Izabela Jaruga-Nowacka

Izabela Jaruga-Nowacka
Rysunek.
Funkcje
poseł na Sejm RP
2001 - 2010
poseł na Sejm RP
1993 - 1997
Biografia
Data urodzenia 23 sierpnia 1950
Miejsce urodzenia Gdańsk
Data śmierci 10 kwietnia 2010
Miejsce śmierci Smoleńsk

Izabela Walentyna Jaruga-Nowacka , ur23 sierpnia 1950w Gdańsku i zmarł w r10 kwietnia 2010 w Smoleńsku jest polskim politykiem . Była członkiem Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (niższej izby parlamentu) od 1993 do 1997 i od 2001 do 2010 roku, wiceprezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej z dniaMaj 2004 w Październik 2005.

Biografia

Studia i życie zawodowe

Pochodzi z Gdańska , głównego portu polskiego na Bałtyku i głównych metropolii w województwie pomorskim , Izabela Jaruga-Nowacka posiada doktorat w dziedzinie etnografii z Uniwersytetu Warszawskiego . W latach 1974-1976 pracowała w Instytucie Polityki Naukowej, następnie w Instytucie Krajów Socjalistycznych PAN w latach 1976-1986.

Kariera polityczna

Izabela Jaruga-Nowack dołączył do Polek Ligi  (PL) w połowie 1980 roku, a następnie, w 1991 roku, stała się działaczem Demokratyczno-Społecznego Ruchu  (PL) (Ruch Demokratyczno-Społeczny) kierowanego przez Zbigniewa Bujaka .

Była członkiem polskiego sejmu z 1993 do 1997 , a od roku 2001 aż do jej śmierci.

W latach 2001-2004 była sekretarzem stanu ds. Równości płci. Jej działanie doprowadziło do przyjęcia Krajowego Planu Działań na rzecz Kobiet i ogłoszenia ustawy o zapobieganiu przemocy domowej.

W 2004 roku członkini Związku Pracy (UP), została wiceprezesem Rady Ministrów Marka Belki odpowiedzialnym za realizację polityki społecznej. Pełni tę funkcję doPaździernik 2005. Jest jedną z tysięcy kobiet nominowanych do Pokojowej Nagrody Nobla w 2005 roku.

Okoliczności jego zniknięcia

Dnia zmarła Izabela Jaruga-Nowacka 10 kwietnia 2010w katastrofie polskiego samolotu prezydenckiego w Smoleńsku , na zachodzie Federacji Rosyjskiej , z całą polską delegacją udającą się na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej .

Izabela Jaruga-Nowacka była żoną matematyka Jerzego Nowackiego i miała dwie córki: Barbarę i Katarzynę.

Źródła

Bibliografia

  1. http://www.1000peacewomen.org/eng/aktuell.php

Linki zewnętrzne