Jean Baptiste Alexandre Strolz

Jean Baptiste Alexandre Strolz
Jean Baptiste Alexandre Strolz
Narodziny 6 sierpnia 1771
Belfort
Śmierć 27 października 1841(w wieku 70 lat)
Paryż
Pochodzenie Francja
Uzbrojony Kawaleria
Stopień Dywizja generalna
Lata służby 1790 - 1839
Nagrody Baron Cesarstwa
Wielki Krzyż Legii Honorowej
Kawalera Świętego Ludwika
Daniny Jego imię wygrawerowane pod łukiem triumfalnym Gwiazdy , 22 nd  kolumna
Inne funkcje Zastępca francuskiego stowarzyszenia Haut-Rhin
Peer

Jean Baptiste Alexandre Strolz , urodzony dnia6 sierpnia 1771w Belfort i zmarł dalej27 października 1841w Paryżu jest francuskim generałem rewolucji i imperium . Był szefem sztabu André Masséna podczas kampanii włoskiej; gubernator prowincji Basilicata; adiutant Josepha Bonaparte, króla Neapolu i króla Hiszpanii; Baron Pierwszego Cesarstwa Francuskiego; poseł do parlamentu i członek parlamentu Francji. Strolz to jedno z nazwisk wpisanych pod Łukiem Triumfalnym w kolumnie 22

Biografia

Młodość

Urodzony 6 sierpniaw Belfort, 5, Rue de l'Etuve jako drugi syn Petera Leo (pold), później nazwany Pierre Léon Strolz, pierwotny architekt austriackiej szlachty drobnej z Vorarlbergu, późniejszy inspektor mostów i dróg oraz Marie Claire z domu Schmitt. Rodzice przeznaczony na pasku, ale rewolucja przyniosła go do wojska jako ochotnik zaangażowany w 1 st  pułku lekkiej kawalerii w 1790 roku.

Kariera wojskowa

Służył w Armii Mozeli i Armii Północy podczas kampanii 1793 i 1794, walczył pod Fleurus i był zatrudniony w armii Sambre-et-Meuse od 1794 do 1796. Tymczasowy podporucznik i pomocnik Klebera. zejdź z obozuWrzesień 1794był kolejno adiutantem generałów Hatry i Moreau. Kapitan wCzerwiec 179816 th  pułk myśliwców , szef eskadryLuty 1800, A następnie głównym w 19 th  chasseurs à cheval .

Został mianowany pułkownikiem przez Masséna le 29 października 1805, na polu bitwy pod Weroną. Zastępca szefa sztabu Masséna, służy w Neapolu wLuty 1806. Wykonane generał brygady na30 października 1807dowodzi brygadą piechoty pod rozkazami generała Mathieu podczas przygotowań do wyprawy sycylijskiej. Po służbie w Neapolu był adiutantem Josepha Bonaparte , króla Neapolu . Podążając za nim do Hiszpanii, gdzie ponownie był adiutantem króla, odcisnął piętno w Talavera 27 i28 lipca 1809. 30 sierpnia 1809 roku król Józef napisał do Napoleona:

„General Strolz, mój adiutant szczęście dowodzić straż który zdobył 23 th angielskiego pułku kawalerii. Błagam Waszą Wysokość, aby mianował go oficerem Legii Honorowej, jest już legionistą, jest to nagroda, którą uważa za poniżej wszystko, co można dla niego zrobić. Jest to ten sam oficer, któremu Wasza Wysokość zlecił przeprowadzenie rekonesansu po przybyciu do Vittorii i który po zameldowaniu się Waszej Wysokości w Burgos zasłużył na to, że powiedziała mi: „Oto oficer z dobrej skały”. bitwa pod Alcabon, Talavera i Almonacid. "

Baron Imperium pismem patentowym15 czerwca 1810, został generałem dywizji i15 lutego 1811przechodzi do stopnia generała porucznika . Na początku 1814 roku został przywrócony w szeregach Grande Armée , w randze generała brygady . To jest potwierdzone21 stycznia 1814 podobnie jak stopień generała dywizji armii francuskiej z datą stopnia 1 st lipca 1813. Plik21 lutego 1814, otrzymał oficjalne potwierdzenie jako adiutant od Josepha Bonaparte we Francji z datą 1 st lipca 1813. Broni Paryża przed aliantami 30 i 3031 marca 1814. 10 lipca 1814 Strolz przeszedł na emeryturę w stopniu generała porucznika.

