Jean-Louis Prieur
Jean-Louis Prieur
Claude-Louis Châtelet i Jean-Louis Prieur.
| Narodziny |
1759 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
7 maja 1795 Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Malarz , rzeźbiarz , grafik |
| Tata | Jean Louis Prieur ( d ) |
Jean-Louis Prieur , znany jako „młody”, urodzony w 1759 roku w Paryżu , zgilotynowany w tym samym mieście, na Place de Grève ,7 maja 1795, jest francuskim malarzem i projektantem. Juror w sądzie rewolucyjnym został stracony wraz z Fouquier-Tinville .
Biografia
Syn rzeźbiarza, ścigacza, projektanta i grawera Jeana Louisa Prieura (1732-1795), postaci francuskiego neoklasycyzmu , był pod wpływem Cochina i Moreau le Jeune .
Entuzjastycznie nastawiony do nowych pomysłów, stworzył ponad sześćdziesiąt rysunków, zwanych „ Tablicami historycznymi ”, przedstawiających epizody Rewolucji , czy to szturm na Bastylię, czy dzień 10 sierpnia 1792 r. , Zachowanych w Muzeum Carnavalet .
Członek sekcji Faubourg-Poissonnière , został ławnikiem trybunału rewolucyjnego wWrzesień 1793.
Aresztowany po powstaniu 12 Germinal Roku III , sądzony z Fouquier-Tinville, został zgilotynowany 18 Floréal Roku III (7 maja 1795) dzień po śmierci ojca.
Byłby służył jako model dla charakteru Gamelin w Les dieux ont pragnienie przez Anatole France .
Jedno z pomieszczeń Muzeum Rewolucji Francuskiej nosi imię Jean-Louis Prieur.
Bibliografia
- Philippe de Carbonnières, Przeor, Historyczne tablice rewolucji: katalog raisonné oryginalnych rysunków (przedmowa autorstwa Claude Mazauric), Stowarzyszenie Paris-Museums, Nicolas Chaudun, 2006, 198 stron ( ISBN 2879009774 ) .
- Marie-Anne Pirez, Marie-Hélène Trouvelot, Les Prieur , Éditions Archives & Culture, 1993, 96 stron, s. 49 .
- Jules Renouvier, Historia sztuki podczas rewolucji, 1789-1804 , Paryż, Veuve Jules Renouard , 1863, s. 58-60 Online .
- Warren Roberts, Jacques-Louis David i Jean-Louis Prieur, rewolucyjni artyści: publiczność, ludność i obrazy rewolucji francuskiej , Suny Press, 2000, 370 s.
Uwagi i odniesienia
- "spojrzeniem Jean-Louis Prieur" Cahiers d'histoire , Espaces Marx, 2001, n o 82-84, s. 52 .
- Zobacz prezentację Élien Carassus w powieści Anatole'a France'a Les dieux ont thirst , 1989, 419 stron, s. 58 .