Jean-Marc Nolleta

Jean-Marc Nolleta
Rysunek.
Jean-Marc Nollet podczas powitań 2019 od Ecolo
Funkcje
Współprzewodniczący Ecolo
W biurze od 9 listopada 2018 r.
( 2 lata, 7 miesięcy i 14 dni )
Poprzednik Patrick Dupriez
Wiceprezes Rządu Walońskiego
Minister Zrównoważonego Rozwoju i Służby Cywilnej
17 lipca 2009 - 22 lipca 2014
( 5 lat i 5 dni )
Minister-Prezydent Rudy Demotte
Rząd Demotte II
Poprzednik Philippe Courard (służba cywilna)
Następca Christophe Lacroix (usługi publiczne)
Wiceprzewodniczący Rządu Wspólnoty Francuskiej Belgii
Minister Służby Publicznej, Ośrodków Badań Naukowych i Opieki nad Niemowlątami
17 lipca 2009 - 22 lipca 2014
( 5 lat i 5 dni )
Minister-Prezydent Rudy Demotte
Rząd Demotte II
Poprzednik Michel Daerden (służba cywilna)
Marie-Dominique Simonet (badania naukowe)
Catherine Fonck (dzieciństwo)
Następca André Flahaut (służba cywilna)
Jean-Claude Marcourt (badania)
Joëlle Milquet (wczesne dzieciństwo)
francuskojęzyczny minister ds. dzieci, odpowiedzialny za edukację podstawową, recepcję i misje powierzone ONE
22 lipca 1999 r. - 26 lipca 2004 r.
( 5 lat i 4 dni )
Minister-Prezydent Herve Hasquin
Rząd Hasquin
Poprzednik Laurette Onkelinx (Dzieciństwo, Nauczanie)
Biografia
Data urodzenia 7 stycznia 1970
Miejsce urodzenia Mouscron , Hainaut
( Belgia )
Narodowość belgijski
Partia polityczna Ekologiczny

Jean-Marc Nollet , ur.7 stycznia 1970w Mouscron jest belgijskim politykiem ekologicznym . Był ministrem regionalnym Walonii i ministrem w rządzie Wspólnoty Francuskiej . Był współprzewodniczącym partii obok Rajae Maouane od 15 września 2019 r..

Biografia

Trening

Jean-Marc Nollet ukończył nauki polityczne w 1992 roku na UCL. Był prezesem Federacji Studentów Frankofońskich (FEF) w latach 1990-91.

Tło polityczne

Od 1994 do 1999 był sekretarzem politycznym grupy Ecolo w Parlamencie Francuskiej Wspólnoty Belgii . W latach 1995-1999 był wiceprzewodniczącym rady dyrektorów RTBF . Od 1999 do 2004 był ministrem dzieci i liderem Ecolo w rządzie Hasquin . Był wówczas jednym z najmłodszych ministrów w historii Belgii i koordynował wdrożenie pierwszego planu Cigogne, którego celem było otwarcie 10 000 miejsc w żłobkach i ośrodkach recepcyjnych.

W latach 2004-2009 był posłem federalnym w belgijskiej Izbie Reprezentantów, a od 2006 r . szefem grupy Ecolo- Groen . W latach 2009-2014 Jean-Marc Nollet był wiceprezesem i ministrem ds. zrównoważonego rozwoju, energii, mieszkalnictwa, nieruchomości, usług publicznych, badań naukowych, infrastruktury i sojuszu na rzecz zatrudnienia - środowiska w rządzie regionu Walonii i wiceprezesem oraz minister wczesnego dzieciństwa, służby cywilnej, badań naukowych, zarządzania majątkiem i budynków szkolnych przy rządzie Wspólnoty Francuskiej .

W wyborach parlamentarnych10 czerwca 2007, ówczesny szef listy Ecolo w Izbie w prowincji Hainaut, został ponownie wybrany na posła federalnego. 25 maja 2014 r., został ponownie wybrany na posła federalnego.

16 lipca 2009, został ministrem i wiceprzewodniczącym rządów Federacji Walonia-Bruksela i Walonii do 2014 r.

W kwiecień 2018, jest zwoływane przez francuskie Zgromadzenie Narodowe w celu podzielenia się swoją wiedzą na temat energii jądrowej. Po rezygnacji Patricka Duprieza został wybrany współprzewodniczącym Ecolo, wspólnie z Zakią Khattabi ,9 listopada 2018 r..

W sierpień 2019, przedstawił swoją kandydaturę na współprezydencję Ecolo z Rajae Maouane . Podczas walnego zgromadzenia partii w Namur w dniu15 września 2019 r., duet zdobył 92% głosów.

Pracuje

Uwagi i referencje

  1. Jean-Marc Nollet, "Co, do zieleni, jest kapitał" , na zielonym kapitalizmu ( Polityka, Przegląd debaty , Bruksela, n o  63, luty 2010)
  2. Christian Carpentier, Jean-Marc Nollet zostanie przesłuchany w paryskiej komisji śledczej: wezwało go francuskie Zgromadzenie Narodowe! , www.sube , 14 kwietnia 2018 (dostęp 3 maja 2018)
  3. „  Zielony: Jean-Marc Nollet zastępuje Patricka Duprieza we współprzewodnictwie z 93% głosów  ” , na La Libre.be ,9 listopada 2018 r.(dostęp 9 listopada 2018 r . ) .
  4. "  Jean-Marc Nollet i Rajae Maouane wybrani na współprzewodniczące Ecolo z 92% głosów  " , na Le Soir ,15 września 2019 r.(dostęp 21 września 2019 )

Linki zewnętrzne