Kusarigama jest ostrzem broń opracowana w Japonii w XII -go wieku przez rolników zaniepokojonych bronić. Rzeczywiście, nie mając prawa do używania katany i będąc zbyt biednym, by kupić włócznię, nóż lub jakąkolwiek inną broń, chłopi używali w obronie swoich narzędzi, takich jak sierpy ( kama ), haki, kielnie ( kunai ) i inni.
W kategoriach bezwzględnych kusarigama to kama (sierp), którego koniec rękojeści po przeciwnej stronie ostrza był przymocowany do łańcucha, którego długość zmieniała się w zależności od potrzeb, ale którego ogólny rozmiar wahał się od 4 do 6 m . Końcówkę tego łańcucha ozdabiano metalową kulką, drewnianą kulką lub kamieniem, aby mógł służyć jako plaga.
W ninja wykonany świetny użytek z kusarigama , już dlatego, że był łatwy w użyciu dla nich przyzwyczajeni do walki z łańcuchami, a ponadto dlatego, że mogą łatwo przejść do chłopa, pozostając skuteczne. W walce, dzięki rustykalny ale wyrafinowana i wszechstronna broń. Rzeczywiście, elastyczność, śmiertelność i szybkość użycia sprawiają, że łańcuch jest bardzo skuteczną bronią w porównaniu z szablą, lancą, nożem czy nieuzbrojonym człowiekiem. Sztywność nieruchomego ostrza lub kija była niekorzystna w porównaniu z łańcuchem, którego nie można było przeciąć ani przeciąć, ale który mógł ominąć obronę przeciwnika, aby dosięgnąć go bez zbliżania się do niego.
Kusarigama była przedmiotem ulepszeń i zmian, a urodziła shoge kyoketsu .
Kusarigamajutsu naucza Koryu tym Shinkage nito Ryu kusarikamajutsu (二刀神影流鎖鎌術) Suio Ryu iai kenpo (水鷗流居合剣法) i Koryu z ninjutsu .
Występuje również w sztukach walki na Okinawie.
W języku japońskim „ kusari ” (く さ り) oznacza „łańcuch”, a „ kama ” (か ま) oznacza „sierp”. Kiedy te dwa słowa są połączone, wymowa drugiego zmienia się i staje się „ gama ” (が ま) (w wyniku rendaku ). W Kanji słowo to jest zapisane 鎖 鎌 i dlatego wymawiane jest jako „ kusarigama ” (く さ り が ま).