Sto dni

Po powrocie Napoleona z Elby Strolz został gubernatorem Strasburga. Plik7 czerwca 1815otrzymuje polecenia z 9 th  jazda podziału, utworzony z jednego ponownie  Brygadą gen Andre Burthe z 5 e  dragonów (4) na podstawie oddziały Pułkownik Jean Baptiste-Antoine Canavas St. Amand i 13 th  pułk dragonom (4) dywizjony pod dowództwem pułkownika Jean-Baptiste Saviota . Wszystko, z 10 -go  Pułku Dywizji generała Chastel i dwie baterie artylerii z 9 th  Dywizji Kawalerii gen Strolz, był częścią 2 -go  korpus kawalerii armii Napoleona Belgia General Rémy Joseph Izydor Exelmans .

Bitwa pod Ligny

Po południu 15 czerwca 1815Kawaleria Strolz kontynuował odwód dragonów pruskich pokonać 6 th  lansjerów a drewno Gilly niemieckiego batalionu piechoty Belgii zwolniony. Plik16 czerwca 1815The II e Korpus Exelmans kawalerii bronił prawą flankę ostatniego zwycięstwa Napoleona. Wyniki rozpoznania zasygnalizowały pozycję 20000 wycofujących się Prusów pod Gembloux, ale siła Strolza i Louisa Pierre Aimé Chastel , z zaledwie 3000 kawalerią, była zbyt niska, aby zaatakować17 czerwca.

Waterloo

W czasie bitwy pod Waterloo w18 czerwca9 th  podział Strolz kawalerii walczył w Wavre lewej flanki obok zachód od rzeki Dyle, Chastel utrzymując prawą krawędź na wschodzie. 20 th  pułk dragonów popełnione w czasie walk z20 czerwcaw Namur .

Rocquencourt i Le Chesnay

Plik 1 st lipca 1815, Napoleona Grande Armée wygrał swoje ostatnie zwycięstwo w Rocquencourt i Le Chesnay , tym 2 th  Dywizji Kawalerii gen Strolz z trzech batalionów 44 -go  pułku piechoty i pół batalionu Gwardii Narodowej z Sevres bojowej brygady pruski kawalerii ppłk Eston von Sohr niszcząc 3 th  Hussars Brandenburgii i 5 th  Hussars pomorskiego.

Przywrócenie

Jest ustawiony w stan bezczynności 25 lipca 1815po powrocie Ludwika XVIII, ale w 1820 r. zastąpił generała Lauristona jako nadzwyczajny komisarz króla w Brześciu. Niedługo potem opuścił te funkcje i przeniósł się na emeryturę do Alzacji, gdzie zajmował się rolnictwem.

Rewolucja lipca 1830 r

Po rewolucji 1830 roku Louis-Philippe  I najpierw przypomniał, że służył jako generał inspektora żandarmerii mianowanego przez marszałka Gerarda i mianował generała porucznika kawalerii. Strolz był członkiem Izby Reprezentantów od 1831 do 1837 roku. Wybrany dnia5 lipca 1831, MP 5 e  college Rhine (Belfort) 80 głosami (156 wyborców, 171 zarejestrowanych), przeciwko 68 Frédéric Japy, i ponownie wybrany21 czerwca 1834116 głosami (186 wyborców, 213 zarejestrowanych), przeciwko 65 panu Romanowi. Zasiada w większości oddanych ministrom i nie startuje w wyborach w 1837 r. Wielki Krzyż Legii Honorowej na18 kwietnia 1834Louis-Philippe uczynił go rówieśnikiem Francji w 1839 roku.

