| Narodziny | 1953 |
|---|---|
| Śmierć | 1993 |
| Narodowość | Wybrzeża Kości Słoniowej |
| Zajęcia | Filozof , poeta |
Joachim Bohui Dali jest Wybrzeże Kości Słoniowej poeta i filozof urodzony w 1953 roku w Lakota w południowo-zachodniej części Wybrzeża Kości Słoniowej, a zmarł w 1993 roku . Uważany za jednego z najbardziej utalentowanych uczniów Bernarda Zadi Zaourou , mentora neooralistów z Wybrzeża Kości Słoniowej, Bohui Dali pozostawia potomności dwa utwory poetyckie o dużej gęstości stylistycznej: Maiéto pour Zékia , wydane przez Éditions Ceda, Abidjan , w 1988 i Kostas Georgiu lub Pieśń Mercenary Peril , opublikowane przez Nouvelles Editions du Senegalu w 1991 roku .
Maiéto for Zékia przejmuje mit Bété i Dida o Wojnie Kobiet. Według tej relacji mężczyźni i kobiety żyli kiedyś w dwóch oddzielnych społecznościach. Kobiety, prowadzone przez nieustraszoną wojowniczkę Maïé Trokpé, wyruszyły na wojnę przeciwko męskiej społeczności, w dniu, w którym mężczyźni zamordowali Zikéï, jedynego mężczyznę mieszkającego w mieście kobiet i dzielącego z nimi życie wiecznej czystości.
Wtedy wybuchła wojna, która przyniosła militarne zwycięstwo żołnierzy dowodzonych przez ich przywódcę Gnali Zâgo. Ale ten odwieczny konflikt będzie wieczny, a kobiety tak zdecydowały: „Mężczyźni pokonali nas siłą swoich łuków i włóczni, my zatriumfujemy nad nimi siłą miłości i pożądania”.
Aby to zrobić, wymyślili poligamię, strategię militarną, za pomocą której kobiety zamierzały pokonać mężczyzn, wyczerpując ich zmysłowymi uściskami.
Ale jest teraz akademicka wersja tego mitu, spopularyzowana przez Bernarda Zadi Zaourou w jego dramatycznym dziele La guerre des femmes .
Według tej wersji: na początku czasu mężczyźni i kobiety żyli w oddzielnych wspólnotach. Przygody zagubionego w zadaniu myśliwego mężczyzny pozwolą kobietom odkryć mężczyznę. Stamtąd wybuchnie zaciekła wojna, na końcu której kobiety odniosą triumf pod wodzą groźnego Mahié.
Ale uważnie obserwując strategie rasy kobiet, mężczyźni odkryją, że ich siła wojenna jest związana z obecnością mężczyzny pośród nich: Zouzou. Podejrzany o zdradę przez Mahié, Zouzou zostanie stracony, co nie omieszka wywołać buntu kobiet przeciwko Mahié ...
Z tego oryginalnego materiału Bohui konstruuje długofalowy tekst, w którym odwieczny konflikt staje się alegorią społecznych antagonizmów: Gnali Zâgo, głowa męskiego miasta, staje się figurą władzy, przeciwko której powstają uciskani. Pod przywództwem Maié zdominowani - od jednego końca kraju / kontynentu do drugiego - walczą o nadejście nowego dnia. Wojskowy akcent wymiany jest u Bohui tylko owocem „ miłości nienawiści ”, centralnego oksymoronu, w którym działa zbawczy antagonizm ”.
Przemoc, ale także pojednanie i przebaczenie w stylu Kostasa Goergiu , drugiego dzieła Bohui Dali, którego strony obwieszczają upadek apartheidu w RPA . Jeśli wydarzenia z Johannesburga bardziej zaskakują obserwatora, poetycka wyrocznia, on, nie ma powodu do poruszenia. Strony Kostasa Goergiu opisują - jeszcze przed listem - pojednanie między białymi i czarnymi w Południowej Afryce. Dzięki temu Bohui Dali zyskał miano „ Demiurgi z proroczą wizją ”.
Na poziomie politycznym Bohui Dali był bojownikiem Frontu Ludowego Wybrzeża Kości Słoniowej (FPI). Aktywny członek uniwersyteckiej komórki tej partii, współpracował przy Les Cahiers du Nouvel Esprit , przeglądzie FPI i jako taki podpisał kilka artykułów, w tym The Obscene State, za pośrednictwem których bojownik Bohui zamierzał potępić aresztowanie Laurenta. Gbagbo - ówczesny przywódca opozycji - został uwięziony w 1992 roku w następstwie marszu protestacyjnego brutalnie stłumionego przez władze.
Brak radości
Niech wybuchnie nasza wściekłość Biegnijmy
szybciej niż kule z broni
Pośród jastrzębi lamentuje ranny drozd
(...)
O Zékia
To jest to samo szaleństwo miłości,
które nas ciągnie
( Maïéto dla Zékia )
Nasze żony przebrane za
bohaterki
zaczęły się przewracać
Były zapalającymi owocami liany-
I trujące
piliśmy Miłość
Poświęciliśmy rytuały nerek, aby Adorować
opiekuńczego boga
( Kostas Georgiu )