Alphonse Jacques z Dixmude

Jules Marie Alphonse Jacques z Dixmude
Generał-baron Alphonse Jacques de Dixmude

Przezwisko	Generał Jacques
Imię urodzenia	Jules Marie Alphonse Jacques
Narodziny	24 lutego 1858 Stavelot
Śmierć	24 listopada 1928 Ixelles
Pochodzenie	belgijski
Wierność	Belgia
Stopień	Generał
Lata służby	4 maja 1878 -
Przykazanie	12 th linia pułk belgijski Army 3 e podziału
Konflikty	Front de l'Yser Anti-Slavery Expedition
Wyczyny broni	Aresztowano armię niemiecką przed Diksmuide
Nagrody	zobacz: #Honors

Jules Marie Alphonse Jacques urodził się w Stavelot dnia24 lutego 1858i zmarł w Ixelles dnia24 listopada 1928. Znany pod skróconym imieniem generała Jacquesa , jest belgijskim żołnierzem i odkrywcą Konga. W nagrodę za wybitne zasługi w wojnie 14-18 podczas obrony przyczółka Diksmuide, generał Jacques został mianowany baronem i upoważniony do dodawania do swojego nazwiska słów „z Diksmuide”.

Kariera wojskowa

Plik 4 maja 1878, Podporucznik Jacques opuszcza szkołę wojskową i wchodzi do 9 th linia pułku . Plik7 grudnia 1886uzyskuje certyfikat asystenta personelu.

Po wyprawach do Afryki stał się:

Major 26 czerwca 1907.
Drugi dowódca Szkoły Wojskowej dnia 30 września 1908 tak jak
Podpułkownik 26 czerwca 1913
Pułkownik 31 lipca 1914

Afryka

Wysłany do Konga przez Belgijskie Towarzystwo Przeciwko Niewolnictwu w 1891 r. Odbył tam cztery kolejne pobyty. W latach 1887–1890, 1891–1894, 1895–1898 i 1902–1905.

Założył Albertville (obecnie Kalemie ) na początku 1892 roku . Kierował zbiórką gumy od 1895 do 1898 roku w regionie Inongo . Pomógł w pełnej kontroli nad wschodnią częścią terytorium podczas kampanii niepodległego państwa Konga przeciwko Arabo-Suahili . Był również zamieszany w raport Casementa z 1904 roku .

1887-1890

8 maja 1887 : wyrusza do Afryki na pokład Vlaanderen i wysiada w Boma .
25 października 1887 : wyjeżdża z wyprawą Dhanis-Bia-Ponthier-Wells odpowiedzialną za zajęcie Górnego Konga i utworzenie obozu w Batoko ze stanowiskami pośrednimi.
Sierpień 1889: założył posadę Bumby
24 kwietnia 1890 : wraca do Europy

Belgijski Anti-Slavery Society postanowili zorganizować ekspedycję wojskową, której celem była ochrona rodzimych populacji w Kongo od nalotów przeprowadzonych przez handlarzy w Tanganika .

1891-1894: wyprawa przeciwko niewolnictwu

2 czerwca 1891 : wylądował na Zanzibarze. Wybrany na dowódcę wyprawy, wziął porucznika Reniera na swojego drugiego .
3 stycznia 1892 : znajduje strategiczne położenie nad brzegiem jeziora Tanganika i założył tam Albertville .
5 grudnia 1892 : kolumna dowodzona przez porucznika Duviviera wraca do Albertville, aby wzmocnić i zaopatrzyć Jacques'a nękanego przez arabskich handlarzy niewolników.
10 stycznia 1893 : potężna arabska boma znajdująca się w pobliżu Albertville zostaje zniszczona. Korzystając z okazji, znaleźliśmy stanowisko w Moliro , które zajmie porucznik Duvivier. Porucznik Renier tworzy Fort Clémentine na Urua.
Kwiecień 1893 : nowe posiłki są odbierane przez Jacquesa
6 stycznia 1894 : potężna boma z Mouhissa jest brana bez strat.
5 lutego 1894 : Jacques opuszcza Albertville, aby wrócić do Europy.
23 czerwca 1894 : przybywa do Brukseli

1895-1898

6 sierpnia 1895: zaokrętowany jako komisarz generalny. Zostaje powołany do objęcia dowództwa nad okręgiem Jeziora Leopolda II , którego uznanie i zajęcie miało nastąpić.
25 sierpnia 1898: Wraca do Brukseli

1902-19051 st grudzień 1902 wyjeżdża, aby kierować misją badawczą kolei Katanga.

1 st wojny światowej

Pułkownik dowodził 12 th pułk linia belgijskiej armii z 4 aout 1914 do ?? 1915 na froncie Yser . Zatrzymał armię niemiecką przed Dixmude , stąd jego imię, które po pasowaniu na rycerza miało stać się Jacques de Dixmude .

