Narodziny | 3 listopada 1970 |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Zawód | Reżyser , scenarzysta , producent , dramaturg play |
Wybitne filmy | Student i pan Henri |
Wybitne serie | Marjori |
Ivan Calbérac , urodzony dnia3 listopada 1970Jest reżyserem , scenarzystą , producentem i pisarzem francuskim .
Po uzyskaniu tytułu magistra matematyki na Uniwersytecie Pierre-et-Marie-Curie , następnie DESS z prawa i zarządzania komunikacją audiowizualną na Sorbonie, kształcił się jako aktor w School of La Belle de Mai i występuje na scenie w Théâtre de Treviso i Théâtre de la Main d'or. W 1995 roku napisał i wyreżyserował swój pierwszy film krótkometrażowy zatytułowany Trop de chance . Potem pojawiły się dwa inne filmy krótkometrażowe, w tym Les Years indigestes w 1996 roku , za który otrzymał główną nagrodę za scenariusz na festiwalu w Clermont-Ferrand .
Zaczął pisać dla telewizji ( Kochanka moich marzeń ) iw 2002 roku przeskoczył drogę filmu fabularnego z Irène , w której ukazuje Cécile de France u boku Bruno Putzulu i Patricka Chesnaisa . Film trafia na ekrany wczerwiec 2002, następnie zdobył Grand Prix na Festiwalu w Saragossie w 2003 roku , Grand Prix w La Ciotat i Nagrodę Jury w Cabourg . Film wyróżnia się wreszcie nominacją do Cezara za najlepszy pierwszy film ( 2003 ).
Następnie nakręcił On va s'aimer , w 2005 roku, musical z Julienem Boisselierem , Alexandrą Lamy , Mélanie Doutey i Gillesem Lellouche w rolach głównych (wydany14 czerwca 2006 r.). Kontynuował współpracę z Mandarin Productions przy swoim trzecim filmie fabularnym Une semaine sur deux , w którym w 2008 roku zebrał przed kamerą Mathilde Seigner , Bernarda Campana i Grégoriego Derangère'a (wydany22 lipca 2009). Film ten, w lekki sposób kronikujący codzienne życie rodziny wokół naprzemiennej opieki, gromadzi we francuskich kinach 500 000 widzów.
Jednocześnie od początku związany z teatrem i telewizją. Jego pierwsza sztuka, Le Bourreau , wspierana przez DRAC, Adami i ratuszem Paryża , przeprowadzono w Essaïon w Paryżu w 1997 roku . Całe kino jest pokazywane w komedii Caumartin od sierpnia do końca grudnia 2005 roku .
W telewizji jest reżyserem i współscenarzystą filmów telewizyjnych Simple (nominowany do telewizyjnego lauru w 2011 roku ), Éléonore l'Intrépide ( 2012 ), zawadiackiej komedii dla France 3 . W tym samym roku na scenie zobaczył swoją twórczość jako uznanego autora: podpisał sztukę L'Étudiante et Monsieur Henri , którą wystawiano w paryskim teatrze przez cały sezon 2012-2013, a następnie koncertowała przez cały sezon. Francja. Spektakl został nagrodzony Private Theatre Coup de cœur Awards Teatralnych i uświęcony Grand Prix Młodego Teatru Académie française ( 2013 ). Powstaje w Niemczech, Hamburgu i Berlinie.
W telewizji wypuścił serię Marjorie, doradca w uwodzeniu ( 2013 ), serial komediowy dla France 2 . Przyjdą cztery kolejne odcinki, które współpisze lub nadzoruje pisanie, a reżyserię zapewnia na przemian z Moną Achache . To aktorka Anne Charrier , którą wyreżyserował już w kinie, pełni tytułową rolę.
W 2015 roku powrócił jako współtwórca i dyrektor koncert Michaël Hirscha , Pourquoi? Ale przede wszystkim, w październiku 2015 roku , na ekranach pojawił się jego czwarty film fabularny, będący adaptacją jego własnej udanej sztuki L'Étudiante et Monsieur Henri z Claudem Brasseurem , Noémie Schmidt i Guillaume de Tonquédec . Film zdobył Grand Prix na festiwalu Emden w Niemczech, a poza krajowym sukcesem stał się jednym z najczęściej oglądanych filmów francuskich na arenie międzynarodowej w 2016 roku.
W 2017 roku teatralna adaptacja Wenecji nie jest we Włoszech, stworzona w Théâtre des Béliers w Awinionie latem 2016 roku , została nominowana do Moliera za najlepsze solo na scenie, z Thomasem Solivérèsem .