Jezioro Keurusselkä | ||
Administracja | ||
---|---|---|
Kraj | Finlandia | |
Poddział | Keuruu i Mänttä-Vilppula | |
Geografia | ||
Informacje kontaktowe | 62 ° 09 ′ 37 ″ północ, 24 ° 40 ′ 31 ″ wschód | |
Powierzchnia | 117,30 km 2 |
|
Długość | 27 km | |
Obwód | 506,28 km | |
Wysokość | 105,4 m² | |
Głębokość | 40 m² |
|
Geolokalizacja na mapie: Finlandia
| ||
Keurusselkä to jezioro w środkowej Finlandii pomiędzy gminami Keuruu na północy i Mänttä na południu. Zajmuje powierzchnię 117,3 km 2 . Jego średnia głębokość wynosi 6,4 m, a maksymalna 40 m. Jego powierzchnia wynosi 105,4 m npm Jezioro ma długość 27 km i jest częścią sieci hydrograficznej Kokemäenjoki . Keurusselkä zyskało międzynarodową sławę w 2004 roku, kiedy dwóch geologów-amatorów odkryło tam astrobleme Keurusselkä , starożytny meteoryt uderzony w zachodnią część jeziora.
W 1986 r. region Keurusselkä został nienormalnie skażony (70 kBq / m²) radioaktywnym cezem ( 137 Cs) z katastrofy nuklearnej w Czarnobylu . W 2003 roku kilka ryb w pobliżu Mänttä nadal miało wyższy poziom cezu niż w pobliżu elektrowni jądrowych Olkiluoto i Loviisa , w których znajdują się elektrownie jądrowe w Finlandii . Ta anomalia wynika z różnicy w absorpcji cezu w wodzie słodkiej i słonawej lub słonej . Stężenie jest jednak zbyt niskie, aby spożywanie ryb było niebezpieczne dla zdrowia.
Oprócz radioaktywności jakość wód jeziora obniża kwas humusowy i ścieki. Z wyjątkiem tych ostatnich woda jest dobrej jakości, a środkowa część prawie doskonałej jakości. Jezioro jest uważane za dobre do łowienia ryb, a populacje Esox lucius i Perca fluviatilis są duże.
Jezioro Keurusselkä pokrywa starożytny krater meteorytu odkryty przez geologów-amatorów w 2003 roku. Roztrzaskane stożki , formacje skalne typowe dla uderzeń meteorytu, zostały znalezione na obszarze o średnicy 11,5 km, ale możliwe jest, że pierwotny krater jest większy. Niektóre dane sugerują okrągły pierścień o średnicy od 10 do 30 km. To uczyniłoby Keurusselkä największym znanym uderzeniem meteorytu w Finlandii, przewyższającym uderzenie Lappajärvi . Oprócz pękniętych stożków , badania pod mikroskopem cienkich skrawków pozwoliły zidentyfikować wstrząsany kwarc .
Randki argon-argon z pseudotachylit od głównego szczytu terminach struktury Keurusselka z mezoproterozoik do 1.14-1.15 Ga (miliardy lat) na uderzenia, co czyni go najstarszym znanym wpływ w Europie.