Awansował do stopnia generała majora 30 kwietnia 1915 i generał porucznik 30 marca 1916. Po raz pierwszy objął dowództwo na 2 nd brygady w 3 rd podziału, to od samego tego podziału, który pod jego rozkazy, byłoby bardziej niż kiedykolwiek słynny „ Division Żelazo ”, znanym już z Liège.

Plik 28 września 1918 Generał Jacques przejmuje dowodzenie nad centralną grupą ataku.

Korona

Tytuły i wyróżnienia

W 1916 roku awansował na generała porucznika, aw 1919 otrzymał tytuł barona .

Zamówienia belgijskie

Wielki Cordon Orderu Leopolda z Palmą,
Dowódca Orderu Afrykańskiej Gwiazdy
Komandor Orderu Korony ,
Kawaler Królewskiego Orderu Lwa ,
Belgijski Krzyż Wojenny 1914-1918 z palmami,
Medal Yser,
Pamiątkowy medal kampanii 1914-1918 ,
Medal Zwycięstwa ,
Medal za kampanię arabską,
Military Cross 1 st klasy,
Service Star ,
Medal upamiętniający panowanie króla Leopolda II .

Zamówienia zagraniczne

Wielki Krzyż Orderu Świętej Anny z Glewami Rosji,
Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Karageorge z Glaives of Serbii,
Wielki Oficer Orderu SS. Michel i George z Wielkiej Brytanii,
Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej Francji,
Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza Włoch,
Medal męstwa wojskowego (Włochy) w kolorze srebrnym,
Distinguished Service Medal Stany Zjednoczone,
Croix de guerre 1914-1918 (Francja) z Palmą.

Posągi oddają mu cześć na rynku w Diksmuide, w gminie Hal , Vielsalm i Stavelot .

Drogi noszą jego imię w Brukseli ( Boulevard Général Jacques ), Dixmude, Liège , Nivelles , Chaudfontaine i Verviers ( Place Général Jacques )

Pomnik generała Jacquesa i ratusza w Diksmuide

Popiersie generała Jacquesa w Stavelot.

Tył cokołu pomnika Dixmudego z uwolnionym niewolnikiem, osadnikiem w hełmie i wzmianką M'pala 1892

Heraldyka

Herb rodziny Jacques de Dixmude
	Ramiona te zostały przekazane przez Alberta I Jules Marie Alphonse Jacques 15 listopada 1919 r. Ecu : Gules falisty fess Argent, któremu towarzyszą dwa miecze Argent przyozdobione złotem, przekazane w kolorze saltire, u podstawy litery Y Or. Ozdoby zewnętrzne : tarcza pokonana, dla posiadacza i dla jego potomków, którzy zostaną wezwani do noszenia po nim tytułu, który mu nadajemy, w koronie barona, trzymanej przez dwóch rycerzy ze srebra, w obliczu goździka, uzbrojony we wszystkie części, podniesiony daszek, przepasany srebrnym mieczem przyozdobionym złotem, i trzymający, tarczę dextera, fascé złotą i lazurową tarczę z ośmiu części, które są herbem Dixmude, a złowrogą szachownicą tarcza ze srebra i lazuru, które są herbem Merckem, tarcza zwieńczona, dla innych jego potomków, srebrnym hełmem w koronie, grillowanym, z kołnierzem i obrzeżami ze złota, podwójnymi i przymocowanymi gulami, do lambrekinów ze złota i gulesów, herb: rycerz uzbrojony jak wydzierżawca, mający w prawej ręce lancę ze złota ze srebrnym grotem ozdobionym wielopoziomową chorągiewką w kolorze pal de sable, złota i gulesów. Motto : „I will hold”, gold on a listellello gules.

Uwagi i odniesienia

Jego nieustępliwość wobec tubylców jest cytowana w książce Les fantômes du Roi Léopold autorstwa Adama Hochschilda. p. 268 , 1998, Belfond.
15.11.1919, koncesja na szlachectwo i tytuł Barona przekazywane na mocy męskiego primogenitury. 10.12.1923, rozszerzenie tytułu na dwóch młodszych synów (przekaz męski). Dekretem królewskim z dnia 27.10.1924 r. Upoważnienie tej rodziny do dodania „from Dixmude” do nazwiska.
„ Armoiries ” , na www.jacquesdedixmude.net (dostęp 13 marca 2020 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Joseph Ch.M Verhoeven, Jacques de Dixmude Afrykanin. Przyczynek do historii belgijskiego społeczeństwa przeciw niewolnictwu , 1888-1894 , Librairie Coloniale, 1929, 159 s.
André-Bernard Ergo, Od budowniczych do pogardy Konga Belgijskiego: kolonialna odyseja , L'Harmattan , 2005, ( ISBN 2-7475-8502-6 ) s. 43