Isabelle de Beaumont-Gâtinais

Isabelle de Beaumont-Gâtinais Biografia
Narodziny 1240
Śmierć 1272
Tata Guillaume de Beaumont-Gâtinais
Małżonka Facet VIII z Laval
Dziecko Facet IX z Laval

Isabelle de Beaumont-Gâtinais ( 1240 - 1.272 ), żona Guy VIII Laval , jest córką Guillaume de Beaumont-Gâtinais , liczyć od Caserta , pana Beaumont-Gâtinais i Villemomble, który zmarł w 1269 roku .

Biografia

Rodzina

Isabelle de Beaumont-Gâtinais jest damą Villemomble z Passy-sur-Marne . Sam William Beaumont, hrabia Caserta , pan Villemomble, syn Jeana I er Beaumont Gâtinais , wielkiego szambelana Francji i Alix de Mauvoisin . Jean Beaumont Gâtinais ( 1195 - 1256 ) jest synem Adama I st Beaumont Gâtinais , również wielkiego szambelana Francji , drugi syn, Wilhelm będzie marszałkiem Francji .

Legenda religijna

Niewątpliwie bardzo pobożna i charytatywna, ta dama z Laval jest podobno sercem legendy. Opisano ją tam, jak rozdaje jałmużnę bez ostrzeżenia męża, przedstawiana jako surowa i skąpa. Odkryte przez niego dary zamieniłyby się wtedy w kwiaty. Później, lepiej poinformowany i poruszony dobrocią swojej żony, lord Laval pozostawił mu wszelkie możliwości działania zgodnie z jego uczuciami.

Pierre Le Baud w kronice wskazuje, że:

„Dwa lata po powrocie wspomnianego monsieur Guy, a mianowicie w roku 1272 , zmarła pani Ysabeau de Beaumont, pani Laval, jego żona, i została pochowana w opactwie Nostre-Dame de Clermont, której szlachta i reszta ziemie były cudownie bolesne, a zwłaszcza biedna biedna, bo była bardzo pobożna i jałmużna, i tak bardzo, że sława jej świadczy, że dawała nędznym ludziom wszystko, co mogła mieć, co często funkcjonariusze schroniska skarżyli się swojemu panu, przepraszając, że ich garnizony nie mogą zaopatrywać się z jednego sezonu na drugi. Gdyby zdarzyło się, że pewnego dnia jej pan, jej mąż, spotkał ją niosącą biednym zwykły kawałek mięsa i zapytał, czy to ona niesie? Odpowiedziała, że ​​to kubki; spojrzał i zobaczył tylko kubki. Dlatego puścił ją i poszedł zrobić dla niej jałmużnę; potem, gdy nadszedł wieczór, wypytywał ją pilniej niż to, co nosiła na kolanach, a ona powiedziała mu prawdę; a kiedy dowiedział się o jej dobroci, odprawił ją, by robiła, co tylko zechce, z własnością jego hostelu. "

Została pochowana w opactwie Clermont .

Uwagi i referencje

  1. Kronika Vitré , s.  50 i 51.

Bibliografia