Jean-Pierre-Louis, markiz de Luchet

Jean-Pierre-Louis, markiz de Luchet Tytuł szlachecki

markiz

Biografia

Narodziny	13 stycznia 1740 Saintes
Śmierć	1792 Paryż
Imię w języku ojczystym	Jean-Pierre Luchet
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Bibliotekarz , dziennikarz , pisarz

Jean-Pierre-Louis de Luchet , urodzony dnia13 stycznia 1740 gdzie 13 stycznia 1739w Saintes ( Charente-Maritime ) i zmarł dnia 6 kwietnia 1792w Paryżu, noszący tytuł markiza de La Roche du Maine , znany również jako markiz de Luchet , jest dziennikarzem i eseistą, a także francuskim reżyserem teatralnym.

Biografia

Prowadzi salony pod nazwą markiza de La Roche. Był częścią Gwardii Zwyczajnej Króla, gdzie poznał André-Roberta Andréę de Nerciat, który wstąpił w 1771 roku . Następnie przyjął imię Jean-Pierre Luchet, rycerz Saint-Louis. Z Nerciat, będzie świecić w sądzie z Fryderykiem II . Faktycznie, przyciągnięty na dwór Hesji-Kassel przez Lucheta, który szukał nowych utworów dla Landgrafa, Nerciat zaproponował mu pod koniec 1779 roku operę-comique: Constance ou l'heureuse pochopność , przechowywaną w bibliotece w Stuttgarcie.

Teorie

W 1789 de Luchet opublikował swój Esej o Sekcie Oświeconych, w którym potępił przywódców Oświeconych w Bawarii jako kontrolujących europejską przestrzeń masońską w ogóle, a francuską w szczególności.

Pracuje

Eseje o głównych wydarzeniach w historii Europy (Chez Grange, 1766)
Eseje o mineralogii i metalurgii (Chez Jean-Edme Dufour i Philippe Roux ..., 1779)
Współcześni z lat 1789 i 1790, czyli opinie omawiane podczas pierwszej kadencji (Chez Lejay fils..., 1790)
Historia Messieurs Paris (sn], 1776)
Historia literacka M de Voltaire (1780)
Podróż miłośnika sztuki do Flandrii, Holandii, Holandii, Francji, Sabaudii, Włoch, Szwajcarii, wykonana w latach 1775-76-77-78 (Amsterdam, 1783, 4 tomy)
Wspomnienia Madame la Duchesse de Morsheim ( impr . De Wilson, 1787)
Eseje o mineralogii i metalurgii , (Jean-Edme Dufour & Philippe Roux, 1779) [mikroforma] /
Analiza mądrości Charrona , (1789) [mikroforma]. (C. Lacour, 1997)
Pojedynczy uskok , (1788) [mikroforma]
Esej o sekcie oświeconych , (1789) Tekst online w książkach Google , wznowienie przez Delacroix.
Galerie des dames françoises, będąca kontynuacją galerii Stanów Generalnych , tego samego autora. Część trzecia (1790) [mikroforma].
Rozważania polityczno-historyczne na temat ustanowienia tzw. religii reformowanej w Anglii (które można znaleźć w Paryżu w Panckoucke, 1765) [mikroforma].
Paryż w miniaturze z rysunków nowego argusa, (Chez Pichard..., 1994) [mikroforma].
Mémoires du Vicomte de Barjac [pseudonim] („Z prasy drukarskiej Wilsona i można go znaleźć w Paryżu, wśród księgarzy sprzedających nowości, 1784”)
„Analiza Raisonnée de la Sagesse de Charron” w Amsterdamie u Marc-Michel Rey w 1763 r. Dwa tomy In-12

Uwagi i referencje

„ Jean-Pierre-Louis de La Roche du Maine Luchet (1739-1792) – Autor – Zasoby Biblioteki Narodowej Francji ” , na data.bnf.fr (dostęp 4 kwietnia 2018 r. )
Jean-Pierre Luchet, markiz de la Roche du Maine, Esej o sekcie oświeconych , Paryż, 1789, dostępny w google books
Encyclopedia of Freemasonry , The Pocket Book , artykuł „Illuminaten”, s. 417-419

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :