W większości japońskich instytucji termin koromogae (衣 替 え) określa sezonową zmianę ubioru.
Dla zainteresowanych jest to kwestia pozostawienia ubrań, np. Odzieży zimowej na letnie i odwrotnie, i to na każdy nowy sezon określony w semestrach.
Zinstytucjonalizowana na wielu poziomach, w tym zawodowym i edukacyjnym, praktyka ta jest nadal stosowana w całej Japonii.
Według Marie Kondō , eseistki, autorki książki La Magie du Rangement , ta lokalna tradycja, specyficzna dla Japonii, ale wywodząca się z Chin, sięga okresu Heian (784-1185). W tym okresie koromogae praktykowano przez pięć okresów odpowiadających kwietniu, maju, sierpniu, wrześniu i październiku.
Począwszy od okresu Edo (1603-1867), liczba koromogae została zmniejszona z pięciu okresów do dwóch w kwietniu i październiku i od tego czasu nie uległa zmianie.
Obecnie w Japonii, koromogae odbywa się na 1 st czerwca i 1 st października. Charakteryzuje się on wśród pracowników firm ( po japońsku „ salaryman ”) zmianę koszul, a tym samym rezygnację z długich rękawów na rzecz koszul z krótkimi rękawami latem i odwrotnie zimą. Uczniowie szkół, college'ów i liceów również zmieniają ubrania, ale zawsze zachowują ten sam styl. Te mundury nazywane są „ sailor fuku ” dla dziewcząt i „ gakuran ” dla chłopców.
Praktyka ta jest zwykle poprzedzona kilkutygodniowym okresem przechowywania, który polega na wyjęciu odzieży z nowego sezonu i stopniowym odkładaniu odzieży ze starego sezonu.
Przykład zimowego sailor fuku .
Dopasowany letni mundur.
Data tej modyfikacji odzieży jest jednak dostosowywana w zależności od położenia geograficznego regionów o temperaturach dalekich od sezonowych norm na głównej wyspie Honsiu . Na przykład klimat Hokkaido jest znacznie chłodniejszy niż Honsiu, a na wyspach Kiusiu jest ogólnie cieplej.