| Narodziny |
9 grudnia 1891 Yokohama |
|---|---|
| Śmierć |
13 grudnia 1980(89) 14. dzielnica Paryża |
| Imię w języku ojczystym | 長谷川 潔 |
| Narodowość | język japoński |
| Zajęcia | Grawer , rytownik , malarz |
| Trening | Akademia Azabu ( w ) |
| Nagrody |
Knight of Arts and Letters Kawaler Legii Honorowej (1935) |
Kiyoshi Hasegawa , urodzony dnia9 grudnia 1891w Jokohamie i zmarł dalej13 grudnia 1980w Paryżu jest japońskim malarzem i rytownikiem .
Hasegawa Kiyoshi jest malarzem animowanych pejzaży, martwej natury, kwiatów, malarzem gwaszem , akwarelą , rytownikiem , ilustratorem . Po ukończeniu Uniwersytetu Meiji w Tokio studiował malarstwo olejne u Okady Saburōsuke (1869-1939) i Fujishimy Takeji . W 1912 roku zaczął uprawiać drzeworyt, aw 1913 - miedzioryt.
Po krótkim pobycie w Stanach Zjednoczonych w 1918 r., W 1919 r. Przyjechał do Paryża , gdzie poświęcił się całej swojej karierze. Od 1923 wystawiał na różnych Salonach, w tym Salon d'Automne , gdzie był członkiem, a nawet jurorem w 1961, Salon des Tuileries , niezależnych , Krajowe Towarzystwo Sztuk Pięknych , którego był członkiem jury w 1964 r. W 1934 r. brał udział w organizacji dużej wystawy współczesnej grafiki japońskiej , która miała być wystawiana w kilku stolicach.
Od 1957 roku Hasegawa jest prezentowana na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio . W 1965 roku pojawił się na wielkiej wystawie muzeum sztuki współczesnej w Paryżu, poświęconej japońskim artystom mieszkającym za granicą.
Zilustrował kilka dzieł literackich przetłumaczonych z języka japońskiego.
Był członkiem Towarzystwa Malarzy i Rycerów Francuskich , Stowarzyszenia Grafiki Japońskiej, a od 1964 r. Członkiem Akademii Sztuk Pięknych .
Hasegawa wyprodukował prawie 350 odbitek w latach 1919-1963, nie licząc produkcji w Japonii w latach 1916-1919, wycenianych na mniej niż 60 sztuk.
Wkrótce po przyjeździe do Paryża oparł swoją reputację na swoich umiejętnościach technicznych, wprowadzając czarne grawerowanie we Francji i grawerowanie na drewnie z czarnej płaskiej tkaniny, wprowadzając grę kontrastów, którą preferuje. Od 1924 r. I z której szeroko wykorzystywał kontrasty. wartości, uzyskując nieporównywalne efekty dzięki bogactwu i głębi harmonii wydobytej z czerni.
Od samego początku w jego malarstwie pojawiła się chęć pogodzenia japońskiej tradycji ze współczesną sztuką zachodnią, którą zaszczepił w jednym ze swoich uczniów, Hasegawie Haruko . W tym czasie zaangażował się atramentem i grawerowaniem w ruch abstrakcyjny . Stopniowo ewoluuje w bardziej figuratywny sposób, z rozległymi krajobrazami o mokrych kolorach w dużych plamach na tle przeplatających się wzorów graficznych, z motywami kwiatów i ptaków, akty. Tworzy w obfitej produkcji mikroskopijny, przezroczysty, spokojny i zamknięty świat.
Niektóre z jego prac są przechowywane w muzeach: