Izumi shikibu nikki

Izumi Shikibu nikki (和泉式部日記, Izumi Shikibu nikki , Dosłownie dziennik Izumi Shikibu ) , znany również jako Izumi Shikibu Monogatari (和泉式部物語, Izumi Shikibu Monogatari , Lit. Said Izumi Shikibu ) jest japońskie dzieło i przykład gatunku literackiego nikki , prawdopodobnie napisanego przez Izumi Shikibu .

Tytuł

Od wieków znany jako Izumi Shikibu nikki , w wielu rękopisach nazywany jest także Izumi Shikibu monogatari .

Ojcostwo

Pomimo tytułu, dzieło jest narrowane w trzeciej osobie. Bohaterka ( Izumi Shikibu ) jest zawsze określana jako onna (女, dosłownie „kobieta”) i czasami opisuje myśli i uczucia innych postaci. Z tego i innego powodu niektórzy badacze literatury japońskiej przyjęli, że pisarzem nie był Izumi Shikibu. Kazuma Kawase zasugerował to Fujiwara no Shunzei , który zebrał dwieście lat później kotobagaki z poetyckiej antologii wakas Izumi Shikibu. Yamagishi Tokuhei ze swojej strony podał sześć powodów, które dowodzą, że nie możemy dłużej akceptować autorstwa Izumi Shikibu w stosunku do tego dzieła. Jednak ogólna opinia specjalistów jest taka, że ​​sama Izumi Shikibu nie była jedyną pisarką.

Uprzejmy

Nie znając dokładnej tożsamości pisarza, można w przybliżeniu nazwać dzieło nikki („pamiętnik prywatny”): czasami określa się je mianem „powieści romantycznej”. Jest również uważana za monogatari .

Zawartość

Nikki odbywa się w XI -tego  wieku, latem 1003 do wiosny 1004. Dzieło opisuje romantyczną przygodę Izumi Shikibu i księcia Atsumichi , synem Reizei . Atsumichi miał 23 lata na początku historii, a Izumi była prawdopodobnie kilka lat starsza od niego.

Rękopisy

Istnieją trzy rękopisy: Sanjōnishi-bon , Ōei-bon i Kangen-bon . Sanjōnishi-bon składa się z pojedynczego rękopis w posiadaniu Imperial Agencji . Oei-bon jest uruchamiany z rękopisu produkowanego przez Reizei Tamemasa (冷泉為尹) w 1414 roku.

Bibliografia

  1. Keene, 1999, s.  405 , przypis 45.
  2. Nomura, 1983, str.  141 .
  3. Keene, 1999, s.  375 .
  4. (w) „  Kotobagaki  ” na www.aisf.or.jp (dostęp 15 listopada 2019 ) .
  5. Keene, 1999, str.  405 , przypis 44.
  6. Keene, 1999, s.  405 , przypis 46.
  7. Nomura, 1983, str.  142 .

Zobacz też

Bibliografia