Karabas lub Carabas (grecki Καραβᾶς ) jest prostym minded osoba mieszka w Aleksandrii w I st wieku, który pojawia się w Przeciwko Flaccus aleksandryjski żydowski filozof Filon z Aleksandrii , centrum epizod konfliktu żydowsko-aleksandryjskiej miesza miasto z 38 do 41.
Dotknięty „łagodnym i cichym” szaleństwem, jest głównym aktorem popularnej parodii mającej m.in. na celu upokorzenie Żydów Aleksandrii , a Herod Agryppa , nowy król Żydów, zatrzymuje się w tym mieście podczas latem 38 , zanim udał się na terytoria swojego nowego królestwa.
Ta parodia, która przedstawia prostaka otoczonego młodymi ludźmi jako strażników, ubranego w matę jak królewski płaszcz, przyozdobionego papirusową koroną i trzciną jako berłem, rozgrywa się w sali gimnastycznej , może być w obecności króla Agryppy. i gubernator Flaccus . W trwającej od jakiegoś czasu antyżydowskiej atmosferze pozornie pobłażliwa postawa prefekta wobec tego aktu szyderstwa przeradza się w wybuch przemocy i powoduje powstanie ambasady różnych stron cesarza Kaliguli , co kończy się niepowodzeniem. dla Żydów aleksandryjskich.
Grecy regularnie operowali takimi scenami, aby „piętnować w drugiej nieredukowalną różnicę i niebezpieczeństwo”. W innych miejscach literatury starożytnej, w tym w epizodzie z Nowego Testamentu, przedstawiającym Jezusa z Nazaretu wziętego do odpowiedzialności i wyszydzanego w kwaterach rzymskich żołnierzy, znajdujemy zachowania pogardliwe i podobne kpiące sceny , być może postrzegane przez rzymską administrację Palestyny jako pretendenta do rodzina królewska. Kilku badaczy porównuje ten epizod z Nowym Testamentem i historią Flaccus .
Te przemówienia zirytowały Flaccusa ; niemniej jednak publicznie był uprzejmy i troskliwy wobec Agryppy , w obawie, że nie urazi tego, który go wysłał, ale w tajemnicy pojawiły się jego zazdrość i nienawiść. Nie ośmielając się działać w twarz, pośrednio obraził króla. [...] "
„W Aleksandrii był szaleniec imieniem Karabas, nie z tych, których dzikie i wściekłe szaleństwo zwraca się przeciwko sobie lub przeciwko tym, którzy się do nich zbliżają; był w łagodnym i spokojnym nastroju. Ten szaleniec, stawiając czoła zimnu i upałowi, błąkał się dzień i noc po ulicach, służąc jako zabawka dla młodzieży i bezczynnych dzieci. Zaciągnęli tego nieszczęśnika do sali gimnastycznej, tam postawili go na wysokim miejscu, aby wszyscy mogli go zobaczyć. Na jego głowie kładziono duży arkusz papirusu jako diadem, na jego ciele chlamys ( lub grubą matę według tłumaczenia Delaunaya ) jako płaszcz; ktoś, widząc na drodze trzcinę, podniósł ją i zamiast berła włożył do ręki. Po tym, jak przyozdobiwszy go królewskimi insygniami i przemieniwszy go w króla teatru, młodzi ludzie, niosąc na ramionach kije, utworzyli wokół niego jak strażnik; potem niektórzy przyszli go powitać, inni, aby domagać się sprawiedliwości, inni, aby udzielić mu rady w sprawach publicznych. Otaczający go tłum głośno go wiwatował, salutując mu tytułem Marin , słowem, które po syryjsku oznacza, jak mówią, książę. Wiedzieli bardzo dobrze, że Agryppa był pochodzenia syryjskiego i że większość jego królestwa znajdowała się w Syrii . "
Na temat pochodzenia tego imienia wysunięto kilka hipotez, które nie mają precedensu na określenie tej postaci, prawdopodobnie pochodzenia żydowskiego, a zatem potencjalnie noszącej imię pochodzenia aramejskiego . W wydaniu tekstu powstałym pod koniec XIX wieku niemiecki filolog Léopold Cohn przypuszczał, że powinno się tam spotkać aramejskie imię „ Barabbas ”, a egzegeta George Herbert Box wyprowadził je od aramejskiego terminu karaba ' oznaczającego „kapusta ”, który byłby wówczas pseudonimem w tłumaczeniu zachowanym przez nowszych badaczy.
Inni autorzy postrzegają to jako nazwę pochodzenia greckiego , jak filolog André Pelletier, który wywodzi je od słowa κάραβος, które oznacza małą łódkę, której nadano by przydomek „właściciel jednej lub więcej łodzi” w hipotezie, która nie jest szczególnie przekonująca ponieważ słowo κάραβος oznacza również skarabeusza lub raka , od którego może wywodzić się przydomek oznaczający osobę, która chodzi w określony sposób.
Dla pisarza Bernarda Dubourg , Wniebowzięcia stypendystka XIX XX nazwie Hyacinthe Husson, że nazwa „Karabas” tekstu Philo pochodzi z hebrajskiego aniołka ( „ aniołka ”), odcinek jest rzeczywiście interpolacja epizodu Nowego Testamentu, podczas którego Z Jezusa z Nazaretu wyśmiewają się rzymscy żołnierze, umieszczając „Karabasa” w miejsce „ Barabasza ”. Według pisarza Marca Soriano , podążającego za Hussonem i folklorystą Émile Nourry , nazwa ta została również wykorzystana do wykucia imienia markiza de Carabas, które pojawia się w opowieści o Kocie w butach .