Zastępca | |
---|---|
27 września 1805 -13 lipca 1815 | |
Przewodniczący Rady Pięćset | |
19 lipca -17 sierpnia 1797 | |
Pierre Henry-Larivière Joseph Jérôme Simeon | |
Członek Krajowego Zgromadzenia Ustawodawczego | |
1 st wrzesień 1791 -20 września 1792 |
Narodziny |
25 listopada 1766 La Motte-Saint-Martin |
---|---|
Śmierć |
3 sierpnia 1819(w wieku 52 lat) Villevallier |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Polityk |
Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
---|---|
Archiwa prowadzone przez | Archiwa Narodowe (F / 1bI / 158/35) |
Joseph Vincent Dumolard jest politykiem urodzonym w La Motte-Saint-Martin ( Isère )25 listopada 1766i zmarł w Villevallier ( Yonne ) dnia3 czerwca 1819.
Prawnik w Grenoble przed rewolucją , został wybrany zastępcą Isère w 1791 r. Do Zgromadzenia Ustawodawczego , jest najmłodszym z wybranych. Bardzo przywiązany do monarchii konstytucyjnej, z jego inicjatywy uchwalono dekret pozbawiający emigrantów praw obywatelskich, którzy nie wrócą po miesiącu; zażądał również złożenia przysięgi konstytucyjnej. Zmartwiony, z powodu swojego poparcia dla La Fayette , musiał uciekać do Szwajcarii ; ale podczas krótkiego powrotu do Francji był więziony przez kilka miesięcy. 24 Vendémiaire roku IV (16 października 1795) zostaje wybrany na członka Rady Pięćset . The 8 Frimaire (28 listopada), atakuje w Zgromadzeniu prawo III roku Floréal, które pozbawiło rodziców emigrantów części ich majątku i grozi aresztowaniem. Plik22 marca 1796wzywa do ścigania sprawców masakr wrześniowych w ramach wyroków o rewolucyjnych ekscesach zapoczątkowanych po śmierci Robespierre'a .
Po zamachu stanu w XVIII wieku został skazany na deportację i przewieziony na Île d'Oléron ; to wygnanie ustało na początku 1800 roku. Został wybrany na26 września 1805(5 vendémiaire roku XIV) Zastępca północy do ciała ustawodawczego przez konserwatywną Senatu ; the4 maja 1811został ponownie wybrany zastępcą, ale z departamentu Yonne . W przeciwieństwie do imperialnego despotyzmu, głosuje za upadkiem Napoleona I er w 1814 r. I powrotem na tron Ludwika XVIII , przyznając mu Legię Honorową . W ciągu stu dni został wybrany zastępcą Yonne w Izbie Reprezentantów , a po jej rozwiązaniu w dniu7 lipca 1815, udał się na emeryturę do swojej ziemi w Yonne.