Jonny spielt auf

Jonny spielt auf (Jonny prowadzi taniec) to opera w dwóch częściach i jedenaście obrazów Ernsta Křenka do libretta kompozytora. Jest tworzony w dniu10 lutego 1927w Lipsku Teatru Miejskiego przez Gustav Brecher . Praca została przetłumaczona na osiemnaście języków. Wersja francuska powstała w dniu21 czerwca 1928autorstwa Désiré-Émile Inghelbrecht z Hugues Cuénod w Théâtre des Champs-Élysées .

Dystrybucja

Rola Głos Pierwszy, 10 lutego 1927
(Dyrygent: Gustav Brecher)
Anita, śpiewaczka operowa sopran Fanny cleve
Max, kompozytor tenor Paul Beinert
Daniello, skrzypek wirtuoz baryton Theodor Horand
Jonny, czarny skrzypek jazzowy baryton Max Spilcker
Yvonne, pokojówka sopran Claire Schulthess
Kierownik hotelu tenor
Pracownik kolei tenor
Impresario tenor
Pierwszy policjant tenor
Drugi policjant baryton
Trzeci policjant Niska

Argument

Śpiewaczka Anita jest zakochana w Maxie, kompozytorze, ale uwiodła ją również czarodziejka Daniello, wirtuoz skrzypek i właściciel wspaniałego instrumentu. Jonny, amerykański muzyk jazzowy obecny w Europie w trasie ze swoim zespołem, poluje na Yvonne i jest zafascynowany skrzypcami Daniello. Kradnie jej instrument. Podczas gdy Daniello uruchamia policję w pogoni za Maxem, którego uważa za porywacza jego skrzypiec, zostaje przejechany przez pociąg. Ostatni refren zwraca się do widza: „Więc Jonny grał, żeby zmusić nas do tańca. Jeśli podobał Ci się ten utwór, dziękuj mu. I pamiętaj: życie to gra ”.

Odbiór pracy

Opera odniosła wielki sukces, kiedy miała swoją premierę w 1927 roku i będzie miała ponad 400 przedstawień na 70 scenach w Niemczech w latach 1927-1930. Jednocześnie wybór czarnego bohatera i wzmocnienie jazzu przyniosło mu gniew konserwatyści i naziści, jeszcze przed dojściem do władzy, wywołali liczne starcia. W 1938 roku Křenek pojawił się na wystawie „Muzyka zdegenerowana”. Postać Jonny'ego zainspiruje Ludwiga Terscha na okładce katalogu wystawy.

Źródła

Bibliografia

  1. Élise Petit i Bruno Giner, Entartete Musik: Muzyka zakazana w czasach III Rzeszy , Paryż, Bleu Nuit, wyd.  „Horyzonty”,2015, 176  str. ( ISBN  978-2-35884-047-7 ) , str.  29.
  2. Piotr Kamiński , Tysiąc i jedna oper , Paryż, Fayard , wyd.  „Podstawy muzyki”,2003, 1819  s. ( ISBN  978-2-213-60017-8 ) , str.  748.
  3. Élise Petit, Music and Politics in Germany, from the Third Reich at the Dawn of the Cold War , Paris, Presses de l'Université Paris-Sorbonne ,2018, 393,  str. ( ISBN  979-10-231-0575-9 , czytaj online ) , str.  68-69.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne