Dzień gniewu
Tytuł oryginalny | Vredens Dag |
---|---|
Produkcja | Carl Theodor Dreyer |
Scenariusz | Carl Theodor Dreyer, Mogens Skot-Hansen , Poul Knudsen , po grze Hansa Wiers-Jenssena |
Główni aktorzy |
Thorkild Roose |
Ojczyźnie | Dania |
Uprzejmy | Dramat |
Trwanie | 92 minuty |
Wyjście | 1943 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Day of Wrath ( Vredens Dag ) toczarno-biały duński film Carla Theodora Dreyera wydany w 1943 roku .
Film znany jest również pod tytułem Dies iræ lub Dies irae ( po łacinie Dzień gniewu ).
W 1623 r. We wsi w Danii pastor Absalon mieszkał ze swoją matką Merete i swoją drugą żoną Anną, którą przyjął. Nic nie wie o swoim pochodzeniu i nigdy nie doświadczyła zgiełku miłości. Niemal jednoczesne wtargnięcie do ich domu Martina, syna Absalona, który miał z pierwszego łóżka i starej Marte Herlofs, oskarżonej o czary, która dobrze znała matkę Anny, wywróci ich życie do góry nogami.
Z dniem gniewu , Dreyer kończy jedenastoletni długiej nieobecności kina. Po wydaniu Vampyra w 1932 roku Dreyer rzeczywiście pracował jako dziennikarz, bezskutecznie próbując ukończyć kilka projektów, w tym adaptację Madame Bovary , film dokumentalny o Afryce i film o Mary Stuart .
Dreyer, uczestnicząc w 1925 roku w przedstawieniu Anne Pedersdotter , sztuki Wiers-Jenssen, przez kilka lat miał projekt dostosowania jej do ekranu. Stanie się to w 1943 roku, film został nakręcony podczas okupacji Danii przez nazistów.
Wreszcie film nieco różni się od spektaklu, na przykład sceną ze spotkania Anny i Marcina oraz wzajemnego pocałunku. Nieśmiali i niezdecydowani w sztuce aktorzy są w filmie otwarcie pełni pasji.
Producenci chcieli postawić Eyvinda Johana-Svendsena w roli Absalona, ale Dreyer postrzegał go jako „człowieka renesansu” i wolał aktora, który lepiej uosabiałby surowość projektu.
Ten film, podobnie jak inne prace Dreyera, był krytykowany za zbyt powolne działanie. Dreyer wyjaśnił jednak, że ani tempo, ani montaż nie zostały zaaranżowane w tym celu, ale powolność ruchów na ekranie miała na celu wprowadzenie napięcia.
Film jest wpisany na listę Kanonów kultury duńskiej .