| Narodziny | 1900 |
|---|---|
| Śmierć | 6 kwietnia 1945 |
| Trening |
Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium Uniwersytet w Würzburgu |
| Czynność | Fizyk |
| Pracował dla | Uniwersytet w Lipsku |
|---|
Klara (Minna) Renate Döpel, z domu Mannß, (1900 -6 kwietnia 1945) Jest feministką, prawniczką i fizykiem Niemką . Pracowała ze swoim mężem, niemieckim fizykiem jądrowym Robertem Döpelem , nad konfiguracjami reaktorów jądrowych dla niemieckiego projektu energetyki jądrowej .
Klara Döpel studiowała prawo na Uniwersytecie Louis-et-Maximilien w Monachium i pracowała jako prawnik do 1933 roku. W 1934 wyszła za mąż za fizyka jądrowego Roberta Döpela . Następnie zmieniła kierunek studiów na fizykę na Uniwersytecie Juliusza Maksymiliana w Würzburgu .
W 1938 roku Klara Döpel podążyła za swoim mężem Robertem do Lipska , gdzie został profesorem na uniwersytecie . Robert jest kolegą Wernera Heisenberga , który kieruje tam wydziałem fizyki teoretycznej. Po rozpoczęciu niemieckiego projektu energetyki jądrowej Heisenberg i jego zespół pracowali nad głównymi elementami programu, w szczególności separacją izotopów , pomiarami stałych jądrowych i Uranmaschine (maszyna uranowa, czyli reaktor jądrowy). Klara i Robert wspólnie badają konfiguracje eksperymentalne Uranmaschine oznaczone jako L 1 do L 4. Para Döpel i Heisenberg publikuje raport Deutsche Forschungsberichte na temat przeprowadzanych tam eksperymentów.
W sierpniu 1940 r. Robert i Klara Döpel zademonstrowali przydatność ciężkiej wody jako moderatora w reaktorze jądrowym. Przeprowadzają eksperymenty ze sferyczną geometrią (puste kule) uranu otoczonego ciężką wodą. Test LI przeprowadzono w sierpniu 1940 roku, a L-II pół roku później. Wyniki testu L-IV przeprowadzonego latem 1942 r. wskazują, że geometria kuli, z 5 tonami metrycznymi ciężkiej wody i 10 tonami metrycznymi metalicznego uranu, może wytrzymać reakcję rozszczepienia. Wyniki zostały przedstawione w artykule Roberta i Klary Döpel oraz Wernera Heisenberga. Artykuł został opublikowany w Kernphysikalische Forschungsberichte ( Raporty z Badań Fizyki Jądrowej ), sklasyfikowanym wewnętrznym medium informacyjnym Niemieckiego Projektu Energii Jądrowej. W 1942 roku nadzór nad projektem został przeniesiony z Heereswaffenamt (HWA, Centralny Urząd Rozwoju Technicznego i Produkcji Broni) do Reichsforschungsrat (RFR, Rada Badawcza Rzeszy ).
W liście napisanym w grudniu 1943 r. Robert Döpel wspomina, że naloty zniszczyły 75% Lipska, w tym jego instytut. Naloty w tym roku podpaliły również budynek Döpel i dom Heisenberga w Lipsku.
Szesnaście miesięcy później, 6 kwietnia 1945 roku, zaledwie 32 dni przed kapitulacją Niemiec , Klara zginęła w nalocie podczas pracy w budynku fizyki.
Następujące raporty zostały opublikowane w Kernphysikalische Forschungsberichte , wewnętrznej publikacji niemieckiego Uranverein . Raporty są objęte klauzulą tajności, ich dystrybucja jest bardzo ograniczona, a autorom nie wolno przechowywać kopii. Raporty zostają skonfiskowane w ramach alianckiej operacji Alsos i przesłane do oceny do amerykańskiej Komisji Energii Atomowej . W 1971 meldunki zostały odtajnione i odesłane do Niemiec. Raporty są dostępne w Centrum Badań Jądrowych w Karlsruhe oraz w Amerykańskim Instytucie Fizyki .