| Action française 2000 | |
| Kraj | Francja |
|---|---|
| Język | Francuski |
| Okresowość | dwutygodniowy |
| Uprzejmy | Prasa ogólnopolska, gazeta opiniotwórcza |
| Cena za wydanie | 4,50 € |
| Data założenia | 1998 |
| Data ostatniego wydania | luty 2018 |
| Miasto wydawnicze | Paryż |
| Dyrektor publikacji | Marie-Gabrielle Pujo |
| Redaktor naczelny | Philippe Menard |
| Stronie internetowej | www.actionfrancaise.net/laf2000/ |
L'Action française 2000 to francuska gazeta założona w Paryżu w 1998 roku przez Pierre'a Pujo z Royalist Centre for French Action (CRAF).
Gazeta będąca organem ruchu politycznego Action Française zaprzestała publikacji w 2018 roku .
Plik 23 stycznia 1992Powstał L'Action française Hebdo , francuski tygodnik rojalistyczny, który zastąpił Aspects de la France i wyreżyserował Pierre Pujo . To czasopismo ma być wierne ideom Charlesa Maurrasa i Action Française .
W 1998 roku, podczas wewnętrznego konfliktu na Froncie Narodowym, gazeta preferowała Jean-Marie Le Pen zamiast Bruno Mégret : w numerze 252317 grudnia 1998 (nr 2523), Pierre Pujo sądzi, że Jean-Marie Le Pen reprezentuje obecnego „zawsze katolika i Francuza”, który uczynił wielkość Francji i jej kolonii, podczas gdy Bruno Mégret, ze względu na swój sprzeciw wobec krzyżowania się ras, jest zdania dla niego „niezdolny do zrozumienia francuskiego imperium”.
W tym samym roku, na skutek nakazu sądowego, po kilku latach pismo zostało zmuszone do zmiany nazwy, ponieważ jego tytuł zbyt mocno przypominał „ L'Action française ” Maurrasa (zakazaną ustawą Wyzwolenia w 1944 r.). Wyboru nowego tytułu L'Action française 2000 dokonano w zależności od sytuacji gospodarczej i po wyczerpaniu wszystkich środków odwoławczych. I tak w 1998 r. L'Action française hebdo zmieniło nazwę na L'Action française 2000, która ukazywała się co dwa miesiące .
Przyjmując tytuł dziennika Charlesa Maurrasa , L'Action française , wpisuje się w tradycję jego i jej poprzedników, L'Action française hebdo i Aspects de la France . Podobnie jak jej poprzednicy, gazeta jest sprzedawana na aukcjach przez Camelots du Roi, dziś uosabiany przez AFE i AFL.
Gazeta ukazuje się w pierwszy i trzeci czwartek każdego miesiąca.
Jej głównymi współpracownikami są Anne Bernet , Aristide Leucate, Catoneo, Jean-Philippe Chauvin.
Najpierw zarządzał nim Pierre Pujo aż do jego śmierci, a następnie Philippe Champion (odlistopad 2007 w czerwiec 2008), a wreszcie Michela Fromentoux do 2012 roku. Ta rojalistyczna i nacjonalistyczna rewizja również chce być suwerenna ze względu na wzmocnienie Unii Europejskiej .
Action française 2000 ma być wierne dziedzictwu Aspects de la France i ruchu Action française , czyli doktrynie integralnego nacjonalizmu założycieli AF: Charlesa Maurrasa , Léona Daudeta , Jacquesa Bainville'a itd. . Recenzja broni niezależności i tożsamości narodowej Francji , jednocześnie walcząc o ochronę cywilizacji chrześcijańskiej. Do Rzeczypospolitej , to sprzeciwia się dziedzicznych i zdecentralizowaną monarchię , a State silny obrońca wartości lokalnych i regionalnych. Jednak gazeta regularnie opowiada się za „nacjonalistycznym kompromisem” i regularnie wspiera niemonarchistyczne ruchy polityczne i społeczne.
Tytuł przestaje się pojawiać luty 2018Wydawnictwo „napotykając na kłopoty finansowe, zaprzestaje działalności po dwudziestu siedmiu latach działalności” .
W styczeń 2012po odmowie opublikowania przez redakcję hołdu Xavierowi Vallatowi (komisarzowi generalnemu do spraw żydowskich za Vichy), z okazji 40. rocznicy jego śmierci redaktor naczelny Michel Fromentoux opuścił AF2000 dla tygodnika nacjonalistycznego Rivarol . Ten wyraźny wybór oznacza definitywne odejście od orientacji jej przodka, Action Française, podczas drugiej wojny światowej.
W 2019 roku gazeta Le bien commun, redagowana przez CRAF, przejęła od L'Action française 2000 .