Małżeństwo i dzieci

Ożenił się później 28 kwietnia 1818Rose Éléonore Virginie Louise, z domu Boinet. (29 listopada 1797 w Pirmasens w Bawarii, 4 kwietnia 1848 w Paryżu) Mają czworo dzieci.

Mogiła

Został pochowany na cmentarzu Montparnasse , Div15, av. z Zachodu, 2 nd  linia (Paryż 14 th ).

Nagrody

Terminy rankingów i promocje

Źródła

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. belfortian Society of emulation 1912 , s.  123.
  2. Georges Six , Biographical Dictionary of French Generals & Admirals of the Revolution and the Empire (1792-1814) , Paryż, Gaston Saffroy,2003
  3. https://www.frenchempire.net/biographies/strolz/
  4. Jego starszy brat to Pierre François Émile / Petrus Franciscus Emilius / Peter Franz Emil (ur. 18 września 1769), który później zastąpił swojego ojca jako inspektor mostów i ulic we Franche Comté w: Société belfortaine d emulation 1912 , s.  117.
  5. Belfortian Society of Emulation 1912 , s.  116.
  6. Thiers, Adolphe: Historia konsulatu i imperium, Tom XI, Paryż 1851, str.  399
  7. M. le marszałek de camp Stroltz, pierwszy giermek, został mianowany generałem porucznikiem, ku wielkiemu zadowoleniu Francuzów i Hiszpanów, których również jest szanowany. Zasługuje na wyróżnienie wśród tych, którzy poszli za królem do Hiszpanii, w: A. Picard, „  ?  », Publikacje Towarzystwa Historii Współczesnej , t.  47,1910, str.470.
  8. Lievyns, Verdot i Bégat 1844 , str.  352.
  9. belfortian społeczeństwo emulacji 1912 , s.  125.
  10. Joanne, Adolphe Laurent: Geografia terytorium Belfort, Hachette, Paryż 1888, str.  24
  11. "  Profile  " [PDF] , Arnauld.divry.pagesperso-orange.fr (dostęp 10 marca 2015 )
  12. "  Plan  " , M.gralon.net (dostęp 12 marca 2015 )
  13. „Ministerstwo Kultury - Baza Léonore”. Culture.gouv.fr. Źródło 2015-03-12.
  14. http://www2.culture.gouv.fr/LH/LH265/PG/FRDAFAN83_OL2555070V001.htm
  15. Le jour de la Chandeleur, dokument określający wszystkie tytuły i wyróżnienia Strolza wydane po 9 sierpnia 1830 roku.
  16. Gazzetta Romana, Mercoldi 29 Giuno 1808
  17. Louis-Antoine Michel , Historyczna i genealogiczna biografia ludzi markiza z byłej prowincji Lotaryngii ,1829( czytaj online ).
  18. Baradel, Yves: Belfort: od Ancien Régime do oblężenia w latach 1870-1871, Belfort 1993, s.  88
  19. http://recherche-archives.vendee.fr/data/files/ad85.ligeo/pdf/FRAD085_4NUM280/4Num280_39/4Num280_39_0024.pdf
  20. Grudzień 1795: „Generał Kléber potwierdza zasługi, patriotyzm i zdolności obywatela Strolza do stopnia porucznika w pułku”, w: Chuquet Arthur: Four generals of the Revolution: Hoche & Desaix, Kléber & Marceaux: niepublikowane listy i przypisy z załącznikami historycznymi i biograficznymi, Paryż 1911, s.  204
  21. Rękopis podpisany Armee de Sambre et Meuse, Avant-Garde. Informacja dotycząca relacji generała zastępców adiutantów generałów Bde i adiutantów zatrudnionych w Avant-Garde, 5 Prairal V
  22. Brevet de Major, podpisany przez Napoleona Bonaparte 16 marca 1804 (25 Ventose rok 12)
  23. Michel, P .: Historyczna biografia wybitnych ludzi starożytnej Prowansji Lotaryngii ( str.  490-91 )
