenta Blake'a Edwardsa , który stał się Allô, brygadą specjalną (1962) i szukali nowych tematów do swojej następnej powieści. . Wtedy wyobrażają sobie swojego kociego bohatera powieści i przedstawiają pomysł swojemu redaktorowi Doubleday, który nie jest zbyt entuzjastyczny. Nowa powieść była bliska ukończenia, kiedy Gordonowie skontaktowali się telefonicznie przez pewnego Walta Disneya, który powiedział, że jest zainteresowany tą książką. Wierząc z początku, że to żart, Gordon odmawia, ale ostatecznie zgadza się dostarczyć Waltowi Disneyowi książkę, gdy tylko będzie gotowa. Pewnego popołudnia wydawca przynosi pierwszy egzemplarz Waltowi Disneyowi, który czyta go od razu i wczesnym wieczorem dzwoni do Gordona, aby jak najszybciej podpisał kontrakt na adaptację filmową; oferuje 35 000 USD, wysoką sumę za tego rodzaju transakcję. A tuż przed północą umowa została podpisana.
To jeden z nielicznych przypadków, w których Disney angażuje oryginalnego autora pracy, w tym przypadku duet, do adaptacji filmu do kina, co plasuje go nad innymi komediami o zwierzętach ze studia Disneya. Pracowali jednak wspólnie z weteranem studia Billem Walshem . Gordonowie spędzili dziewięć miesięcy w studiu z Walshem, dostosowując swoją powieść i mówią, że wiele się nauczyli. Na przykład realistyczne rozpoczęcie filmu i stopniowe wyśmiewanie go.
Disney po raz kolejny powierza reżyserię Robertowi Stevensonowi, a montaż Cottonowi Warburtonowi , któremu udaje się uczynić film komicznym nie tylko scenami, ale także sposobem prezentacji. Dla Leonarda Maltina ten film pokazuje mistrzostwo Stevensona w filmach komediowych bardziej niż inne produkcje reżysera dla Disneya, które są bardziej oparte na ciele. Gordonowie zaproponowali, że wykorzystają do filmu swojego czarnego kota, ale ze względu na nocne sceny preferowano kota syjamskiego. Ten kot o imieniu Syn Cat pojawił się już w filmie The Incredible Hike (1963).
Zdjęcia zostały wykonane na dwóch planach: jeden dla ludzi, drugi dla kota i jego wkładek. W filmie wykorzystano pięć lub sześć kotów, aby uniknąć uczenia kota wszystkich scen, a tym samym skrócić czas i zmniejszyć koszty kręcenia. Syn Cat był jednak używany jak w The Incredible Hike do wszystkich zbliżeń. Aby utwierdzić się w przekonaniu, że widz oglądał film z kociego punktu widzenia, w studiu zastosowano kamerę umieszczoną na poziomie gruntu, a nie na wysokości piersi. Na początku zdjęć ekipa Arthura J.Vitarelli użyła dźwięku dzwonka nagranego na taśmie i umieszczonego tam, gdzie kot miał iść, aby sterować zwierzęciem, ale szybko musieliśmy dodać drugi dzwonek, aby zatrzymać kota w innym miejsc, a następnie trzecią, aby wyznaczyć ostatnie miejsce sceny.
Film, który ukazał się w okresie świątecznym, skorzystał z dużej kampanii reklamowej i zebrał 9,5 miliona dolarów w Stanach Zjednoczonych. Komiksowa adaptacja filmu w reżyserii Dana Spiegle została wydana wLuty 1966w Gold Key , wraz z sześcioma zdjęciami z filmu. Ta historia została ponownie opublikowana kilka lat później w magazynie Walt Disney Showcase w grudniu 1973 roku .
Odbiór przez krytyków był dobry. Bosley Crowther z New York Times mówi o „zabawnym filmie”, w którym najlepszym aktorem jest kot. Reżyser Robert Stevenson powiedział, że to jego ulubiony film ze względu na obecność tak wielu dzieci. Film został również dobrze przyjęty przez publiczność, dzięki czemu Szpieg z Aksamitnymi łapami stał się jedną z najbardziej dochodowych produkcji roku. Zbiera 9 mln USD.
Szpieg z aksamitnymi łapami był jednym z wielu filmów napisanych przez Billa Walsha, które były dochodowymi i popularnymi komercyjnymi hitami dla studia w latach 60. obok What a Dog's Life! (1959), Monte là-d'ssus (1961), Po nim powódź (1963), Mary Poppins (1964) i porucznik Robinson Crusoe (1966). Podobnie jak w A Pilot in the Moon (1962), studio kpi z agencji rządowej złożonej (według scenariusza) z niekompetentnych biurokratów. FBI jest opisany jako banda niekompetentnych dziwki, którzy nie śledzić kota i przechwytywania bankowych rabusiów, którzy wzięli zakładników.
To ostatni film Disneya, w którym bierze udział aktorka Hayley Mills . Dziękując filmowi, Gordon wręczył kopię oryginalnej książki Szpieg z aksamitnymi łapami z autografem podpisaną przez dwóch autorów, ale także ich kota.
Film został wydany na wideo w 1985 i 1993 roku. Był przedmiotem ulepszonego remake'u w 1997 roku, zatytułowanego The New Spy with Velvet Paws .
Dla Leonard Maltin , Szpieg z Velvet łapy , jest zabawny, ale daleko idące napięciu komedia. W przeciwieństwie do innych odmian Disneya o podobnej tematyce, poważna część filmu koncentruje się wokół złych, złodziei i ich zakładników, których nie ma, aby ludzie się śmiali, co sprawia, że film jest lepszy. Dla Maltina film zyskałby na tym, że byłby krótszy, mniej niż dwie godziny. Sukces filmu Dave Smith kojarzy ze scenariuszem Gordona i adaptacją Billa Walsha oraz muzyką braci Sherman . Dla Johna Westa film ma doskonały scenariusz i obsadę oraz dostarcza wielu rozrywek. Dla Stevena Wattsa Studious Nephew to jedna z wielu komedii budżetowych, które przyciągają widzów humorem i często tymi samymi aktorami, wyprodukowana po sukcesie What a Dog's Life! (1959).
Ze względu na sukces filmu studio skontaktowało się z Gordonami w celu adaptacji drugiego tomu ich kocich przygód: Undercover Cat Prowls Again ; ale śmierć Walta Disneya zatrzymała projekt, a następnie nikt nie skontaktował się z nimi ponownie.