Katakalôn Kékauménos

Katakalôn Kékauménos Funkcje

Strateg
Dux ( w )

Biografia

Narodziny	1020
Śmierć	1079
Imię w języku ojczystym	Κατακαλὼν Κεκαυμένος
Zajęcia	Historyk , żołnierz, starszy urzędnik

Katakalon Kekavmen ( Κατακαλὼν Κεκαυμένος ) jest arystokrata i wojskowy bizantyjski z XI -tego  rodzinnego wieku Katakalona .

Biografia

Katakalôn Kékauménos urodził się w Colonée i chociaż wydaje się pochodzić z rodziny Katakalon , Jean Skylitzès wskazuje, że nie ma arystokratycznego pochodzenia. Wyróżnił się podczas kampanii sycylijskiej kierowanej przez Georgesa Maniakèsa , gdzie zajmował stopień protospathaire'a i dowodził kontyngentem z Ormian . Z powodzeniem poprowadził obronę Mesyny przed arabską ofensywą w 1040 roku.

W 1042 roku cesarz Michał V polecił mu stłumić powstanie w Konstantynopolu . W następnym roku pokonał najazd Rusi na miasto cesarskie, zanim został mianowany kamizelką i archontem miast naddunajskich . Za cesarza Konstantyna IX jego kariera była szczególnie udana. Stosuje się go na Wschodzie, jak słodko z Iberia i stał gubernator Ani po tym jak został załączony przez Bizancjum w 1045. He głowami lokalnych sił przeciwstawić pierwsze najazdami Seldżuków . Pod koniec lat czterdziestych XIV wieku awansował do stopnia wschodniego stratega i brał udział w kampanii przeciwko Pieczyngom jako zastępca dowódcy pod kierownictwem Rhaiktora Nicephore'a, który miał niewielkie doświadczenie wojskowe. Podczas kampanii został ciężko kontuzjowany. Około 1055 roku został podniesiony do rangi sędziów i powołany do potężnej i prestiżowej stanowisko łagodny z Antiochii .

Michał VI , następca Konstantyna IX, najczęściej nie ufa ważnym generałom i dyskredytuje ich. Tym samym odmawia awansu na stanowisko proèdre Katakalôna Kékauménosa i Izaaka Komnena przed zwolnieniem Kékauménosa. W rezultacie ten ostatni postanawia aktywnie wspierać bunt Izaaka Komnena w 1057 roku i zostaje nagrodzony tytułem kuropalatu, gdy Izaak dojdzie do władzy.

Uwagi i odniesienia

1. Kazhdan 1991 , t. 2, „Katakalon Kekaumenos”, s.  1113.
2. Guilland 1967 , t. I, str.  452.
3. Guilland 1967 , t. II, s.  108.
4. Guilland 1967 , t. I, str.  37, 130, 186, 452.

Bibliografia

• Rodolphe Guilland , Badania nad instytucjami bizantyjskimi , t.  I i II, Berlin, Akademie-Verlag,1967.
• (en) Catherine Holmes , Basil II and the Governance of Empire (976–1025) , Oxford University Press ,2005, 625  pkt. ( ISBN  978-0-19-927968-5 , czytaj online ).
• (en) Alexander Kazhdan ( red. ), Oxford Dictionary of Byzantium , New York and Oxford, Oxford University Press ,1991, 1 st  ed. , 3 tom. ( ISBN  978-0-19-504652-6 i 0-19-504652-8 , LCCN  90023208 ).