  24. History of Army Regiments, 9th Dragons Regiment, LL Librarian. AA. RR. Książęta Nemours i Aumale, Paryż 1846, s.  8
  25. Sitzmann, Édouard: Słownik biografii sławnych ludzi Alzacji: od czasów najbardziej odległych do współczesności, Tome II, Rixheim (Alsace) 1910, s.  841
  26. belfortian społeczeństwo emulacji 1912 , s.  122.
  27. belfortian społeczeństwo emulacji 1912 , s.  124.
  28. Geoffroy de Grandmaison: Hiszpania i Napoleon 1809-1811, Paryż 1925, s. 185
  29. Geoffroy de Grandmaison: Korespondencja hrabiego de la Forest, ambasadora Francji w Hiszpanii 1808-1813, tom VII sierpień 1812-kwiecień 1814 Paryż 1913, s.  10
  30. List Josepha Bonaparte do Napoleona, 13 lutego 1814, w południe, patrz http://napoleon-histoire.com/correspondance-de-joseph-napoleon-fevrier-1814/
  31. List Josepha Bonaparte do Napoleona, 13 lutego 1814, 1700: „Wieczorem 11 czerwca kawaleria generała Pajola została wyparta z Bray; poszła objąć posadę w Marolles. Generał Allix opuścił Pont-sur-Yonne, nie czekając tam na wroga, rankiem 12 marca. Generał Pajol powiedział mi, że nie wysadził mostu w powietrze. Zapewniono mnie jednak, że ten most został uszkodzony przez działanie miny i że wróg go naprawił. Kurier od księcia Vicence do cesarza spędził tam wczorajszą noc i zameldował mi: „Nieprzyjaciel wkroczył do Sensu wieczorem jedenastego; nie wysadziliśmy mostu. Wróg, to znaczy grupa 8 000 koni i 10 lekkiej artylerii, dowodzona przez hetmana Platowa, ustawiła się 11-go w Égreville; robił demonstracje na Montargis i Nemours. Wczoraj wieczorem Nemours i Moret wciąż się trzymali. Zapewniliśmy, że Nogent-sur-Seine zostało ewakuowane przez nasze wojska, a most został wysadzony w powietrze: ta ostatnia wiadomość nie była pewna. 40 000 silnych przeciwników wyskoczyło z Sensu wczoraj o trzeciej po południu. To generał Giulay dowodzi tym korpusem. Mówi się, że jest tam książę Schwarzenberg; mówi się również, że inna kolumna maszerowała bezpośrednio z Troyes do Nogent. Generał Pajol walczył wczoraj przez większą część dnia na drodze z Fossart do Moret. Tego ranka, o piątej rano, wszystkie te ciała, które były przed nimi, musiały ruszyć się, aby przybyć i skoncentrować się w Montereau. Spodziewaliśmy się, że zostaniemy tam zaatakowani i byliśmy gotowi do dobrej obrony. Książę Reggio miał dziś rano, o świcie, wykonać ruch na Bray, aby rozpoznać tam wroga i spróbować odrzucić go po drugiej stronie Sekwany, jeśli nie znajdzie się w zbyt silnych siłach. Generał Pajol miał współdziałać w tym ruchu, rzucając 600 kawalerii w tę stronę. Widziałem w Melun, po powrocie, o szóstej rano 2ebrigade, dowodzonej przez generała Chasse, na 2 e Division pochodzących z Espa-GNE, jazda na wózkach, które zostały zebrane być transportowane Nangis.see http: // napoleon- histoire.com/correspondance-de-joseph-napoleon-fevrier-1814/
