Jeremy Lecroq

Na sezon 2017 wstąpił w szeregi kontynentalnej drużyny Roubaix-Lille Métropole . Był bliski swojego pierwszego zawodowego zwycięstwa od21 lutego, Zakończenie 2 e pierwszego etapu Tour Provence , za Justinem Julesem . W kwietniu, wziął dwa 3 rd miejsca w U23 Puchar Narodów rund , na Tour of Flanders Espoirs wtedy ZLM Tour . W międzyczasie ukończył 6 th w GP Denain . Wybrany do udziału w czterech dniach Dunkierki , trwa 5 th krok miejscu. ten17 sierpnia, rekomendowany przez Cyrille'a Guimarda , zostaje ogłoszony w składzie nowego profesjonalnego zespołu kontynentalnego stworzonego przez Jérôme'a Pineau . Ten ostatni widzi w nim przyszłego klasycznego kierowcę.

Wystartował w nowych barwach na Tour du Haut-Var, gdzie wycofał się podczas drugiego etapu. Kontynuował z dwoma kolejnymi wycofaniami na Drôme Classic i Samyn, zanim wzniósł ręce na Grand Prix de Lillers-Souvenir Bruno Comini . Z tej okazji wyprzedził swojego rodaka Yoanna Paillota i belgijskiego zawodnika Alfdana De Deckera .

Na wiosnę, odkrył cztery klasyczne World Tour The GP E3 (zaniechanie), Gent-Wevelgem ( 57 th ), przy czym Tour of Flanders (zaniechanie) i Paryż-Roubaix (off-time). Przed tym, że zajmuje 5 th w GP Skaldy . Wyróżnia się bardziej na cztery dni Dunkierki ( 6 th czwartego etapu) oraz Poitou-Charentes Tour z dwoma top 10 na końcu. Miał trudny koniec sezonu z siedmioma wycofaniami w ciągu dziewięciu dni wyścigowych.

Latem na torze został mistrzem Francji na pościg (z Adrienem Garelem , Markiem Fournierem i Corentinem Ermenaultem ), a także zajął szóste miejsce w wyścigu na punkty we Francji.

Swój drugi sezon rozpoczął w strukturze bretońskiej na Tropical Amissa Bongo, gdzie jego kolega z drużyny Lorrenzo Manzin wygrał dwa etapy. W kwietniu, znów bierze udział w Tour of Flanders (zaniechania), a następnie Paryż-Roubaix ( 72 th ). Doznał upadku po 32 kilometrach wyścigu na Tour de Bretagne, co spowodowało zwichnięcie ramienia. Zawody wznowił półtora miesiąca później z okazji Tour of Belgium. W drugiej części sezonu wyróżnił się w roli członka zespołu, m.in. u boku Bryana Coquarda, zwycięskiego w Arctic Race of Norway . ten1 st październik 2019drużyna zapowiada jej przedłużenie na sezon 2020, licząc na swoje umiejętności szosowego sprintera. Miał kolejny trudny koniec sezonu z dziewięcioma wycofaniami w ostatnich dziewięciu dniach wyścigów.

Rozpoczyna swój sezon 2020 na Malezji Tour de Langkawi, gdzie ukończył 3 e drugiego etapu. Powrót w Europie, bierze udział tylko dwa wyścigi w Belgii, Kuurne-Bruksela-Kuurne ( 68 th ) i GP Jean-Pierre Monseré ( 66 th ) przed sezonem jest zawieszony z powodu pandemii Covid -19. To pokazuje, z korzyścią późno w sezonie, atakując z 25 kilometrów, aby przejść GP Isbergues i zostały ujęte w ostatecznych kilometrów i Paryż-Chauny przybiera 4 th miejscu. Jest to również zgodne z Gandawa-Wevelgem , w Tour of Flanders ( 71 th ) i trzy dni Bruges-La Panne . ten20 listopadabretoński zespół zapowiada jego przedłużenie na sezon 2021.

