Joshua Hassan
| Joshua Hassan | |
| |
| Funkcje | |
|---|---|
| Główny minister Gibraltaru | |
| 11 sierpnia 1964 - 6 sierpnia 1969 | |
| Monarcha | Elisabeth ii |
| Gubernator |
Alfred Dudley Ward Gerald Lathbury Varyl Begg |
| Poprzednik | Utworzono pozycję |
| Następca | Robert Peliza |
| 25 czerwca 1972 - 8 grudnia 1987 | |
| Monarcha | Elisabeth ii |
| Gubernator |
Varyl Begg John Grandy William Jackson David Williams Peter Terry |
| Poprzednik | Robert Peliza |
| Następca | Adolfo Canepa |
| Biografia | |
| Imię urodzenia | Sir Joshua Abraham Hassan |
| Data urodzenia | 21 sierpnia 1915 |
| Data śmierci | 1 st lipiec +1.997 |
| Narodowość | brytyjski |
| Partia polityczna | Stowarzyszenie na rzecz Advan Cement of Civil Rights |
| Małżonka | Daniela Salazar (1945-1969) Marcelle Bensimon (1969-1997) |
| Dzieci | 4 dzieci |
| Zawód | Prawnik |
| Religia | judaizm |
.svg) |
|
| Premier Gibraltaru | |
Joshua Hassan był dwukrotnie premierem Gibraltaru . Jego pierwszy okres działalności trwał od11 sierpnia 1964 w 6 sierpnia 1969i jego drugi z 25 czerwca 1972 w 8 grudnia 1987.
Biografia
Urodził się w żydowskiej rodzinie pochodzącej z Maroka i Minorki , w młodości był socjalistą.
W Wrzesień 1942, grupa rodaków, pracowników biurowych i robotników, kierowana przez związkowca Alberta Risso, zebrała się, aby utworzyć stowarzyszenie popierające powrót ewakuowanych i prawa obywatelskie mieszkańców Gibraltaru. Poprosili Hassana, aby do nich dołączył. Pierwotnie nazwana „Stowarzyszeniem Gibraltarskim”, grupa, za radą Hassana, przyjęła znacznie ambitniejszą nazwę: Stowarzyszenie na rzecz Promocji Praw Obywatelskich w Gibraltarze (AACR). Hassan był wiceprzewodniczącym partii kierowanej przez Risso [3]. W 1948 r. Hassan zastąpił go na stanowisku prezydenta [3] i przez prawie trzydzieści lat kierował AACR i dominującą postacią w polityce ziemskiej.
W wyborach do Gibraltarskiej Rady Legislacyjnej 19 września 1956czterech z siedmiu zwycięskich kandydatów to: Hassan, Abraham Serfaty, Albert Risso i JE Alcantara. [4]
Jego kadencja trwała od 11 sierpnia 1964 w 6 sierpnia 1969 i 25 czerwca 1972 w 8 grudnia 1987. W latach sześćdziesiątych Hassan dwukrotnie przemawiał do Specjalnego Komitetu Narodów Zjednoczonych ds. Dekolonizacji, sprzeciwiając się żądaniom Hiszpanii wobec Gibraltaru i twierdząc, że zdecydowana większość Gibraltarian chce pozostać Brytyjczykami [2]. Był członkiem Konferencji Konstytucyjnej z 1968 r., Której przewodniczył Malcolm Shepherd, 2. baron Shepherd, który opracował pierwszą konstytucję Gibraltaru [5]. Hassan przegrał tylko jedne wybory, wybory w 1969 roku, kiedy AACR nie zdołał zapewnić większości z jednym mandatem, ponieważ zdobyła tylko siedem z piętnastu mandatów w Izbie. Partia Integracji z Wielką Brytanią (IWBP, zwolennik integracji Gibraltaru z Wielką Brytanią) uzyskała poparcie niezależnych członków Izby Zgromadzenia, a jej lider Robert Peliza został premierem i pozostał na nim przez trzy lata. Hassan został ponownie wybrany w 1972 r. Zrezygnował z urzędu ministra w 1987 r. Po podpisaniu umowy o wspólnym korzystaniu z lotniska na Gibraltarze przez Hiszpanię i Wielką Brytanię, powołując się na powody osobiste. Jego następcą został ówczesny wiceminister Adolfo Canepa. Jednak Canepa przegrał wybory w 1988 roku na rzecz Joe Bossano z Socjalistycznej Partii Pracy Gibraltaru (GSLP), a AACR została rozwiązana wkrótce potem. Bossano był jednym z głównych krytyków Hassana, zarzucając mu, że jest zbyt przychylny brytyjskiemu rządowi.