  32. Pułkownik Jean Theodore Rocquancourt, oficer Korpusu Inżynierów i autor, zaimprowizował obronę Maastricht podczas oblężenia w 1813 r., Zastępca dyrektora studiów w Saint-Cyr 1821, dyrektor studiów w Saint-Cyr w 1839 r., 1846 r. Wojskowa Akademia Egiptu, generał w Egipcie. Komandor Legii Honorowej w 1852 r., W: Alfred Dantès: Biographical and Bibliographic, Alphabetical and Methodical Dictionary of the Most Remarkable Men in Letters, Sciences and the Arts, Paryż 1875, s.  867
  33. Pierre François Hercule hrabia Serre, Korespondencja hrabiego Serre (1796-1824) ,1876, 614,  str. ( czytaj online ) , s.  137.
  34. Zakony i apostille Napoleona (1799-1815) (1911). Instytut Francji. Academy of Moral and Political Sciences, s. 547
  35. Haythornwaite, Philip: The Waterloo Armies: Men, Organization, Tactics, Pen and Sword 2007, str.138
  36. Raport generała Excelmansa dla prezydenta rządu tymczasowego, w: Achille Tenaille de Vaulabelle: Historia dwóch restauracji do nastania Ludwika Filipa, wydanie trzecie, Tom III, Paryż 1857, str.  286
  37. Środa 21, czwartek, 25, piątek 26 lutego 1819, nr 55, 56 i 57, Journal of Commerce, Politics and Literature 1819, s.2
  38. zmian w 1819 i 1820 r. W Demi-Balance and the Reform Treatments, Paryż 1821, s. 30
  39. Le Clere: L'Ami de la Religion et du Roi Paris 1820, str.428
  40. Sitzmann, Édouard: Dictionary of Biography of Famous Men of Alsace: From the najbardziej odległych czasów do współczesności, Tome II, Rixheim (Alsace) 1910, s.  843
  41. Voyage of the King in the Departments of the East, Imprimerie Royale, Paryż 1828 s.  176
  42. http://www2.assemblee-nationale.fr/sycomore/fiche/%28num_dept%29/17586
  43. Komisja ds. Przeglądu projektu ustawy promującej emerytury wojskowe od 20 marca do 7 lipca 1815 r., 2 e Biuro na Strolz General, w: Archiwum Parlamentu od 1787 do 1860, księgarnia administracyjna Paul Dupont, Paryż 1889 1889 s.  41
  44. Przegląd studiów historycznych, 1841
  45. Villeneuve-Bargemont, Alban z: Christian Political Economy or Research on the Nature and Causes of Pauperism in France and Europe, Paris 1834 s.  589
  46. Generał Jean Baptiste Alexandre Baron Strolz napisał 5 sierpnia 1836 r. Do marszałka Maisona, żądając wpisania jego nazwiska na Łuku Triumfalnym: „Moniteur opublikował listę oficerów generalnych, których nazwiska widnieją na pomniku„ Triumfalnego łuk. Kiedy dowiaduję się, że roszczenia są wysuwane przeciwko niewielkiej liczbie zaniedbań, postanawiam też, choć niechętnie, ale dla honoru moich synów, zająć swoje miejsce w tej długiej i prawie ogólnej nomenklaturze ”. Generał Strolz przesyła 6 sierpnia 1836 kopię tego listu do hrabiego Montalivet. in: Arnauld Divry - 660 nazw zarejestrowanych na Arc de Triomphe 10-6-2015 https://docplayer.fr/3695646-La-construction-de-l-arc-de-triomphe-de-l-etoile. html
  47. Bulletin of the Laws of the Kingdom of France IX Series, tom 14, str. (6)
  48. Georges Stoffel: Słownik biograficzny Alzacji: lista przygotowawcza, str.  88
  49. Victor Barbier: Monograph of the Customs Departments of France, na podstawie dokumentów urzędowych i najnowszych publikacji, str.  383
  50. Historyczna baza danych byłych deputowanych - Zgromadzenie Narodowe Assemblee-nationale.fr.