Julius Grosse
Julius Grosse
Julius Waldemar Grosse około 1896 roku.
| Narodziny |
25 kwietnia 1828 Erfurt |
|---|---|
| Śmierć |
9 maja 1902(w wieku 74 lat) Nago-Torbole |
| Narodowość | Niemiecki |
| Trening | Uniwersytet Martina Lutra w Halle-Wittemberg |
| Zajęcia | Dziennikarz , poeta , dramaturg , pisarz |
| Pracował dla | Illustrirte Zeitung |
|---|
Julius Grosse urodzony jako Julius Waldemar Grosse le25 kwietnia 1828w Erfurcie i zmarł dalej9 maja 1902w Nago-Torbole ( Włochy ) to niemiecki pisarz , znany pod pseudonimem: Otfried von der Ilm jako poeta i dramaturg . Był także krytykiem teatralnym i dziennikarzem .
Biografia
W 1849 r. Zapisał się na Uniwersytet Marcina Lutra w Halle-Wittenberdze, gdzie, choć zapisał się na Wydział Prawa, poświęcił się prawie wyłącznie literaturze.
W 1852 r. Przeniósł się do Monachium, gdzie studiował malarstwo na monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych.
W 1854 roku poznał poetę Paula Heyse. Razem oficjalnie uruchamiają poetycki krąg Die Krokodile5 listopada 1856w obecności Felixa Dahna, który znalazłby nazwę „Krokodyle”, być może ze względu na publikację przez autorów Emanuela Geibela i Hermanna Lingga wierszy na temat zwierzęcy krokodyli .
Jednocześnie był krytykiem teatralnym dla monachijskiej gazety Neuen Münchner Zeitung . Pracował w Lipsku, gdzie objął stanowisko redaktora naczelnego gazety Leipziger Illustrirte Zeitung .
Od 1869 roku dzieli swój czas między Drezno i Weimar jako sekretarz generalny Fundacji Schillera (en) .
W 1885 r. Ponownie przeniósł się do Monachium. Czczony jako doradca i nauczyciel Wielkiego Księcia, zmarł nad brzegiem jeziora Garda .
Pracuje
- Romanze , ballada;
- Gedichte (1857), zbiór wierszy;
- Die Ynglinger (1858), tragedia;
- Das Mädchen von Capri (1860), wiersz;
- Novellen (1862-63), powieść;
- Gundel vom Königssee , idylla w wierszu (1864);
- Vox populi (1867), opowiadania;
- Untreu aus Mitleid (1868), opowiadanie;
- Aus bewegten Tagen (1869), zbiór wierszy;
- Eine alte Liebe (1869), Nouvelle;
- Ein Revolutionär (1869), opowiadanie;
- Pesach Pardel (1869 od. 70), poemat komiksowy;
- Wider Frankreich (1870), wiersz;
- Maria Mancini (1871), opowiadanie;
- Hilpah und Shalum , Historia przedpotopowa (1871);
- Der Wasunger Not , tragikomiczna epicka piosenka (1873);
- Offene Wunden (1873), opowiadania;
- Daponte und Mozart (1874);
- Die Abenteuer des Kalewiden , estońskie opowieści ludowe (1875);
- Neue Erzählungen (1875);
- Sophie Monnier (1876), powieść;
- Tiberius (1876), dramat;
- Zweierlei Maß (1878);
- Gedichte , wiersze. Nowy wybór. (1882);
- Ein bürgerlicher Demetrius (1884);
- Der getreue Eckart (1885);
- Ein Frauenlos (1888), opowiadanie.
Bibliografia
- Adolf Bartels , Julius Grosse , Mitteldeutsche Lebensbilder, 1. Band Lebensbilder des 19. Jahrhunderts, Magdeburg 1926
- Roland Berbig, Julius Grosse . Killy, Walther (Hrsg.): Literatur Lexikon. Autoren und Werke deutscher Sprache. Bertelsmann Lexikon Verlag, Monachium 1988