Ismenias (w Ἰσμηνίας ) jest polityk starożytnych Teb z IV -go wieku pne. AD , przywódca tebańskiej Partii Demokratycznej.
Doszedł do władzy w 403 roku, rok po wojnie peloponeskiej, i prowadził politykę antyspartańską , witając w szczególności Ateńczyków wygnanych przez trzydziestkę . W 382 Spartanie i ich sojusznicy zajmują Teby, chwytają Isméniasa i skazują go na śmierć za medyzm . Platon wyjaśnia w Menonie , że dostał bogactwo w darze; w 2008 roku Monique Canto-Sperber wyjaśnia, że to perskie pieniądze szkodzą Sparcie. Platon mówi, że w Republice stałby się źródłem maksymy, zgodnie z którą „dobrze jest czynić dobro przyjaciołom i krzywdzić wrogów. "