Na początku sezonu dołączył do ścisłej straży Bryana Coquarda , towarzysząc mu na Étoile de Bessèges , Tour de la Provence , Circuit Het Nieuwsblad , Kuurne-Bruxelles-Kuurne i Paris-Nice , o które walczy jako pierwszy czas. Coquard ofiarą kuli w udo z dwóch kilometrów, aby przejść na klasycznym Bruges-La Panne , grał końcowy sprint i klasa 13 th . Cztery dni później, w Gand-Wevelgem , był członkiem grupy około dwudziestu elementów, która wyszła ponad 140 kilometrów przed metą. Tyle w wznoszenia Kemmelberg 50 kilometrów od tego terminu, to nadal udaje się wygrać 11 th miejsce. Wciąż obecny w głównej grupie na Tour of Flanders (na emeryturę) 40 kilometrów przed metą, padł w towarzystwie Bryana Coquarda przed drugim przejazdem Vieux Quaremont . Konieczność zmiany motocykla nie pozwoliła mu ponownie dołączyć do peletonu.

Obserwując cięcie następujące swojej klasycznej bloku, podjął konkurencji koniec maja na Limburg Tour , gdzie zrealizował top 10, 9 th . Następnie towarzyszy Coquard na Boucles de la Mayenne i Tour de Belgique, ale nie został wybrany do Tour de France, ponieważ zespół ma tam mały kij sprinterski.

Zwycięzcy szosowi

Przez lata

Globalne rankingi

Rekord toru

Mistrzostwa Francji

• Hyères 2018
  • Drużynowy mistrz Francji na pościg (z Corentinem Ermenaultem , Markiem Fournierem i Adrienem Garelem )

Uwagi i referencje

1. "  Jérémy Lecroq stażysta w Klein Constantia  " , na directvelo.com ,27 lipca 2016
2. Alexandre Mignot, „  Vital Concept, zespół Jérôme Pineau, ogłasza 15 biegaczy  ” , na cyclingpro ,17 sierpnia 2017(dostęp 18 sierpnia 2017 )
3. Jean-Charles Dancerelle, „  Grand Prix de Lillers: Ranking  ” , na directvelo.com ,4 marca 2018 r.(dostęp 5 marca 2018 )
4. Dominique Turgis, „  Czterech współlokatorów, mistrzowie Francji  ” , na directvelo.com ,15 sierpnia 2018 r.(dostęp 16 sierpnia 2018 )
5. Frédéric Gachet, „  Track – Mistrzostwa Francji – Elita i Przyszłość – D6: Rankingi  ” , na directvelo.com ,16 sierpnia 2018 r.(dostęp 17 sierpnia 2018 )
6. "  Zwichnięcie barku dla Jérémy'ego Lecroqa  " , na vital-concept-bb-hotels.bzh ,26 kwietnia 2019
7. „  [Mercato] The Men in Glaz są coraz silniejsi na 2021  ” , na B&B HOTELS - VITAL CONCEPT P / B KTM - UCI Professional Continental Team (dostęp 22 listopada 2020 r. )
8. „  B&B Hotels z kierownictwem na Tour de France  ” w L'Équipe (konsultacja 2 lipca 2021 r. )
9. (w) "  UCI Europe Tour Ranking - 2015 - Individual  " na dataride.uci.ch , UCI (dostęp 15 sierpnia 2017 )
10. (w) "  UCI Europe Tour Ranking - 2016 - Individual  " na dataride.uci.ch , UCI (dostęp 15 sierpnia 2017 )
11. (w) "  UCI Europe Tour Ranking - 2017 - Individual  " na dataride.uci.ch , UCI (dostęp 29 października 2017 )

Linki zewnętrzne

• Zasoby związane ze sportem  :
  • (pl)  Współczynnik rowerowy
  • (en + nl)  ProCyclingStats
  • (pl)  Serwis rowerowy